کتاب «پستچی پهپادی» در کتابفروشی‌ها شفیعی کدکنی: تنها پاسدار فرهنگ ایرانی در یک قرن اخیر، ایرج افشار بود + فیلم فیلم‌های سینمایی آخر هفته تلویزیون (۱۷ و ۱۸ مهر ماه ۱۴۰۴) + خلاصه داستان و زمان پخش صفحه نخست روزنامه‌های کشور - پنجشنبه ۱۷ مهر ۱۴۰۴ کارگردان «پدرخوانده» اولین فیلم ایتالیایی زبانش را می سازد فراخوان جشنواره هنر‌های شهری مشهد ۱۴۰۵ منتشر شد نسرین بابایی: سریال «شغال» برای من یک تجربه عمیق انسانی بود نگاهی به قسمت جدید «اکنون» | بازگشت جنجالی مجتبی شکوری معرفی برگزیدگان جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان برد پیت و جورج کلونی با یک فیلم طنز به سینما می‌آیند تغییر رئیس سازمان سینمایی تکذیب شد «بچه مردم» برنده جایزه بهترین فیلم جشنواره کودک و نوجوان شد فتوکال مهمانان ویژه جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان | از عمو پورنگ تا سامان احتشامی محمد کاسبی در بیمارستان بستری شد + علت کتابی با آموزه‌های رهبری برای کودکان منتشر شد پژمان جمشیدی با «شاخ» به سینما می‌آید + عکس «رویای آمریکایی» آماده نمایش شد طرح بلیت نیم‌بهای «یوز» موفق عمل کرد | فروش میلیاردی در روز نخست
سرخط خبرها

آن چنان که «او» بود

  • کد خبر: ۵۴۵۵۴
  • ۱۳ دی ۱۳۹۹ - ۱۱:۳۰
آن چنان که «او» بود
سید عبدالجواد موسوی - روزنامه‌نگار
«حرمت امامزاده با متولی آن است» اگر یک‌جا مصداق داشته باشد همین‌جاست. در همه‌جای جهان و همه‌جای تاریخ، مردم با مصادیق است که به مفاهیم ایمان می‌آورند. چقدر در تاریخ خوانده‌ایم که فلان کافر به قصد تعدی و تعرض نزد بزرگی رفت و با دشنام و تندی سخن آغاز کرد، اما در پایان، وقتی خلق خوش و روی باز آن بزرگ را دید، نادم و پشیمان شد و به آیین او درآمد؟ اگر قرار بود آن بزرگ به جای نمایش اخلاق حسنه تنها به بیان اعتقادات و بنیان‌های فکری خود اکتفا کند، آیا می‌توانست تحولی در منکران به وجود آورد؟
 
پاسخ روشن است. درباره قاسم سلیمانی هم تکلیف روشن است. تا آنجا که مربوط به شخص او بود، همه‌چیز درست است و بی‌نقص. نه دست در جیب مردم کرد، نه از اعتقادات کسی سوءاستفاده کرد، نه روبه‌روی سلیقه‌های عامه مردم سنگر گرفت، نه به چهره‌های ملی و مذهبی توهین کرد، نه خلاف آنچه می‌گفت عمل کرد و نه اهل ریا و دروغ بود. ساده بود و صمیمی. آن‌گونه زندگی کرد که بدان معتقد بود و آن‌گونه مرد که سزاوارش بود. مردم هم به همان اندازه صدق و صفایش او را احترام کردند و حرمت نهادند، اما بعد از این، دیگر به عهده متولیان امامزاده‌ای به نام شهید سردار قاسم سلیمانی است.
 
اگر به اسم قاسم سلیمانی دوقطبی کاذبی به نام سازش‌کار و انقلابی راه بیندازیم و هرآن‌که، چون ما نمی‌اندیشد به تیغ تهمت و تکفیر از پا دربیاوریم، اگر مجسمه‌های زشت و بدقواره در میادین شهر نصب کنیم و از این راه جیب عده‌ای بی‌هنر را پر کنیم، اگر به اسم آن شهید ساده‌زیست ردیف بودجه‌های آن‌چنانی تدارک ببینیم و حتی حاضر نشویم بابت چنین خبط و خطایی از مردم عذرخواهی کنیم، اگر در فلان مسئله سیاسی خون آن شهید را وسط بکشیم و خلاف سلوک آن بزرگوار از نام شهید و جانباز استفاده ابزاری کنیم، معلوم است که متولیان خوبی برای آن شهید نبوده و باز هم فقط به فکر پیش‌برد اهداف و اغراض جناحی و شخصی بوده‌ایم. آن بزرگوار با خدا معامله کرده بود و هیچ‌گاه منت آن معامله را بر سر مردم نگذاشت.
 
از منظر او بدحجاب و باحجاب و اصول‌گرا و اصلاح‌طلب، همه، فرزندان این آب‌وخاک بودند. اگرچه معتقدیم شهدا زنده‌اند و خود بهترین حافظ نام و آبروی خویش، هنر ما در تخریب چهره‌های ملی و مذهبی را هم نباید دست‌کم گرفت. ما استعداد بی‌همانندی در ضایع کردن سرمایه‌های هنگفت خود داریم، استعدادی که می‌تواند یک‌شبه دوست همدل و غم‌خوار را به دشمن بدل کند و از یک دشمن کاغذی و پوشالی، قهرمانی شکست‌ناپذیر بسازد. پس از این، هرچه بر سر قاسم سلیمانی بیاید مقصر اول و آخرش ماییم. پس اگر خردک شرری به نام و یاد او معتقدیم، چنان کنیم که او کرد و دست کم او را چنان نشان دهیم که او بود، نه چنان‌که نفس ما می‌خواهد.
گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->