هیئت وزارت دادگستری برای بررسی روند انتقال زندانیان افغان به کابل رفت افغانستان سال گذشته ۲۱ تن زعفران تولید و ۶۷ تن صادر کرد حضور پرشمار افغانستانی‌ها در بورس ایران نماینده مردم یزد در مجلس: طرح سامان‌دهی اتباع خارجی فقط شامل مهاجران دارای مجوز است وزارت دادگستری: هزار زندانی افغانستانی به کشورشان بازگردانده می‌شوند رشد ۴۰ درصدی ارزش افغانی در برابر ریال ایران طی یک‌ سال گذشته علی‌اف در افتتاحیه اجلاس COP ۲۹: جمهوری آذربایجان حامی فعال چندجانبه‌گرایی است سازمان جهانی بهداشت از ثبت ۲۳ مورد جدید فلج اطفال در افغانستان خبرداد آخرین یهودی افغانستان به اسرائیل رفت بازیکنان اتباع خارجی میهمان فدراسیون فوتبال شدند ویدئو | روایتی از استرداد ۹۰۰ هزار تبعه غیرمجاز افغانستانی در ۱۰۰ روز از ایران محمدجعفر یاحقی: امروز در افغانستان، شاهد رقابت نابرابر زبان پشتو با زبان دری هستیم یک کارشناس اقتصادی: برای حل مشکل نیروی انسانی، بهتر است مهاجران افغانستانی را بیمه کنیم تیک‌آف زعفران افغانستان در بازارهای جهانی | صادرات بیش از ۶ برابر تولید رشد قیمت پول افغانی در بازار ایران سخنگوی وزارت کشور طالبان: افزایش کشت خشخاش در افغانستان دروغ است یادِ هرات در شبِ سردِ مشهد | از کتاب مرحوم «ناصر فرخاد» رونمایی شد وزارت خارجه طالبان: امید که فصل جدیدی در روابط کابل و واشنگتن گشوده شود مشاور وزیر کشور: آماده هستیم با استفاده از ظرفیت «شاد» دختران افغانستانی را آموزش بدهیم رئیس مرکز امور بین‌الملل وزارت آموزش و پرورش: خدماتی که به دانش‌آموزان اتباع داده می‌شود باید در همه کشور یکسان باشد
سرخط خبرها

حافظ حافظه شرقی

  • کد خبر: ۶۷۴۱۶
  • ۲۷ ارديبهشت ۱۴۰۰ - ۱۱:۱۶
حافظ حافظه شرقی
سید رضا محمدی- شاعر افغانستانی

ابوالقاسم فردوسی، بی‌هیچ تردیدی مهم‌ترین نام در فرهنگ دیرسال فارسی است. دهقانی حکیم که بعد از اجتماع نخبگان فارسی در دوره سامانیان و شناخت آنان برای نیاز پارسی‌زبانان در راه احیای هویت فرهنگ و دانایی نیاکان شروع کردند به جست‌وجو، بازنویسی و بازسازی کهن‌الگوهای فکری و فرهنگی. آنان به‌درستی دریافته‌بودند که ملت‌ها با اسطوره‌هایشان زنده هستند و ملت‌ها را رؤیاها، رازها و قصه‌های مشترک آنان زنده نگه می‌دارد.

گروهی چون ابن‌مقفع و خاندان برمکیان بلخی بر این باور بودند که فرهنگ عربی را با داستان‌ها و اسطوره‌ها و رؤیاهای فارسی می‌توانند دیگرگون کنند و گروهی که مکتب حکمی بلخ خوانده می‌شوند، رویکردی دیگر در پیش گرفتند و با طلایه‌داری وزیری مانند بلعمی و استادانی چون شهیدبلخی، ابوشکور بلخی، رودکی سمرقندی، دقیقی توسی و... و حکیمانی چون فارابی و بوعلی بر این مبنا پیش می‌رفتند تا زبان فارسی را به‌عنوان حافظ حافظه شرقی و جان‌مایه اسطوره‌ها و رازها زنده و پویا سازند.

تلاش آن‌ها با یورش بیابانی‌های دین‌مآب و البته بی‌خبر از دین چنان‌که بایسته به بار نشست، اما فردوسی آن همه سعی و کوشش یارانش را با جان‌فشانی و گذشتن از عمر و اربابی و خیلی چیزهای دیگر در سی سال کار شبانه‌روزی به ثمر رساند و کاری کارستان کرد که البته نمی‌توان نقش وزیران و نخبگان دربار غزنی را در این باب منکر شد. همه آن‌ها این کتاب جاودانه را در دربار غزنه رسمیت دادند و بدین‌گونه با نبوغ فردوسی و حمیت و حمایت نخبگان کتاب مثالی شاهنامه آفریده شد. کتابی که بعد از هزار سال، هنوز هم همان نقش مسیحایی را دارد. کتابی که هر بار مردمان پارسی، خویش را و خویشتن خویش را فراموش کنند، با رجوع به آن چون آیینه‌ای ابدی قامت رسای دارایی‌ها و دانایی‌های فرهنگ پربار خویش را بازمی‌یابند.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->