گلایه مردم از زمین رهاشده در خیابان فرامرزعباسی مشهد | مدیران تأمین‌اجتماعی پاسخ نمی‌دهند

الهام مهدیزاده | شهرآرانیوز؛ «۱۰، ۲۰، شاید ۳۰... نه بابا برو بالا، دست کم بالای ۴۰ سال.» روایت مردم از قدمت زمین رهاشده حاشیه بولوار فرامرز عباسی، متفاوت است. تاریخی که ساکنان محله اعلام می‌کنند، به زمان حضورشان در محله برمی گردد. یکی ۱۰ سالی می‌شود که ساکن بولوار فرامرز عباسی شده است، یکی ۲۰ سال، دیگری از زمان کودکی. درکنار اختلاف زمانی که ساکنان محله درباره قدمت این زمین رهاشده بیان می‌کنند، یک خاطره خاک خورده لابه لای جملاتشان مشترک است. اینکه از زمانی که به خاطر دارند این زمین خاکی و خار‌های روییده داخل زمین، چشم انداز حاشیه ابتدایی بولوار فرامرز عباسی بوده است؛ زمینی که به گفته مردم قرار بوده یک مرکز درمانی باشد، نه رستنگاه خار و علف هرز!

گذاشته اند خاک بخورد و خاک بخوریم!

آدرسی را که می‌دهند، با یک کلمه «سرراست» همراه می‌کنند؛ «خیلی سرراسته. برسید بولوار فرامرز عباسی همان ابتدای بولوار بعد از مدرسه حاتمی، زمین خاکی را می‌بینید. زمینش آن قدر بزرگ است که اصلا احتیاج نیست از کسی آدرس بپرسید. یک زمین افتاده بزرگ.»

برآورد مردم از این زمین رهاشده که از حاشیه فرامرز ۵ و ۷ تا کوچه‌های رسالت می‌رسد، در حدود ۶ هزارمترمربع است. دورتادور زمین بلوکه‌های سیمانی گذاشته شده است. لابه‌لای بلوکه‌های سیمانی، فضایی برای سرک کشیدن به داخل زمین دارد؛ زمینی بایر با علف‌های خودرو.

خانمی که هشت سال است ساکن فرامرز عباسی است. گلایه خود را از این زمین رهاشده با مشکل رهاسازی همه نوع آشغال و نخاله در آن شروع می‌کند.

او به گرد و غبار این زمین اشاره داردکه مهمان ناخوانده و همیشگی خانه هایشان است. اشاره دستش به پنجره‌های ساختمان‌های رو به زمین است و می‌گوید: آن پنجره‌ها را می‌بینید، پنجره طبقه سومی که باز است، پنجره خانه ماست. در این هوای گرم نمی‌شود پنجره‌ها را بست. پنجره را هم که باز می‌کنیم، گرد و غبار این زمین توی خانه هاست.

او اضافه می‌کند: روز‌های اولی که ساکن محله شدیم، تصور می‌کردیم قرار است در این زمین بزرگ برج بسازند، اما مدتی که گذشت، دیدیم آب از آب تکان نخورد.

او ازهمسایه طبقه دوم ساختمان خود که از قدیمی‌های محله است، شنیده «این زمین خیلی وقت است به حال خودش رها شدهاست.»

او ادامه می‌دهد: تا جایی که من فهمیده ام، زمین مربوط به تأمین اجتماعی است. تأمین اجتماعی هم که یکی از سازمان‌هایی است که شرایط مالی مناسبی دارد. به طور حتم همین مسئله در رها شدن طولانی مدت این زمین مؤثر بوده است.

این ساکن محله معتقد است «تأمین اجتماعی آن قدر دارد که این زمین و تعیین تکلیف آن، میانشان گم است.» او می‌گوید: نمی‌دانم یادتان هست یا نه؛ یک مدت هتل همای مشهد رها شده بود. هر وقت از احمدآباد رد می‌شدیم پنجره‌های خاموش هتل هما را نگاه می‌کردم. آن زمان همسرم می‌گفت هتل هما از اموال تأمین اجتماعی است. برای همین می‌گویم این زمین در اموال تأمین اجتماعی گم است.

او همچنین باور دارد که «این زمین خاک می‌خورد و مردم هم باید خاک این زمین رها شده را بخورند. بعضی از مردم هم از خدا می‌خواهند که زمینی به حال خودش رها باشد، چون خاک و نخاله خودشان را اینجا می‌ریزند.»

حضور بی ثمر مسئولان!

بیشترین قدمت زمین را یکی از کسبه قدیمی محله ذکر می‌کند. تخمین او از این زمین رها شده حاشیه بولوار فرامرزعباسی به ۴۰ سال قبل و اوایل انقلاب برمی گردد.

او می‌گوید: این زمین از قبل انقلاب همین شکلی بوده که الان می‌بینید. آن زمان غیر از این زمین، چند زمین خالی دیگر هم وجود داشت. عجیب هم نبود، چون مثل الان هنوز ساخت وساز آنقدر رونق نداشت. بعد از گذشت این همه سال، همه زمین‌های دور و اطراف ساخته شد جز این.

او اضافه می‌کند: هیچ کس جواب درستی نمی‌دهد که چرا این زمین این گونه رها شده است و تا چه زمانی باید خاک بخوریم!

این کاسب قدیمی محله با نگاهی به مالکان زمین و اتفاقاتی که برای آن رخ داده است، می‌گوید: بعد از چند سال، مردم محله پیگیر وضعیت زمین شدند. با کلی دوندگی از این اداره به آن اداره، در نهایت فقط گفته شد که این زمین مربوط به آستان قدس رضوی بوده و در ادامه به تأمین اجتماعی واگذار شده است.

او، وسعت زمین را ۶ هزار متر مربع می‌داند و در ادامه می‌گوید: در این سال، چندباری مسئولان با دوربین برای کلنگ‌زنی آمده اند. آخرین‌بارش آقای مرتضوی بود که برای کلنگ زنی آمد. به ما گفته بودند که قرار است اینجا کلینیک درمانی افتتاح شود.

او ادامه می‌دهد:، اما آمدن‌های مسئولان و کلنگ‌زنی‌ها فایده‌ای برای مردم نداشت.
پیش از آنکه از مغازه این کاسب خارج شویم، می‌پرسد «واقعا چرا باید در بهترین جای شهر، یک زمین این طور بی ثمر و بی بهره رو به آسمان بماند؟»

تامین اجتماعی استان:ما مسئول نیستیم از تهران بپرسید

شهرآرا برای پیگیری سرنوشت این زمین سراغ سیدحسن خدادادیان، مسئول روابط عمومی تأمین اجتماعی خراسان رضوی می‌رود. او ضمن اشاره به این مورد که «این زمین و اقدامات پیرامون آن در حوزه معاونت درمان تأمین اجتماعی است و اگر قرار بر پاسخ گویی است، این معاونت باید پاسخ گو باشد.» ما را به این معاونت حواله می‌دهد.

پیگیری شهرآرا برای رسیدن به پاسخی ازسوی معاونت درمان تأمین اجتماعی نیز شبیه به مورد قبلی با پاسخ مشخصی همراه نیست. مجید رسولی که مسئولیت روابط عمومی معاونت درمان تأمین اجتماعی استان را بر عهده دارد، بناست هماهنگ کننده یکی از مسئولان سازمان باشد برای پاسخ گویی، اما این اتفاق نمی‌افتد. اودر توضیحاتی می‌گوید: اختیار و سرنوشت این زمین از معاونت درمان تأمین اجتماعی استان خارج شده و به حوزه املاک و مستغلات تأمین اجتماعی کشور سپرده شده است. با توجه به این مواردی که اشاره کردم بهتر است پیگیری‌های خودتان را از نماینده مسئول املاک و مستغلات تأمین اجتماعی استان‌های خراسان یا مسئول املاک و مستغلات تأمین اجتماعی در تهران جویا شوید.

ادامه ماجرا، من مسئول نیستم!

در ادامه سراغ محمدعلی غفاری، نماینده املاک و مستغلات تأمین اجتماعی در استان‌های خراسان (خراسان بزرگ)، می‌رویم. او نیز همانند دو مسئول تأمین اجتماعی استان، خود را از پاسخ گویی درباره وضعیت زمین رها شده ابتدای بولوار فرامرز عباسی مبرا می‌داند و می‌گوید این موضوع در حوزه اختیارات او نیست.

نماینده املاک و مستغلات تأمین اجتماعی در استان‌های خراسان بر این نکته تأکید دارد که سرنوشت و تعیین تکلیف این موضوع در اختیار املاک و مستغلات تأمین اجتماعی کشور است و با این شرایط او جایگاهی برای پاسخ گویی ندارد.

غفاری فقط به این نکته اشاره می‌کند که با توجه به وضعیت زمین و قرار گرفتن آن در حاشیه یکی از بولوار‌های پررفت وآمد مشهد، شهرداری به صورت مستمر و خود نیرو‌های تأمین اجتماعی، اقدام به جمع آوری نخاله‌های ساختمانی و زباله‌های رها شده می‌کنند؛ بنابراین مشکلاتی از نظر آلودگی محیطی وجود ندارد. به گفته او حتی علف‌های هرز روییده داخل زمین نیز هر چند وقت یک بار جمع می‌شود تا افراد اقدام به آتش زدن این علف‌ها نکنند.

کاربری درمانی است

آخرین نکته‌ای که غفاری به آن اشاره می‌کند، کاربری این زمین است. به اذعان او کاربری این زمین، درمانی است.
اما پیگیری ما با شماره املاک و مستغلات تأمین اجتماعی کشور در تهران نیز در گیرودار تلفن‌های داخلی و پاسخ گو نبودن افراد، همراه می‌شود.

نکته‌ای که درباره این گزارش باید به آن اشاره کنیم، نقش و جایگاه مسئولان در پیگیری شرایط حوزه کاری آنان است. هرچند به اذعان مسئولان تأمین اجتماعی استان شرایط زمین در حوزه اختیارات املاک و مستغلات تهران است و تصمیم گیری درباره آن به کشور سپرده شده است، می‌توان با پیگیری‌های استانی و ذکر خواسته‌ها و مطالبات مردمی، شرایط را برای رسیدن به فرایند مطلوب و تسریع در تصمیم گیری فراهم کرد، امری که با پرهیز از شانه خالی کردن و پاس کاری موضوع محقق می‌شود.