از همین حالا به فکر تأمین آب تابستان بعد باشیم موزه لوور پس از ۳ روز بازگشایی شد | ماجرای سرقت از این موزه چه بود؟ آنچه باید از زمستان هسته‌ای بدانید ۲ میلیون دُز واکسن آنفلوانزا تأمین شد (۳۰ مهر ۱۴۰۴) تکمیل پرونده غربالگری دانش‌آموزان مقطع متوسطه تا پایان آبان‌ماه نگاهی به شبکه فرسوده توزیع آب در مشهد | بحران ۴۰ درصدی، چاره ۱۵ همتی فعالیت بیش از ۳۰۰ هزار معلم در مدارس غیردولتی | کاهش ساعت تدریس در این مدارس به ۳۰ ساعت دستگیری ۲ موبایل‌قاپ ۱۶ساله در تهران | سارقان: به‌خاطر بدهی به صاحبکارمان دزدی می‌کردیم پیش‌بینی هواشناسی مشهد و خراسان رضوی امروز (چهارشنبه، ۳۰ مهر ۱۴۰۴) | احتمال بارش‌های رگباری پراکنده باران در برخی نقاط استان نگرانی از شیوع آنفلوآنزای مرغی در کشور ارائه خدمات ماموگرافی رایگان به بانوان ۳۰ تا ۶۹ سال در سه مرکز درمانی مشهد و کاشمر + نام مراکز چند راهکار ساده برای کاهش وزن و لاغری رئیس سازمان تعلیم و تربیت: میل به مهاجرت در دانشگاه‌ها به دلیل غفلت از هویت ایرانی در کودکستان است توصیه‌های مهم برای سلامت قبل از بارداری در بانوان ممنوعیت دریافت کپی مدارک هویتی در مراکز تأمین اجتماعی آیا مصرف سالاد همراه غذا باعث ناراحتی معده می‌شود؟ آخرین مهلت ثبت نام در جشن ازدواج دانشجویی «همسفر تا بهشت»، امروز (۳۰ مهر ۱۴۰۴) + شرایط ثبت نام ۶ راهکار مهم برای پیشگیری از مسمومیت با گاز مونوکسید کربن (CO) استاندار خراسان رضوی: ظرفیت‌های عظیم شرق کشور، بستر صادرات و سرمایه‌گذاری مشترک است فعالیت بیش از ۲۶۰ مدرسه عشایری در کشور | معلمان عشایری مشمول سختی کار می‌شوند آیا گرم کردن غذا در مایکروویو خطرناک است؟ آیا حساسیت به نور نشانه‌ای از میگرن است؟ غرغره آب نمک تا چه میزان در رفع سرماخوردگی موثر است؟ اوج گیری بیماری‌های ویروسی و شلوغی مطب‌ها (۳۰ مهر ۱۴۰۴) زلزله افغانستان و پاکستان را لرزاند (۲۹ مهر ۱۴۰۴) جزئیات قتل مرد ۶۰ ساله در محمودآباد «پول بده پزشک شو»؛ نسخه خطرناک دولت و مجلس برای سلامت مردم پلنگ جوان در صالح‌آباد بر اثر حمله سگ‌های گله تلف شد
سرخط خبرها

آن درخت از تنهایی و دلتنگی می‌میرد

  • کد خبر: ۷۰۲۰۸
  • ۲۲ خرداد ۱۴۰۰ - ۱۲:۰۱
آن درخت از تنهایی و دلتنگی می‌میرد
محمدرضا امانی - نویسنده
درخت گیلاس خانه بی‌بی فقط یک درخت نبود؛ عضوی صمیمی از خانواده بود که در شادی و غم‌مان شریک بود. صد چراغانی عروسی را به آن آویزان کرده بودند و قهر و آشتی‌های بسیاری را در آن حیاط بزرگ و قدیمی به تماشا نشسته بود.
 
وقتی بابا‌بزرگ از دنیا رفت، از پنجره اتاق بالا دیدم که دایی چطور سرش را به تنه پیر درخت گیلاس گذاشته است و از تکان شانه‌هایش فهمیدم که دارد صامت‌ترین گریه عمرش را با درخت قسمت می‌کند.

آن درخت پیر در همه این سال‌ها، شریک شعف و بغض خانواده بود. از کودکی که همه زیر درخت جمع می‌شدند، در آلبوم‌هایمان عکس هست تا عکس‌های تکی نوه‌ها و نتیجه‌ها که توی گوشی‌ها ذخیره شده است.
 
آن درخت، مبدأ تاریخ خانواده بود. حوادث و رویداد‌ها را براساس جوانه زدن و شکوفه دادن و به بار نشستن و برگ‌ریزانش به یاد می‌آوردیم. شهادت دایی حمید وقتی بود که شاخه‌هایش در بلور‌های یخ به خواب زمستانی رفته بودند و ازدواج خاله‌اکرم، آن تابستانی بود که هنوز چند دانه گیلاس سیاه‌شده در شاخه‌های بالادستش
دیده می‌شد.
 
کرونا که آمد، نگرانی‌مان شد بی‌بی که تنها در شهرستان زندگی می‌کرد. موج اول همه‌گیری بود و قربانی‌ها بیشتر ازمیان کسانی بودند که پا به سن گذاشته بودند؛ برای همین رفتم شهرستان تا بی‌بی را برای مدتی بیاورم پیش خودمان.
 
درخت گیلاس آن روز غرق در شکوفه‌های صورتی بود و معلوم بود که مثل هر سال، میوه‌هایش مثل مروارید‌های سیاه، چشم رهگذران را به خود خیره خواهد کرد.
 
تا بی‌بی ساکش را ببندد، شلنگ آب را انداختم پای درخت تا سیراب شود. اصلا معلوم نبود کی بشود که این مرض از بین برود و بی‌بی برگردد و بخواهد درخت را سیراب کند.

تا آب، گودی اطراف درخت را پر کند، بی‌بی آمد و دستی به تنه‌اش کشید. انگار که بخواهد آخرین نصیحت‌ها را به پسر شیطان خانواده گوشزد کند که قرار است خانه و زندگی را برای مدتی نامعلوم به او بسپارند.

روز‌ها و هفته‌ها و ماه‌ها می‌گذشت و هیچ علامتی از بهبود اوضاع کرونا در جهان دیده نمی‌شد. بی‌بی می‌گفت دارد دیر می‌شود و خانه و زندگی‌اش را به امان خدا رها کرده است و ما برای اینکه دلداری‌اش بدهیم، می‌گفتیم که نگران نباشد و ریشه‌های درخت آن‌قدر به دل خاک رفته است در این سال‌ها که اگر تا ابد کسی آبی پای درخت نریزد، باز تشنه نخواهد ماند. بی‌بی می‌گفت از تشنگی از بین نمی‌رود؛ از تنهایی می‌میرد.

هفته گذشته بی‌بی را برای زدن واکسن به مرکز بهداشت بردیم. همین که به خانه رسید، ساک کوچکش را بست و از ما خواست تا شب نشده او را به خانه‌اش ببریم.

بیش از یک سال بود که کلیدی به قفل خانه بی‌بی نیفتاده بود. در را که باز کردیم، درخت بزرگی مقابلمان بود که انگار پاییز به آن زده بود، با اینکه هنوز بهار بود.
گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->