افزایش ۱۳ درصدی مبتلایان به آرتریت روماتوئید خراسان رضوی در جمع زلزله‌خیزترین استان‌های هفته گذشته (۴ مرداد ۱۴۰۴) کشف ۱۱۲ ماینر غیرمجاز از یک کارگاه صنعتی در مشهد زلزله نسبتا شدید در عسلویه بوشهر + جزئیات (۴ مرداد ۱۴۰۴) مجروحان جنگ ۱۲ روزه در صورت تأیید معلولیت خدمات بهزیستی دریافت می‌کنند ترکیدگی لوله گاز در جاده مشهد_چناران | تردد پس از نیم ساعت از سر گرفته شد (۴ مرداد ۱۴۰۴) کشف ۱۲ کیلوگرم حشیش از قاچاقچی حرفه‌ای در تهران بازداشت ۳ شرور درپی حمله به مأموران در طرح جمع‌آوری اتباع تزریق ۸.۳ میلیون مترمکعب پساب به بخش صنعت خراسان رضوی تهران تشنه است | ناترازی آبی نتیجه تمرکزگرایی و توسعه غلط برقراری پرواز‌های فرودگاه سبزوار پس از آغاز مجدد پرواز‌های داخلی (۴ مرداد ۱۴۰۴) پوشش بیش از ۱۲۴ هزار کلاس‌اولی در طرح سنجش سلامت نوآموزان خراسان رضوی اطلاعات مجرمان برای ایام اربعین به‌روزرسانی شد مرگ بیش از ۴۲ هزار موتورسوار در تصادفات دهه ۹۰ پیش‌ثبت‌نام پایه دهم مدارس شاهد آغاز شد (۴ مرداد ۱۴۰۴) تعیین تکلیف دانشگاه آزاد برای امتحانات باقی مانده ترم بهمن ۱۴۰۳ اتمام بخش‌هایی از مرمت بازار وکیل شیراز (۴ مرداد ۱۴۰۴) صدور هشدار سطح زرد هواشناسی در پی پیش‌بینی وقوع گردوخاک و افزایش وزش باد در خراسان رضوی (۴ مرداد ۱۴۰۴) آماده‌باش ۱۵ هزار نیروی هلال احمر برای پیاده‌روی اربعین ۱۴۰۴ مشمولان فاقد معافیت تحصیلی امکان شرکت در مراسم اربعین را ندارند آتش قسمت عراقی تالاب هورالعظیم با هواپیمای آب‌پاش ایرانی مهار شد (۴ مرداد ۱۴۰۴) پیش‌بینی هواشناسی مشهد و خراسان رضوی امروز (شنبه، ۴ مرداد ۱۴۰۴) | گرما، همچنان وضعیت جوی غالب استان ثبت احوال: بیش از ۲۱۴ هزار ولادت در ۳ ماهه اول ۱۴۰۴ ثبت شد نشانه های تنبلی معده چیست؟ اهدای عضو بانوی مرگ مغزی در مشهد به ۴ بیمار زندگی دوباره بخشید (۴ مرداد ۱۴۰۴) ثبت‌نام دانش‌آموزان اتباع خارجی در مدارس فقط با ارائه کارت اقامت و اشتغال دانشجویان جدیدالورود از نیمه دوم مهر ۱۴۰۴ به دانشگاه می‌روند + زمان اعلام نتایج کنکور تمدید ۵ ساله همکاری آموزش و پرورش و حوزه علمیه مرگ عجیب و مرموز راننده مشهدی بعد از آتش زدن مامور پلیس راه
سرخط خبرها

بلاتکلیف و معلق و موهوم!

  • کد خبر: ۷۶۱۸۴
  • ۱۱ مرداد ۱۴۰۰ - ۱۳:۱۳
بلاتکلیف و معلق و موهوم!
فریدون صدیقى - استاد روزنامه‌نگاری

هیچ‌کدام پیش‌بینى‌پذیر نیستند؛ نه شانس و نه بدشانسى! شانس مثل تصادف است. تصادف زمانى روى مى‌دهد که ۲ رویداد نامنتظر در یک زمان به‌وقوع بپیوندد. مثلا ناگهان وسط تابستان باران ببارد و من که بى‌چتر و کلاهم، کلاه بادبرده‌اى پیش پاى من بر زمین بنشیند و من بر سر کنم تا از شرشر باران بر سرم در امان باشم؛ بنابراین این گفته هم نمى‌تواند مقبول باشد که درشت‌ترین قطرات باران، برف و تگرگ بر سر مردمان طاس مى‌نشیند. یا فقرا هر روز بیشتر فقیرتر و نحیف‌تر و ثروتمندان غنى‌تر مى‌شوند؛ آن‌هم در ایامى که نامش روزگار١٤٠٠ است.


وقتى زمستان بى‌برف و بهار بى‌باران است، فرقى مى‌کند ۴ میلیون بیکار که برخى از آنان به‌علت استرس‌هاى توان‌فرساى بیکارى ریزش مو گرفته و به صف پریده‌زلفان پیوسته‌اند یا درحال پیوستن هستند، چتر داشته یا نداشته باشند؟ تنش‌هاى بى‌آبى، درخت را افسرده و پژمرده مى‌کند، نخل از تولد خرما باز مى‌ماند تا مسببان بدون طرح و برنامه در مدیریت آب، همچنان آسمان را مقصر بدانند و ثروتمندان به استخر ویلایشان در اینجا یا در استانبول پناه ببرند تا بیش از این غصه مردمان تب‌کرده از بیکارى، بى‌پولى و بیمارى را نخورند.


سؤال؛ آیا این نوشته نمى‌داند از چه مى‌گوید، چرا مى‌گوید و چگونه باید بگوید؟ مثلا بگوید مجلسیان دلسوز چرا به‌جاى توجه وافر و چاره‌جو درباره آب و نان و کروناى مردمان معصوم به فکر دستکارى اینترنت افتاده‌اند که مبادا مردمان ساده‌دل فریب آن را بخورند و از تلاش ۲۴ ساعته براى تأمین معاش و نجات از کرونا و جلوگیرى از انواع گرانى‌ها بازمانند؟


پاسخ؛ وقتى به‌علت غفلت‌ها، توهم‌ها و ندانم‌کارى‌هاى برخى مسئولان دلسوزتر از پدر و مادر تعادل و توازن جسمى و روحى‌مان را از دست بدهیم یا در شرف ازدست‌رفتن کامل آن باشیم، هر چیزى ممکن است. تا جایى که ممکن است براى آنکه از بیکارى حوصله‌مان سر نرود، از دیوار مردمان کوتاه‌تر از خودمان بالا برویم تا از بازداشتگاه سر درآوریم و صاحب جا و غذا شویم یا حتى به‌علت آشفته‌حالى در تابستان عجیب‌وغریب١٤٠٠ تصمیم بگیریم اگر کووید١٩ و ویروس دلتا نتوانند ما را زیرسقف خواب کنند و خورد و خوراک در راهرو بیمارستان تأمین کنند، داوطلبانه نوع جدید آن را در آغوش بگیریم!


راست این است که برخى از ما گرفتار روزگار بلاتکلیف، معلق و موهومى شده‌ایم. به هرچیز و هرکسى پناه مى‌بریم که درمانده‌تر از خود ماست. هرچه مى‌رویم، به‌جایى نمى‌رسیم و نمى‌رویم و درجا فرو مى‌رویم. معلوم نیست هستیم یا نیستیم. گاهى فکر مى‌کنم با اینکه هستم، نیستم، چون هر بودنى باید ضرورتى داشته باشد، مثلا تولید اندیشه و خرد کند که نمى‌توانم یا تولید کار، سرمایه و ثروت در مناسبات جمعى کند که نمى‌توانم. یعنى احساس کنم مفیدم نه آنکه بودن و نبودنم بى‌اهمیت‌تر از غلتیدن بوته خارى در بیابان‌هاى یزد یا طبس باشد! نمى‌دانم شاید افسرده شده‌ام، یعنى هم مضطربم هم غمگین، پس افسرده‌ام!

 

یک وقت‌هایى اصلا با خودم کارى ندارم و احوالى از خودم نمى‌گیرم، چون ایزوله شده‌ام، مثل برخى مسئولان که هرچه مى‌شنوند و مى‌بینند و مى‌خوانند که حال مردمان سال١٤٠٠ از ندارى‌ها و ندانم‌کارى‌ها در هواى تب‌کرده روزگار درحال تبخیر است، فقط لبخندى نمکین مرحمت مى‌فرمایند، یعنى حاضر نیستند حداقلى از حق‌وحقوق فردى و اجتماعى مرا بپذیرند! پس من نیستم؟ یا بوده‌ام و نادان بوده‌ام و پیش از آنکه باران ببارد ته‌مانده آب کوزه خود را خالى کرده‌ام؟ احتمالا همین‌طور است. من تاوان نادانى خودم را مى‌دهم! در جوانى بسیارى از چیزهاى غلط را باور نمى‌کردم و در پیرى به بسیارى از حقایقى که صحیح هستند، باور ندارم! آیا حقیقت را من و بسیارانى دیگر، چون من گم کرده‌ایم یا حقیقت نایاب شده است؟

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->