عروجی | شهرآرانیوز؛ برگهای پاییز انگار قرن هاست که دیگر آشغال ِ حیاط خانهها و خیابانهای کوچههای تنگ و باریک شهر نیستند. مصیبت نیستند، چرک نیستند، کسی دست نمیزد بهشان و حالا مدت هاست که جمعشان نمیکنند و برعکس ترجیح میدهند همه جا از آنها پر شود. میانههای پاییز آن قدر برگ جمع میشد که به بهانههای مختلف دلمان میخواست حتی به دست شویی مخوف انتهای حیاط برویم تا زیرپاهایمان بشکنند و موسیقی دلچسبی بلند شود، حالا، اما دانشمندانی پیدا شده اند که برای همین یک ذره زیبایی و لطافت هم دلیل علمی پیدا کرده اند.
آلبرت کامِس، فیلسوف فرانسوی، گفته ما در فصل پاییز شاهد یک بهار دوم هستیم، به طوری که هر برگ خزانی که بر زمین میافتاد مانند گلی با رنگهای دلرباست، اما چرا انسان به این اندازه به برگهای پاییزی که از شاخه میافتند، علاقهمند است؟ آقای برانت، یک استاد برجسته، دراین باره میگوید: «تضادهای بصری توجه انسان را از دوران کودکی به خود جلب میکند.
هم زمان با تغییر رنگ برگهای درخت به قرمز روشن، نارنجی، زرد و دیگر رنگهای زیبا، یک تضاد بصری ایجاد میشود که برای انسان بسیار جذاب است.» در ظاهر این تغییر رنگ از تابستان به پاییز برای ذهن انسان جذاب و منحصر به فرد به نظر میرسد. مایکل هریس، یک روان شناس آمریکایی، دراین باره گفته است: «مشاهده برگهای پاییزی و افتادن آنها از درخت میتواند باعث کاهش استرس در انسان شود.
زمانی که فردی از استرس رنج میبرد، مغز و بدن او به حالت بقا تغییر مییابد.» حالت بقا در ظاهر همان حالت انفعال است. بی انگیزه بودن و احساس پوچی مفرط، اما دیدن این برگها چه خاصیتی دارد که باعث میشود مغز به شما دستورهای دیگری بدهد. او گفته است: «یک تجربه مثبت میتواند باعث انحراف توجه و بازگشت مغز از این حالت شود. تغییر رنگ برگهای درختان و افتادن آنها روی زمین یک حالت بسیار جذاب برای ذهن و آرامش آن محسوب میشود.»
تغییر فصول همچنین میتواند یادآور تجربیات گذشته انسان باشد. برای مثال، غالب افراد بزرگ سال در پاییز به یاد کودکی خود در این فصل میافتند. به طورکلی حافظه فصلی میتواند هر سال در پاییز رخ دهد، حتی زمانی که فرد به صورت آگاهانه به این موضوع فکر نمیکند. با این حال، باید بدانید که لذت انسان از برگهای پاییزی بی دلیل نیست. این فصل به انسان این امکان را میدهد تا به محیطهای طبیعی برود و با مشاهده تضاد رنگهای پاییزی، به زیبایی جهانی پی ببرد که در آن زندگی میکنیم.