گزارشی از ششمین روز جشنواره فیلم فجر در مشهد (۲۰ بهمن ۱۴۰۳) | رکوردشکنی ۲۰ هزار نفری مخاطبان لولی؛ فیلمی سردرگم و کسل‌کننده ناتور دشت؛ روایتی رازآلود اما ناتمام فراخوان دوره آموزش شعر کلک خیال + لینک ثبت نام درباره فیلم «موسی کلیم‌الله(ع)» ابراهیم حاتمی‌کیا | چالش روایت تازه از قصه‌ای کهن حضور ۲۰ هزار مخاطب در ۵ شب اول جشنواره فیلم فجر در مشهد برنامه اکران روز هفتم جشنواره فیلم فجر در مشهد + جزئیات و لینک خرید بلیت (یکشنبه ۲۱ بهمن ۱۴۰۳) محسن عقیلی: «خدای جنگ» فیلمی است که باید دیده شود آمار فروش نمایش‌های روی صحنه تئاتر در مشهد طی هفته گذشته (۲۰ بهمن ۱۴۰۳) پاسخ ساترا به حواشی سریال تاسیان اعلام برندگان جوایز انتخاب منتقدان ۲۰۲۵ جزئیات ناگفته درباره داستان سریال تاسیان بهنوش صادقی: «مرد آرام» روایتی از امید و تلاش برای آینده‌ای بهتر است نیل ردکلیف، بازیگر فیلم هری پاتر، به فیلم به مرد اعتماد کن پیوست استقبال کم‌نظیر مردم از فیلم پیرپسر در جشنواره فجر نویسنده و پژوهشگر سینما: چالش اصلی جشنواره فجر فیلمنامه‌های ضعیف است
سرخط خبرها

نظر مسعود فراستی درباره سریال «بازی مرکب»

  • کد خبر: ۹۰۵۸۰
  • ۱۳ آذر ۱۴۰۰ - ۱۱:۳۶
نظر مسعود فراستی درباره سریال «بازی مرکب»
مسعود فراستی در نقد سریال کره‌ای «بازی مرکب» گفته است: فیلمساز ادعا می‌کند ضد سرمایه‌داری است اما کاملاً همراه آن است. حرکات دوربین هم نشان می‌دهد کارگردان فیلمسازی بلد نیست.

به گزارش شهرآرانیوز - مسعود فراستی در نقد سریال کره‌ای «بازی مرکب» گفته است: فیلمساز ادعا می‌کند ضد سرمایه‌داری است اما کاملاً همراه آن است. حرکات دوربین هم نشان می‌دهد کارگردان فیلمسازی بلد نیست.

فراستی با تأکید بر اینکه هوانگ دونگ هیوک، خالق سریال بازی مرکب، کارگردان مؤلف نیست، گفته است:

این سریال را کمپانی سرمایه‌داری نتفلیکس ساخته است که کارش پررنگ‌کردم فیلم‌های مارول است. نتفلیکس یک کمپانی جدی است و به خوبی می تواند یک تبلیغات جهانی انجام دهد. این نکته نخست موفقیت سریال است. نکته دوم در موفقیت سریال، خشونت داخل آن است. من فکر می‌کنم خشونت در این کار یکی از دلایل اقبال آن است. خشونتی که ظاهراً علیه سرمایه‌داری است. خشونتی که در محصولات کره وجود دارد و در فیلم برنده اسکار «انگل» هم وجود داشت، خشونتی ضد انسانی و عنان گسیخته! در حالی که به نظرم کارهای کره‌ای به شدت مبلغ سرمایه‌داری است.

من واقعاً شک دارم که این حد از خشونت واقعاً در خود کره وجود دارد که این همه در سینما و سریال‌های کره‌ای وجود دارد؟ دوربین طرف مهاجمان است نه مردم. فیلمساز ادعا می‌کند ضد سرمایه‌داری است اما کاملاً همراه آن‌هاست.

در این سریال، سرمایه‌داری از هر زمان دیگری جلادتر و خونریزتر شده و فیلمساز ما را سمپات کسانی که می‌میرند، نمی‌کند. همه کسانی که کشته می‌شوند، لانگ‌شات است، یعنی اصلاً عددی نیستند! آن زمان هم که کلوزآپ می‌گیرد، زمانی که آبنبات می‌خورند و در واقع آن‌ها را دست می‌اندازد.

زاویه دوربین را نگاه کنید! همیشه با نگهبانان است، نه مردم! اگر فیلمساز ادعا می‌کند که علیه این‌هاست، پس چرا در جایگذاری دوربین آن را نمی‌بینیم؟ برنده سریال هم یک شخصیت نیمه منگل، نیمه منفعل است. در سکانس مواجهه این فرد با پیرمرد گرداننده بازی، دوربین نمی‌داند باید چه کند؛ لانگ‌شات می‌کند. کمی بعد کلوزآپ می‌گیرد و شعارهای به‌اصطلاح انسانی پیرمرد را می‌شنویم. در واقع، دوربین که ساده‌ترین وسیله برای همذات‌پنداری است، از سوی کارگردان نمی‌داند باید کجا قرار بگیرد. همین ۵ دقیقه نشان می‌دهد که کارگردان فیلمسازی بلد نیست.


حتما بخوانید

سریال «اهل جهنم» جایگاه محبوب‌ترین سریال نتفلیکس را از «بازی مرکب» گرفت

Squid game چطور زندگی بازیگر نقش «بازیکن شماره ۱» را تغییر داد؟

سریال Squid Game چه‌قدر در دنیا تماشاگر داشته است؟ | یک دستاورد بزرگ برای نتفلیکس و کره جنوبی

آیا فصل دوم سریال Squid Game ساخته می‌شود؟ | همه اما و اگرهای نتفلیکس و هوانگ دونگ-هیوک


 

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->