از دل التهاب باید راهی باز کرد به آرامش. در آرامش بهتر میتوان فکر کرد، بهتر میتوان راه چاره یافت و بهتر میتوان تحلیل کرد. این درست است که خبر سهمیهبندی و قیمت بنزین به یکباره اعلام شد و هزار حرف و حدیث پیش آورد؛ اما مطمئن باشیم که تصمیمگیری به یکباره نبوده است؛ بلکه کاغذها پر شده و طرحها خوانده شده و طی فرایندی طولانی و با بررسیهای کارشناسانه به این نتیجه رسیدهاند. سران قوا، بازوهای تدبیرگر و برنامهریزشان را به یاری خواستهاند، متخصصان نشستهاند و برخاستهاند و سرانجام به این نتیجه رسیدهاند که ماجرا به یکباره وارد مرحله اجرا شود. من باور دارم، شما هم اگر تأمل بفرمایید به اشتراک در باور خواهیم رسید که ناگزیر به اینجا رسیدیم. وقتی ما در حوزه کاری خودمان، هر کس در حوزه کاریاش، تا میتوانیم در برابر گران شدن محصولمان مقاومت میکنیم و همیشه آن را آخرین راه میدانیم و پیش از آن هزار راه را، با همه مشقتهایش، طی میکنیم تا مجبور به گرانی نشویم، وقتی هم ناگزیر از ماجرا شدیم، سعی میکنیم با کمترین عوارض آن را به انجام رسانیم. قطعا و هزار قطعا، دولتمردان در تراز سران قوا، بیش از ما دغدغه دارند، بیش از ما سبک و سنگین کردهاند و بیش از ما کامشان تلخ شده برای رسیدن به این تصمیم؛ اما «ناگزیر» بودهاند. باید یکبار برای همیشه جراحی انجام میشد یکبار برای همیشه صفر میکردیم موضوع را تا مجبور نباشیم با سرمایه ملی خودمان، قاچاقچیان سوخت را فربه کنیم و بنزین را با قیمت پایین در باک خودروهای همسایگانی بریزیم که مشتری قاچاقچیان سوخت شدهاند. این کبریت کشیدن به سرمایه خویش را هیچ عاقلی نمیپذیرد. همهمان هم به این ماجرا واقفیم، اما. این درست که اعلام خبر مثل شوک بود، اما گاهی شوک هم لازم است که ما را بیدار کند تا با حساسیت بیشتری به اوضاع توجه کنیم. در این بیدارباش هم آرامش است که، چون دامن بگستراند، خواهیم توانست عوارض این طرح را کاهش دهیم و با مدیریت درست منابع، از دل این ماجرا که شاید «تهدید» نشان دهد، «فرصت» بسازیم برای ساختن وطن، برای اصلاح سبک زندگی، برای زیستن به قاعده استانداردهای جهانی و برای خیلی نتایج خوب دیگر. فقط تلخیها را نبینیم و با عصبانیت به خیابان نیاییم. به لایههای بعدی این تصمیم هم توجه کنیم. «ان مع العسر یسری» سرخطی است که امروز باید از آن مشق کرد. باید با تنظیم رفتارها در چارچوب قانون، میدان را از قانونشکنان گرفت. نگذاریم به نام ما، با اغتشاش و ایجاد ناامنی، با آتشافروزی، نقشه دشمنان را اجرا کنند. آرام باشیم و در آرامش برای زندگی بهتر و برای تبدیل تهدیدها به فرصت تلاش کنیم. راه هم همین است، و الا کسی از میان آتش و خشم و کین، راه به رستگاری نخواهد برد. شکیبا باشیم. در آرامش بهتر میتوان مشکلات را کاهش داد و موانع را از سر راه برداشت. امروز بیش از همیشه به همدلی و همراهی و همافزایی توانهامان نیاز داریم. ایران به شرایطی چنین و فعالسازی عالمانه و عاقلانه فرزندان خود نیاز دارد. برای خودمان، برای فردای فرزندانمان و برای ایرانمان، از خاک عصبانیت برخیزیم و در زمین آرامش بنشینیم. سربازی برای امروز وطن یعنی هوشیاری در عین آرامش و آرامش در عین هوشیاری. این ۲ کنش، همه واکنشهای بدخواهان ایران را پیشهنگام، خنثی میکند. نفع این آرامش و تدبیر امور اول به خود ما میرسد؛ هم در کوتاهمدت و هم در بلندمدت؛ پس هیجانات آنی را مدیریت کنیم تا زمان به تدبیر ما تمکین کند، انشاءا...