سید محمدرضا هاشمی | شهرآرانیوز؛ این روزها که بحران اوکراین سرخط اخبار جهان را به خود اختصاص داده و نگرانی از آغاز جنگ خواب از چشمان بسیاری ربوده است، تکیه به ظرفیتهای کشورها که میتواند صلح و دوستی را برای مردمانشان به ارمغان آورد، موضوع مهمی است. مثل همین زعفران ایرانی که به آن طلای سرخ هم میگویند.
محصول ارزشمندی که خاک خراسان بهترین نقطه برای کشت آن است و سال هاست که بخشی از مردم این خطه با زحمت زیادی آن را از دل زمین بیرون میکشند. هرچند که بی توجهی به صادرات این محصول ارزشمند باعث شد که کشورهای دیگر با ورود به موقع به بازار زعفران و بسته بندی استاندارد آن سهم زیادی از درآمد طلای سرخ را به خود اختصاص دهند؛ اما بازهم کیفیت زعفران ایرانی جایگاه آن را نزد جهانیان محفوظ نگاه داشته است.
«ترزا کریستینا» وزیر کشاورزی برزیل که در رأس یک هیئت تجاری به دعوت رسمی وزیر جهاد کشاورزی چند روزی است به ایران آمده است در یک گفت وگوی خبری گفت: «آخرین ملاقاتی که ما با سفیر ایران در برزیل داشتیم، ایشان برای ما زعفران ایرانی آورده بود و شوهر من که آشپزی هم میکند با استفاده از این زعفران غذای خوشمزه درست کرده بود، من بدون زعفران از ایران خارج نخواهم شد.»
کاربران فضای مجازی به سخنان وزیر کشاورزی برزیل واکنش نشان داده اند، یکی از این کاربران نوشته است: «ارسال یک محصول باکیفیت به یک کشور خودش به اندازه دهها سفیر فرهنگی میتواند برای کشور تبلیغ کند.» چندی پیش سردبیر بخش غذای روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز، با معرفی «ته دیگ» تحت عنوان «آنچه ایرانیان لایه ترد و طلایی زیر برنج ایرانی میگذارند»، دستور جدیدی برای تهیه ته دیگ ماکارونی ارائه داد و آن را برای شام به مخاطبان این روزنامه پیشنهاد کرد. اتفاقی که بعد از آن برای «سالاد شیرازی» هم رخ داد!
معرفی غذاهای ایرانی به دیگر مردم دنیا میتواند باعث تقویت رابطه مردم ایران با مردم کشورهای هدف شود، موضوعی که یکی از زیرشاخههای دیپلماسی فرهنگی است؛ اما در مقایسه با دیگر ابزارها هزینه به مراتب کمتری دارد. بسیاری از غذاهای اصیل ایرانی به دلیل داشتن سابقهای طولانی و اهمیت غذایی که دارند در مؤسسات معتبر بین المللی ثبت شده اند و توجه به معرفی این غذاها میتواند تصویری واقعی از نوع دوستی ایرانیان به مردم جهان ارائه کند؛ اما همه اینها زمانی نمود پیدا میکند که متولیان دولتی به این مهم اهمیت دهند.
ترکیه به خوبی توانسته از این ظرفیت برای جذب گردشگر بیشتر و بالا بردن سهم این کشور از بازار توریست در جهان بهره ببرد، در حالی که غذاهای ایرانی ظرفیت و توان بیشتری برای معرفی به جهانیان دارد.