محمدناصر حق‌خواه - مجموعه قصه های مجید، نوشته هوشنگ مرادی کرمانی، را کیومرث پوراحمد در دوره اوج کاری اش کارگردانی کرد. پایه این سریال براساس تجربیات کودکی مرادی کرمانی بود و کیومرث پوراحمد در گفت وگویی که چندماه پیش در فضای مجازی هم بسیار دیده شد، آن را محصول تجربیات تلخ و شیرین کودکی اش در شهر اصفهان دانست. این تسلط کارگردان به فضای شهری و خرده فرهنگ های مردم اصفهان باعث شد سریال «قصه های مجید» که بعدها از دل آن چند فیلم هم بیرون آمد، به شدت به دل مردم بنشیند و علاوه بر کودکان، بزرگ سالان زیادی هم با آن ارتباط بگیرند؛ استفاده از مؤلفه های تکرارشونده مثل دوچرخه های زیاد و خانه هایی با معماری اصیل و البته مدرسه مجید که بسیاری از سکانس های قصه های مجید در آن می گذرد.
مرگ خاموش نوستالژی های کودکانه ما
اگر مخاطب پروپاقرص سریال بوده باشید، دالان ها و کلاس های این مدرسه خاطره انگیز را هم بلدید. اما خبر تلخ و عجیب این روزها تخریب تقریبا کامل مدرسه حلبیان است. مدرسه حلبیان یا همان مدرسه قصه های مجید، معماری قاجاری دارد و در گذشته مدرسه فرانسوی های ساکن اصفهان بوده و اسمش نه حلبیان که آلیانس بوده است. این عمارت قدیمی در خیابان یخچال شهر اصفهان است و قصه تخریبش نه برای امروز که مربوط به بیش از 5سال قبل است. زمانی که اولین خبرها دراین باره زنگ خطر را به صدا درآورد، وقتی بود که خبر تبدیل شدنش به پاتوق کارتن خواب ها و معتادان بی خانمان منتشر شد. اما 5سال پس از آن روزها شهرام شهریار، از فعالان میراث فرهنگی، در مطلبی با عنوان «ویرانی مدرسه قصه های مجید» که در سایت «سفرنویس» منتشر شده، از بدترشدن وضعیت این بنای تاریخی نوشته است. او در مطلب خود نوشته است: «مدرسه قصه های مجید به علت رسیدگی نشدن به زودی ویران خواهد شد. بی مهری به لوکیشن فیلم برداری قصه های مجید در شهر اصفهان، باعث مرگ خاموش تک تک خاطرات و نوستالژی های کودکانه ما می شود. قصه های مجید، خاطره جمعی ایرانیان، برای همیشه ویران خواهد شد...» انتشار این مطلب بازخورد زیادی در فضای مجازی داشته است به ویژه وقتی آقای شهریار از تاریخچه عجیب این مدرسه نوشته است: «توافق نامه بین ایران و آلیانس (نماینده مسیو ژوزف کازس) در ۱۴ژوئیه۱۸۹۸ (۲۳تیر۱۲۷۷) در زمان مظفرالدین شاه امضا شد و ایران مسئول تأمین محل ساخت مدرسه آلیانس شد و اولین مدرسه آلیانس در تهران و به ترتیب مدارس دیگری در همدان، اصفهان، سنندج، شیراز، نهاوند، کرمانشاه، گلپایگان، بیجار، یزد و کاشان احداث شد. مدرسه آلیانس یا اتحاد شهر اصفهان در اول آگوست۱۹۰۱ (۱۰مرداد۱۲۸۰) به عنوان سومین مدرسه آلیانس با ۲۲۰شاگرد شروع به کار کرد. نکته آنکه مدرسه آلیانس یا اتحاد اصفهان با کمک برخی از خیران اصفهانی و به مدیریت شخصی به نام «خُرزوَق» برپا شد و فقط مدیریت آن به عهده بنیاد آلیانس گذاشته شد.»
مدرسه صدوبیست ساله ای که خانه اراذل واوباش شد
با نگاهی به تاریخ ساخت این مدرسه، متوجه می شویم مدرسه ای با 120سال سابقه، پس از اینکه به خانه اراذل واوباش تبدیل شد، این روزها کامل تخریب شده است و همراه با آن خاطرات جمع زیادی از جوانان و میان سالان امروز که کودکان و نوجوانان روزهای سابق بوده اند، بر باد رفته است. درحالی که در خارج از ایران، لوکیشن آثار سینمایی معمولی را که تا حد کمی پرطرف دار شده و به اثر کالت تبدیل شده اند، می خرند و به عنوان موزه و برای زنده نگهداشتن تاریخ سینما استفاده می کنند. یک عمارت قدیمی در کشور ما که به خودی خود ارزش زیادی دارد و ارزش افزوده ساخت یکی از مهم ترین سریال های تلویزیونی هم به آن اضافه شده، به راحتی، نه برای بازسازی یا فروش یا حتی تخریب و ساخت ساختمانی جدید، که برای نابودی کامل به حراج گذاشته شده است. کاربران زیادی هم با ابراز نگرانی از این ماجرا پیام هایی گذاشته اند. کاربری نوشت: «فقط روزهای بچگی مون نیست که دیگه پیدا نمی شه، حالا ساختمون های بچگی مون هم داره از بین می ره.» دیگری نوشته است: «کاش حالا که مسئولان کاری نمی کنند، یکی از خود آدم هایی که توانایی دارد، این ساختمان را بخرد و بازسازی کند.» و دیگری نوشت: «با این وضعیت 2روز دیگه میان خونه های پدربزرگ مادربزرگامون که توش بچگی کردیم رو هم خراب می کنن که برج بسازن.» و کاربری هم در پاسخ به این پیام نظری این چنین دارد: «حالا کاش یه چیزی بسازن نه اینکه کلا ولش کنن تا خودش خراب شه!»
مدرسه قصه های مجید نه اولین اثر تاریخی است که درگیر این مسئله شده است و نه احتمال دارد که آخرین باشد، چاره اش هم نه در دست ما که برعهده مسئولان است، اما شاید انتشار این اخبار و واکنش کاربران در فضای مجازی، چاره ای بر این مسائل باشد.