به بهانه اجرای زیبا و فاخر «یوسف سرکوهی» در عصرجدید

سیدمحمدرضا هاشمی|شهرآرانیوز؛ اینکه برنامه پرطرف داری مثل «عصر جدید» آن هم در شبکه سوم سیما این فرصت را ایجاد کرده است تا افراد توانمند و بااستعداد از سراسر کشور و حتی مهاجران افغانستانی این فرصت را داشته باشند تا هنر و توانایی شان را به بهترین شکل در معرض نمایش عموم قرار دهند، اتفاق مبارکی است.

در این بین، اما بعضی اجرا‌ها در «عصر جدید» حس وحال دیگری دارند، مثل برنامه شنبه شب که یوسف سرکوهی، نوجوان خوش ذوق و بااستعداد سرخسی، همراه با دایی اش در صحنه «عصر جدید» حاضر شد و با آواز خراسانی و صدای دوتار همه را مات و مبهوت کرد.

چه دل‌های بسیاری که با شنیدن صدای یوسف وقتی که می‌خواند: «ما خادمان کوی سلطان دین رضاییم/ مست از می‌سبوی سلطان دین رضاییم» دل هایشان راهی مشهد شد و یوسف با آن نوای جادویی اش خیلی‌ها را زائر حرم امام مهربانی‌ها کرد. کارن همایونفر، یکی از داوران فصل سوم «عصر جدید»، پس از اجرای یوسف گفت: این‌ها نعمت‌های موسیقی مقامی این سرزمین و گنجینه‌های بی مثل ومانند هستند.

هرچند که حضور استعداد‌های موسیقی سنتی خراسان در برنامه «عصر جدید» اتفاق جدیدی نیست، در دوره گذشته این برنامه استعدادیابی، مبین درپور، خواننده نوجوانی که از تربت جام به تهران رفته بود، با اجرای زیبایش قدرت موسیقی اصیل خراسان را به ایران یادآوری کرد. هرچند که متأسفانه بزرگان موسیقی مقامی خراسان در سال‌های اخیر حال وروز خوبی نداشته اند و در گوشه گوشه خاک این سرزمین روزگار می‌گذرانند، نوای سازشان تنها امید آن هاست و زخمه‌های آنان بر دوتارشان امید علاقه‌مندان موسیقی خراسان.

اما حالا با حضور یوسف و مبین انتظار می‌رود روز‌های روشن تری در انتظار نسل آینده موسیقی مقامی خراسان باشد.

حسن احمدی فرد، روزنامه‌نگار و از پژوهشگران فرهنگ و هنر خراسان، درباره اجرای یوسف نوشته است: «یوسف و صدایش، انگار خود خود خراسان است؛ ریشه دار و مستعد و مستحکم. می‌گویند موسیقی مقامی در خاک خراسان است و آدم یوسف را که می‌بیند، باور می‌کند که خاک خراسان، با موسیقی عجین است؛ و این خاک، هرچه خشک تر، موسیقی اش بارورتر. این وسط لابد باید از صداوسیما ممنون بود که پنجره‌ای باز کرده است تا استعدادها، ولو به قدر دیده شدن در قاب مستطیل، فرصتی برای جلوه گری داشته باشند. اما‌ای کاش فرصت‌های برابر دیده شدن به شکل معمول برای همه کودکان و نوجوانان و جوانان این سرزمین فراهم می‌بود تا کسانی از مرکز به صرافت نیفتند که با برنامه‌ای مثل همین «عصر جدید» به سراغ شهرستان‌ها و شهرستانی‌ها بروند. این رعیت نوازی درخور هیچ خرده فرهنگی نیست. خرده فرهنگ ها، بستر بالندگی فرهنگ مرکزی هستند، نه ویترین نمایشش.»