معصومیان - اخوان | شهرآرانیوز؛ درست هشتاد روز از حضور مدیرکل جدید ورزشوجوانان خراسانرضوی بر مسند هدایت ورزش استان میگذرد. مدیرکلی که ۱۴ اسفند هشت سال پیش در پایان دور اول حضورش بر این مسند، صندلی مدیرکلی را ترک کرد و حالا دوباره از ۱۲ اسفند ۱۴۰۰ به اتاقش بازگشته و میز مدیریت را تحویل گرفته است.
علیاکبر هاشمیجواهری که از افراد تحصیلکرده جامعه ورزش است و دکترای علوم ورزشی و تربیتبدنی دارد، عضو هیئتعلمی دانشگاه فردوسی است و بعد از دو سال و سه ماه حضور اولش بر مسند مدیرکلی ورزشوجوانان خراسانرضوی از آذر ۱۳۹۰ تا اسفند ۱۳۹۲، حالا آمده است تا اینبار کشتی بحرانزده ورزش استان را از خطر غرقشدن نجات دهد. هاشمیجواهری در گفتوگوی مفصل با شهرآراورزشی از دلایل بازگشتش به ورزش و اهدافش برای پاکسازی فضای آلوده و مسموم ورزش استان گفت. با اینهمه او مدعی است جامعه ورزش استان نباید از او توقع معجزه داشته باشد.
خیلیها میگویند چرا به ورزش بازگشتی؟ حقیقتش آن است که احساس کردم وضعیت ورزش استان از هر نظر مناسب نیست. افشین داوری زمانی سر کار آمد که هنوز استاندار خراسانرضوی تعیین نشده بود و ایشان از حمایتهای استانی برخوردار نبود و رفتنش قطعی شده بود. این درحالی است که خود ایشان و برخی دیگر نمیخواستند این مسئله را بپذیرند و به خودشان هم گفتم فضای ورزش استان برای حضور ایشان مهیا نیست. البته همانموقع اتفاقاتی افتاد که خیلی بهنفع ورزش استان نبود، ولی من برای اینکه دیدم برخی افراد غیرمتخصص نامشان سر زبانها افتاده است که شرایط ورود به این فضا را ندارند، قبول کردم بیایم.
تفاوت فضای ورزش امروز با ۱۰ سال پیش را که در سمت مدیرکلی خدمت کردم، در دو بخش میبینم؛ یکی در بحث ادارهکل که بهنظرم همکاران ما در این سالها تحصیلکرده شدند و الان پایه تحصیلی بسیاری از همکاران ما در ادارهکل دکتراست، درحالیکه قبلا اصلا چنین چیزی نبود. الان افراد متخصص و باتجربه در ادارهکل زیاد داریم، اما من معتقدم شاید در این سالها مجموعه ورزش استان خوب مدیریت نشده است.
برخی افراد هستند که در چارچوب ادارهکل حرکت نمیکنند و از بیرون هدایت میشوند که میخواهم به آنها بگویم راه بهجایی نخواهید برد. اما اگر در بحث وضعیت ورزش و تفاوتش با آنموقع بخواهید بدانید، باید بگویم به اقرار من نیازی نیست، حال ورزش خوب نیست. زمانی ما در رشتههای مختلف ورزشی در کشور حرف اول را میزدیم، اما الان برایمان فقط یک شهرخودرو مانده که به قعر جدول لیگبرتر چسبیده است.
از همه مهمتر امروزه صنایع و اسپانسرها هم اعتمادشان را به ورزش استان از دست دادهاند. این مسئله هم دلایل متعددی دارد، اما شاید چند عامل از مهمترین دلایل حال خراب ورزش استان باشد؛ یکی همین وضعیت اقتصادی جامعه است. ما یک ضرورت داریم، یک اهمیت. درست است ورزش ضرورت زندگی نیست، اما بیتردید اهمیت دارد. دلیل دوم هم میتواند خوب تانکردن مجموعه جامعه ورزش استان با اسپانسرها و خیران باشد. شاید جاهایی ما نتوانستیم خوب حقوق اسپانسر را رعایت کنیم که فراری شده است.
داستان فوتبال و شهرخودرو متفاوت است. زمانی ما میتوانستیم در چنین مواقع که تیم به مشکل خورده است، با پایکارآوردن یک سازمان، نهاد یا جایی مشکل را حل کنیم، اما الان دیگر اینطور نیست. فوتبال هزینههای کلان دارد و هر تیم برای یک فصل باید ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیارد هزینه کند. برای فوتبال امروز باید صنایع بزرگ پای کار بیایند که آنهم دیگر در وضعیت شهرخودرو سخت است. البته ما برای فصل بعد صحبتهایی را انجام دادیم، اما بهنظرم همیت استانی باید بیشتر باشد. باید صنعت و معدن، استانداری، شهرداری، آستانقدس و همه سازمانها پای کار بیایند. البته همانطور که گفتم، داستان شهرخودرو متفاوت است.
شهرخودرو تیمی مشهدی و خراسانی نیست و، چون کسی نبود، تیم را به حمیداوی دادند. معتقدم ما باید با این هزینههای سرسامآور فوتبال فکری اساسی کنیم؛ آنهم این است که مثل سپاهان و ذوبآهن و... عمل کنیم. فرمولش هم این است که استاندار باید صنعت و معدن را موظف کند که برای مردم سر کار بیایند. صحبتهایی دراینباره با استاندار مطرح کردیم، اما باید جدیتر و دقیقتر از ایشان بخواهیم.
وقتی در دوره گذشته میخواستم از ادارهکل بروم، از من پرسیدند دوست داشتید چه کار کنید که نتوانستید؟ من پاسخ دادم اخلاق را نتوانستم درست کنم! یکی از ضروریات در امر ورزش توجه به بحث اخلاق است. زیرمجموعه این اخلاق هم باید شفافیت مالی باشد. این نبود شفافیت مالی و سلامت اخلاقی سبب شده است نگاه جامعه هم به ورزش تغییر کند. اخلاق و شفافیت مالی مقدمهای برای کار است.
یکسال است که درب بسیاری از هیئتهای ورزشی باز نشده است. شاید بتوانم بگویم اصلا معلوم نیست ۳۰ درصد هیئتها چه کار میکنند و خبری از آنها نداریم. از همه رؤسای هیئتها میخواهم اگر نمیتوانند کار کنند، خودشان کنار بروند تا ما بتوانیم کسانی را سر کار بگذاریم که کار کنند. بهنظرم خیلی هیئتهای ورزشی باید تغییر کنند و جابهجاییهایی در آنها انجام شود. خیلیها به ما ایراد میگیرند که چرا بهجای افراد متخصص، مدیران غیرورزشی میگذارید. کسی که توان مدیریتی داشته باشد، میتواند توان مالی و تخصصی را هم بیاورد، اما کسی که فقط توان تخصصی ندارد، معلوم نیست بتواند توان مدیریتی و مالی را هم به هیئت بیاورد.
در بحث مدیریت هیئتها اولویت ما استفاده از متخصصان است. اگر کسی بیاید و قول بدهد ضمن رعایت اخلاق و شفافیت مالی کار هم بکند، ما قبول میکنیم و اولویتمان هم متخصصها هستند، اما وقتی دستمان خالی است و میبینیم افراد واجد شرایط پیدا نمیکنیم، مجبوریم از کسانی کمک بگیریم که سابقه مدیریت دارند. شاید فکر کنید با آمدن امثال طهوریانعسکری و شوشتری در هیئتها کار نظارت ما سخت میشود، اما من به آنها گفتهام اینجا ورزش است و باید وقت بگذارید.
معتقدم باید روح تخصصی بر فوتبال خراسان حاکم شود. بزرگان فوتبال خراسان باید پای کار بیایند و به فوتبال استان کمک کنند. هیئت فوتبال خراسان متأسفانه بیشتر از آنکه یک هیئت ورزشی باشد، هیئتی سیاسی است و من فکر میکنم در حوادث دیدار ایران و لبنان، هیئت فوتبال همه را در عمل انجامشده قرار داد.
این بازی نباید به مشهد میآمد، زیرا همانطور که فیفا گفته است، برای برگزاری بازی با تماشاچی در ورزشگاه امامرضا (ع) برخی استانداردهای مدنظر فیفا را مثل جدایی آبخوری و سرویس بهداشتی آقایان و بانوان نداشتیم. اما همه در عمل انجامشده قرار گرفتند. کاری کردند که متأسفانه دفعه بعدی که صحبت یک بازی بینالمللی در مشهد شود، همه پشتشان را بکنند!
اتفاقاتی که برای دو مدیرکل قبلی افتاد، کمی کار را برای ما سخت کرده است. نهادهای نظارتی با حساسیت خاصی به کار ما نگاه میکنند که البته حق هم دارند، اما کافی است یکقدم پایمان را کج بگذاریم. بهعبارتی هم نهادهای نظارتی و هم جامعه به ورزش بیاعتماد شدهاند. من به همکارانم در ادارهکل هم گفتم هروقت از من خطایی دیدند، همه حراست و بازرس باشند.
کارگروهی تشکیل دادیم و خوشبختانه نهادهای مختلفی هم پای کار آمدند. ادارهکل ورزشوجوانان استان، استانداری، شهرداری، آستانقدس، آموزشوپرورش، دانشگاه، سپاه و صداوسیما ازجمله اعضای این کارگروه هستند که انصافا همگی اعلام آمادگی کردند و با حسن نیت پای کار آمدند. منافع این کارگروه قرار است برای مردم و جامعه ورزش باشد. در جلسه اول این کارگروه هم مصوب شد که آموزشوپرورش در امر استعدادیابی تعامل سازندهای با هیئتهای ورزشی مرتبط داشته باشد. با اینهمه باید نهادهای حاضر در این کارگروه بدانند درنهایت متولی ورزش در استان، ادارهکل ورزشوجوانان است.
کرونا ضربه بزرگی به ورزش ما زد. این ضربه از جهات مختلف بود. بسیاری از تأسیسات ما در دوران کرونا خراب شد و مشکلات تأسیساتی کرونا هزینه هنگفتی روی دست ما گذاشته است. بهعنوان مثال تأسیسات استخرهای سجاد و جعفریان هرکدام برای تعمیرات به دوسه میلیارد تومان پول نیاز دارد! حوزه دیگری هم که در این دو سال از کرونا ضربه خورد، مدیریت و نیروی انسانی هیئتهای ورزشی ما بود. بسیاری از نیروهای انسانی مجبور به جدایی از بدنه ورزش شدند و حالا بازگرداندن آنها کاری مشکل است.
مسئله بعدی هم حساسیتهای مردم است. مردم بعد از کرونا حالا به بهداشت و استفاده از امکانات و خدمات ورزشی حساستر شدهاند و همین کار را مشکلتر کرده است. با وجود این، ما برای جبران این خسارت بزرگ تلاشهایمان را از ابتدای سال آغاز کردهایم، اما باید قبول کرد که کمی زمان میبرد.
بازدید از مجموعههای ورزشی و بررسی مشکلات و تلاش برای رفع آنها از مهمترین اقدامات ما در این مدت بوده است. وضعیت زمین چمن قدس طلاب را بررسی کردیم و فکر میکنم تا یکیدو ماه دیگر چمن هلندی که برای آن خریده شده است، پهن میشود و مشکل خاصی وجود ندارد. برای استخر این مجموعه هم اسپانسری پیدا شده که قول داده است با شرط استفاده از ماده ۲۷، استخر را برای ما سرپوشیده کند. سالن ۶ هزارنفری دهکده ورزشی ثامنالائمه (ع) هم مسئله مهم دیگری است که خوشبختانه ۶۰ میلیارد پول آن در تهران نقد است و انشاءا... در سال ۱۴۰۱ شاهد افتتاح این سالن خواهیم بود.
وضعیت بودجه ادارهکل ورزشوجوانان نسبت به قبل بهتر شده، اما حقیقت آن است که بیشتر این بودجه برای جبران عقبماندگی و بدهیهاست. از زمانی که کیفی به دفتر فنی ادارهکل آمده، وضعیت خیلی بهتر شده و پروژههای عمرانی متحول شده است و همه تعمیرات زیر نظر دفتر فنی انجام میشود.
واقعیت این است که نباید از من توقع معجزه داشته باشید. از من توقع تلاش و کار داشته باشید، توقع پیشرفت داشته باشید، اما این را هم بپذیرید که قرار نیست من معجزه کنم. من قول میدهم همه تلاشم را به کار ببندم و مهمترین وعدهام به جامعه ورزش و مردم خراسانرضوی این است که جلو فساد را بگیریم.