سود میلیاردی از قاچاق حشرات! افزایش ۳۰درصدی صادرات پسته خراسان رضوی بیست‌ونهمین نمایشگاه تخصصی صنعت ساختمان در مشهد آغاز شد + فیلم (۸ آبان ۱۴۰۴) بیش از ۵۷ درصد، سهم محصولات غیرنفتی از سبد صادرات سال گذشته | ۸۰ درصد از خط تولید ال۹۰، ایرانی است فروشندگان کالا‌های مرتبط با هالووین، زیر ذره‌بین بازرسی فرمان بازار خودرو به سمت کاهش قیمت چرخید؟ | بررسی قیمت امروز خودروهای داخلی و خارجی (۸ آبان ۱۴۰۴) گل زعفران امروز چقدر قیمت دارد؟ (۸ آبان ۱۴۰۴) | بازار در فاز تعادل و انتظار خریداران سکه‌های پیش‌خرید بخوانند پلمب کافی‌شاپ و کافه‌قلیان متخلف در مشهد (۸ آبان ۱۴۰۴) جزئیات اولین حراج طلای مرکز مبادله در آبان ۱۴۰۴ | فرصت واریز وجه‌الضمان تا ۱۰ آبان‌ماه است سقوط ۲۰۰۰ دلاری قیمت بیت‌کوین (۸ آبان ۱۴۰۴) موبایل ارزان شد (۸ آبان ۱۴۰۴) | توصیه مهم به خریداران مناسب‌ترین روش عرضه خودرو چیست؟ استاندار خراسان رضوی: تسهیلگری، شرط موفقیت بخش خصوصی | استاندارد، راه اعتماد مردم به تولیدات داخلی است دلار در کانال ۱۰۷ هزار تومان در مشهد (۸ آبان ۱۴۰۴)‌ آموزش و هوشمندسازی نقش محوری در تحقق عدالت مالیاتی دارند قیمت طلا در آخرین روز کاری هفته در مشهد چند؟ | سکه گران شد (۸ آبان ۱۴۰۴) روش های تمیز کردن کوله پشتی برای داشتن کوله ای درخشان! نرخ طلای جهانی اعلام شد (۸ آبان ۱۴۰۴) | لبخند دوباره اونس به صعود آیین تجلیل از واحد‌های نمونه استاندارد خراسان رضوی برگزار شد | نظارت بر تولید و صادرات، تسهیل و تسریع می‌شود+ فیلم دو سناریوی بورس پس از صعود به کانال جدید (۸ آبان ۱۴۰۴) قیمت امروز میوه و تره‌بار در مشهد اعلام شد (۸ آبان ۱۴۰۴) | قیمت صیفی‌جات چقدر است؟ قیمت امروز دینار عراق، ریال سعودی و درهم امارات در مشهد چند؟  میلیون‌ها دلار تتر ایرانی مسدود شد (۸ آبان ۱۴۰۴) رفیق بازی در بازار برنج فعالان اقتصادی، سیاست های ارزی را عامل اتلاف منابع کشور می‌دانند | ارز رانتی پای بابک زنجانی هم به ماجرای بانک آینده و علی انصاری باز شد شمش طلا اولین کالای وارداتی به کشور
سرخط خبرها

امروز، ما، دیروز و یک علامت سؤال!

  • کد خبر: ۱۱۰۱۳۸
  • ۰۵ خرداد ۱۴۰۱ - ۱۱:۵۲
  • ۱
امروز، ما، دیروز و یک علامت سؤال!
بهروز فرهمند - روزنامه نگار

امروز، پنجم خرداد، چه تفاوتی با یک هفته پیش، سی ویکم اردیبهشت، دارد؟

شاید بپرسید: از چه بابت؟

پرسش درستی است.

برای پاسخ گفتن، ناچارم از شما بخواهم به سی ویکم اردیبهشت برویم؛ صبح همان روز، حدود ساعت۸ صبح.

چشم می‌چرخانیم به سوی یک یک نانوایی‌های شهر.

اگر باز باشند، جمعیت انبوه جلو آن‌ها صف کشیده اند؛ جمعیتی بیش از سه چهار روز پیش تر.

شایعه کمبود آرد و نان برسر زبان‌ها می‌چرخد و چشم‌ها را نگران کرده است.

در همان روز‌ها درباره کمیاب و نایاب شدن روغن خوراکی و ماکارونی هم حرف و حدیث فراوان است؛ به گونه‌ای که قفسه این دو کالا در فروشگاه‌های بزرگ خلوت و خالی است.

اما فقط پس از هفت هشت روز، همه آن التهاب‌ها و تنش‌ها فروکش می‌کند و همه چیز عادی می‌شود.

به راستی در این بازه زمانی کمتر از ۱۰روز چه رخ داده است؟

آرد و مواد خوراکی مازاد، آیا به بازار تزریق شده است؟

درست است که نمی‌شود بر تدبیر و برنامه ریزی فوری تنظیم کنندگان بازار چشم بپوشیم، که آن هم تأثیر خودش را می‌گذارد بر فروکش کردن التهاب بازارها، اما آنچه می‌خواهم از آن در این مجال سخن بگویم، پدیده‌ای است به نام «آز» یا همان حرص؛ خصلتی که از روز اول آفرینش با آدمیزاد همراه بوده است و گاه وبی گاه همه ما (بیش و کم) دچار و اسیرش می‌شویم.

این صفت مختص ما ایرانیان هم نبوده و نیست؛ چه اینکه بسیاری از مردم دنیا در ابتلا به این خصلت، گوی سبقت را از من و شما ربوده اند و حیرت آور اینکه در برخی کشور‌های پیشرفته، صف‌های طولانی و یورش به فروشگاه‌ها و دست اندازی به قفسه کالا‌ها (گاهی) شکل فجیع و ترحم انگیزی به خود می‌گیرد؛ تا آنجا که ناظر بیرونی از خود می‌پرسد: این آدم آزمند، با دهان کف‌آلود و رگ گردن ورقلمبیده، آیا همان آدم اتوکشیده و مبادی آداب دیروز است؟

از مردمان آن سو بگذریم و به اندرون هم بنگریم؛ همان جا که کافی است بشنویم فروش و عرضه فلان کالا و خوراکی یا ارائه بهمان خدمات کم یا محدود شده است.

آن گاه چنان هلهله گویان به فروشگاه یا مرکز خدمات دهنده یورش می‌بریم؛ تو گویی فرزندان و نوادگان تموچین به شهر نشابور در روزگار خوارزمشاهیان!

اینکه چقدر این خصلت فردی، بود یا نبودش، طبیعی است و چه علت‌ها و عواملی از بیرون آن را تشدید می‌کنند و چگونه یک ویژگی فردی چنان پررنگ می‌شود که جامعه از آن رنگ وبو می‌گیرد، پرسش‌هایی است که شاید روان شناسان و جامعه شناسان باید در پی پاسخ برآیند، اما آنچه به ما اهل رسانه بازمی گردد، زیر ذره بین بردن چیستی یک پدیده است؛ به گونه‌ای که از کنارش به سادگی نگذریم، تلنگری به خودمان بزنیم و یک «چرا» با یک علامت سؤال بزرگ را برجسته کنیم و از خود بپرسیم: به راستی چرا؟ و ادامه بدهیم: نیاز یک هفته پیش ما به نان، چنان که به صف‌های دور و دراز دامن زدیم، آیا (به تمامی) یک نیاز حقیقی بود یا دست کم بخشی از آن نیاز، کاذب و برخاسته از تبلیغات منفی و سیاهی بوده است که پیوسته به ما القا می‌کرد که آرد و نان تمام شده است و به زودی قحطی بزرگ بر سر همه ما ایرانیان آوار می‌شود؟

به‌گمانم، دیگر سخن چندانی باقی نمی‌ماند، جز همان پرسش تکراری به همراه آن علامت سؤال بزرگ!

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
لمینه
Iran (Islamic Republic of)
۱۷:۱۵ - ۱۴۰۱/۰۳/۰۵
0
0
متنی بسیار منطقی و زیبا بود
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->