مادران همیشه منتظر جامعه، آماده فعالیت بیشتر مجتمع آیه‌ها، میزبان همایش بزرگ «فاطمیون در مدار مقاومت» | دفاع از حرم، اثر تمدنی نهضت حسینی حضرت فاطمه (س)، الگویی برای هر عصر و نسل عاشقانه‌هایی از زندگی حضرت زهرا(س) و امیرالمومنین(ع) سفر رئیس مرکز تحقیقات اسلامی مجلس به مشهدالرضا (ع) | حوزه خراسان، پشتیبان علمی و فرهنگی فقه قانون‌گذاری حواسمان به لقمه‌هایی که برای خود می‌گیریم باشد مشهدالرضا (ع)، میزبان کنفرانس بین‌المللی فقه و قانون | رئیس مرکز تحقیقات اسلامی مجلس: ظرفیت ارزشمند حوزه خراسان، پشتیبانی از تصویب قوانین کارآمد است صحن و سراهای رضوی مهیای جشن مادر + ویدئو الگوی فاطمی، کاملترین الگوی خانواده اصلاح تصور ما درباره نماز حجت‌الاسلام‌والمسلمین نظافت یزدی: مادری معامله با خداست یازدهمین مرحله قرعه‌کشی طرح ملی «من قرآن را دوست دارم» برگزار می‌شود اعلام ویژه‌برنامه‌های سالروز میلاد حضرت زهرا(س) در حرم امام‌رضا(ع) حضور یلدایی تولیت آستان قدس رضوی در جمع کودکان بهزیستی «نور علی بن موسی الرضا (ع)» مشهد خانواده موفق؛ نسل سرنوشت‌ساز یلدا؛ فرصت ادای مستحبات اجتماعی همایش چهلمین سال تأسیس دانشگاه علوم اسلامی رضوی در مشهد برگزار شد (۲۹ آذر ۱۴۰۳) + فیلم تولیت آستان قدس رضوی: دانشگاه‌های علوم اسلامی، پیشتاز حل مشکلات کشور باشند | جامعه دانشگاهی، پای کار حل مشکلات بیاید
سرخط خبرها

مروری بر اولین سوره‌ای که بر پیامبر اکرم(ص) نازل شد

  • کد خبر: ۱۱۲۱۵
  • ۱۲ آبان ۱۴۰۳ - ۱۵:۰۹
مروری بر اولین سوره‌ای که بر پیامبر اکرم(ص) نازل شد
هرچند نخستین آیاتی که بر رسول خدا نازل شد، سه تا پنج آیه از اول سوره علق است که بدون تردید با بعثت مقارن بوده است، نخستین سوره کامل که بر پیامبر نازل شد، سوره حمد است.

حمیده ذاکری | شهرآرانیوز؛ «اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ؛ بخوان به نام پروردگارت!»؛ این نخستین ندایی است که جبرئیل امین بر روح و جان محمد مصطفی (ص) از جانب پروردگارش نازل کرد؛ آیاتی از سوره علق که در ادامه کامل شد؛ هرچند نخستین آیاتی که بر رسول خدا نازل شد، سه تا پنج آیه از اول سوره علق است که بدون تردید با بعثت مقارن بوده است، نخستین سوره کامل که بر پیامبر نازل شد، سوره حمد است. در ادامه ویژگی‌های کلام آغازین وحی و کیفیت نخستین سوره‌ای را که به شکل کامل از جانب خداوند بر رسولش نازل شد، با هم مرور می‌کنیم.

حمدی که بر محمد مصطفی (ص) نازل شد

همان‌طور که گفته شد، سوره حمد نخستین سوره‌ای است که به‌طور کامل بر رسول خدا نازل شد و چند آیه از سوره علق یا سوره مدثر در آغاز، نام سوره نداشته‌اند و با نزول بقیه آیه‌های سوره، این عنوان را یافته اند، لذا اشکالی ندارد اگر بگوییم اولین سوره، سوره حمد است و به نام فاتحه‌الکتاب خوانده می‌شود.

وجوب خوانده شدن این سوره در نماز اهمیت آن را می‌رساند، به‌طوری‌که آن را سزاوار عدل و همتای قرآن شدن، می‌کند: «ولقد آتیناک سبعا من المثانی والقرآن العظیم: و به‌راستی ما به تو سوره حمد و قرآن عظیم را دادیم» [سوره حجر، آیه۸۷]. پس اگر ترتیب نزول سوره‌ها را از نظر ابتدای سوره‌ها درنظر بگیریم، اولین سوره، علق و پنجمین سوره، حمد است؛ چنان‌که در ترتیب نزول سوره‌ها آورده‌ایم و اگر سوره کامل را ملاک بدانیم، اولین سوره کامل، سوره حمد است.

توصیف خالق در کلام خالق

سوره حمد همان‌طور که از نامش پیداست، کلامی در وصف، حمد و ثنای پروردگار است که از جانب وجود مبارک پروردگار نازل شده است. در این سوره گویی خداوند متعال به ما مشق عبادت می‌آموزد و سرمشق بندگی می‌دهد و برای بندگانش، آیه‌به‌آیه و قدم‌به‌قدم خود را توصیف کرده، عظمتش را می‌ستاید، بنابراین این سوره دراصل برای عبادت درست شده است و در قرآن هیچ سوره‌ای نظیر آن دیده نمی‌شود. سوره حمد زبان حال بنده است در مقام عبادت و درحقیقت به دو قسمت تقسیم می‌شود؛ نصفی از آن برای خدا و نصفی دیگر برای بنده خداست.

آموزه‌های سوره حمد

شاید شنیده باشید که می‌گویند سوره حمد، قرآنی کوچک و فشرده است. این استعاره، به عظمت و کمال معانی ارائه‌شده در این سوره اشاره می‌کند. درحقیقت چکیده تمام آموزه‌های اصلی دین در آیات این سوره شگفت جمع شده است؛ اول توحید، دوم نبوت، سوم معاد و فروعات آن و چهارم هدایت بندگان به‌سوی آنچه مایه صلاح دنیا و آخرتشان است. سوره حمد با همه اختصار و کوتاهی‌اش، مشتمل بر این چند اصل است و با کوتاه‌ترین عبارت‌ها و روشن‌ترین بیان، به آنها اشاره کرده است.

فضیلت سوره حمد در کلام امام هشتم (ع)

امام رضا (ع) در حدیثی از پدران بزرگوار خویش به نقل از پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: شنیدم که خداوند فرموده است من سوره حمد را میان خود و بنده‌ام تقسیم کرده‌ام؛ نیمی از این سوره برای من و نیمی از آن، برای بنده من است و هرچه بخواهد، اجابت می‌شود. 

هنگامی که بنده می‌گوید: «بسم‌ا... الرحمن‌الرحیم» خداوند بزرگ می‌فرماید بنده‌ام به نام من آغاز کرد و بر من است که کار‌های او را کامل کنم و برای او در همه حالاتش، برکت قرار دهم.

هنگامی که می‌گوید «الحمدلله ربّ‌العالمین» خداوند بزرگ می‌فرماید بنده‌ام مرا حمد و ستایش کرد و دانست نعمت‌هایی که دارد، از ناحیه من است و بلا‌هایی را که از او دور کردم، با احسان من بوده است. شما فرشتگان را شاهد می‌گیرم که نعمت‌های سرای آخرت را بر نعمت‌های دنیایی او می‌افزایم و بلا‌های آن جهان را نیز از او دفع می‌کنم؛ همان‌گونه که بلا‌های دنیا را از او دور کردم.

هنگامی که می‌گوید «مالک یوم‌الدّین» خداوند می‌فرماید:‌ای فرشتگان! گواه باشید همان‌گونه که او حاکمیت و مالکیت روز جزا را از من دانست، من نیز در روز حساب، حسابش را آسان می‌کنم، اعمال نیکش را می‌پذیرم و از بدی‌هایش صرف‌نظر می‌کنم.

هنگامی که می‌گوید: «ایاک‌نعبد»، خداوند بزرگ می‌فرماید بنده‌ام راست می‌گوید که تنها مرا پرستش می‌کند؛ من شما فرشتگان را گواه می‌گیرم که بر عبادتش، ثوابی به او بدهم که همه مخالفان عبادت او به حالش حسرت بخورند.

هنگامی که می‌گوید: «ایاک‌نستعین»، خدا می‌فرماید بنده‌ام از من یاری خواسته و تنها به من پناه آورده است،‌ای فرشتگان! گواه باشید من او را در کارهایش کمک می‌کنم و در سختی‌ها یاری‌اش می‌کنم و در روز پریشانی دستش را می‌گیرم.

هنگامی که می‌گوید «اهدنا الصراط‌المستقیم»، خداوند می‌فرماید این خواسته بنده‌ام برآورده است و او هرچه می‌خواهد، از من بخواهد که من اجابت خواهم کرد و آنچه امید دارد، به او می‌بخشم و از آنچه بیم دارد، ایمنی‌اش می‌دهم.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->