ت‍ولیت آستان قدس رضوی مطرح کرد؛ لزوم توجه به مسائل روز و نیاز‌های جامعه در پژوهش‌های حوزوی حرم مطهر رضوی در شب شهادت امام صادق (ع) غرق در عزا و ماتم شد آیت‌الله علم‌الهدی: مقاومت، امتداد سیره سیاسی امام صادق(ع) است عضویت عراقچی و قاآنی در بنیاد حفظ آثار دفاع مقدس و مقاومت «مشهد، عزادار صدیق امام صادق(ع)» | اجتماع بزرگ صادقیون در مشهدالرضا(ع) برگزار شد (۴ اردیبهشت ۱۴۰۴) + فیلم نقش امام صادق(ع) در احیای امامت و عاشورا | از سنگ‌چین مزار امام علی(ع) تا مرثیه‌سرایی بر کربلا تنهاترین استاد به غیر گوشه بامت مباد جای قرارم ایستاده، چون سرو | سپهبد شهید سید محمد‌ولی قرنی، اولین رئیس ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران صادق آل‌محمد، پیشوای اهل سلوک امام صادق (ع) پرچم‌دار جهاد تبیین | مروری بر دستاورد‌های ششمین خورشید ولایت تولیت آستان قدس رضوی: هنر ابزاری برای انتقال مفاهیم دینی و انسانی است زمان آزمون استخدامی فرزندان شهدا و جانبازان اعلام شد ۵۰ هزار بسته نبات متبرک از حرم رضوی به سراسر کشور ارسال شد ویژه‌برنامه‌های حرم امام‌رضا(ع) به‌مناسبت سالروز شهادت امام‌جعفرصادق(ع) اعلام شد سامانه‌ اطلس محافل و تشکل‌های قرآنی، مرجع جامع دسترسی به محافل قرآنی پویش «سهم من از کرامت» در وبسایت آپارات در ایام دهه کرامت برگزار می‌شود + جزئیات نگهداری ۱۹۰۰ نسخه خطی از آثار شیخ بهایی در مرکز نسخ خطی کتابخانه آستان قدس رضوی سامان‌دهی ۲۰۰ مسجد محوری مشهد برای حضور در اجتماع صادقیون | استقرار ۳۰ مبلّغ در مسیر حرکت عزاداران «شیخ‌الائمه»، لقبی که از عظمت علمی امام‌صادق(ع) حکایت دارد
سرخط خبرها

تو؛ پررنگ‌تر از همیشه

  • کد خبر: ۱۱۵۲۳۲
  • ۱۲ تير ۱۴۰۱ - ۱۲:۳۸
تو؛ پررنگ‌تر از همیشه
دکتر مهراب صادق‌نیا - عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب

خواهش‌های کودکانه ما و تشریفات جمعی دعا، گاهی ماهیت، کارکرد و معنای آن را پنهان می‌کنند. مهم‌ترین کارکرد دعا، نه در محتوای خواسته‌ها، که در تغییر رابطه انسان و خداست. رابطه‌ای که با گفتگو‌های کلامی، فلسفی، و فقهی به پیوندی خشک و سرد تبدیل شده بود، حالا و به‌وسیله دعا، به رابطه‌ای صمیمانه، گرم، نزدیک، و عاطفی تبدیل می‌شود. دعا رابطه انسان و خدا را از رابطه ترس‌آور «من_آن» به رابطه امیدبخش «من_ تو» تبدیل می‌کند.

به قول بوبر، خدا «تویی» است که هیچ‌گاه نمی‌تواند یا نباید به «آن» تبدیل شود. مناسک، واژگان، و نمایش‌های دعا فقط نقش اشارات نارسایی را بازی می‌کنند که به وصف‌ناپذیری خداوند معطوف‌اند. خداوند نمی‌تواند اصطلاحی عقیدتی، مفهومی مابعدالطبیعی، قاعده‌ای فقهی و اصولی یا اشاره‌ای آیینی باشد. خدا یک» تو»‌ی دوست‌داشتنی است:

هنگامی‌که تو در آستان من ظاهر می‌شوی
چرا دست‌آویختن به تو این‌چنین پُرغوغا ست؟
چرا این همه پیشکش‌های بیهوده؟!
ضیافت‌های آن‌چنانی شما را روح من منفور می‌دارد و‌...
از تحمل آن‌ها خسته‌ام.

در ادیان سامی، همه آموزه‌ها و فرمان‌ها و تشریفات در قلمرو رابطه «من-‌آن» قرار می‌گیرند و فقط وحی و الهامات شخصی در‌زمره رابطه «من-تو» جا دارند. هرکس کلام خدا را به زبان می‌راند و مخاطب او خداوند است، صرف نظر از آنچه ممکن است تصور او را متوهم کند، «تو»‌ی زندگانی خویش را مخاطب قرار داده است؛ تویی که هیچ توی دیگری مفهوم آن را محدود نمی‌کند و در‌عین‌حال این «تو» در موضعی قرار گرفته است که همه «تو»‌های دیگر را در‌بر‌می‌گیرد.

ویروس کرونا که تشریفات مناسک‌های دینی را کم کرده است، شاید این «تو» از پرده ضخیم مناسک و تشریفات به در افتد و نمایان‌تر شود. شاید بشود با خدا ساده‌تر، صمیمانه‌تر و خواستنی‌تر سخن گفت.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->