ابهامات حذف دهک‌بندی ایثارگران رفع شد آیت‌الله عبدالله جوادی آملی: رضایت به فعل باطل، هم‌تراز انجام آن است فراخوان ثبت‌نام در «طرح ملی انسان مسئول» ویژه ماه مبارک رمضان، منتشر شد ریزش کاشی‌کاری‌های مسجد تاریخی سید اصفهان چهره سال همایش ملی سلامت معنوی اسلامی شناخته شد علی غلام آزاد، راهی مسابقات بین‌المللی قرآن الجزایر شد وزیر آموزش و پرورش: آسیب‌های دانش‌آموزان و دانشجویان از باورهای اعتقادی متناقض نشئت می‌گیرد درس‌نامه زندگی با آیه‌ها ویژه ماه مبارک رمضان روانه بازار شد رویداد ملی طبا، بستری برای درآمدزایی طلاب آیت‌الله علم‌الهدی: حوزه‌های علمیه خواهران، مولود انقلاب است | ضرورت تقویت رویش‌ها در جریان طلبگی خواهران ۷۲ زندانی حافظ کل قرآن شدند فراخوان انتخاب شعار نمایشگاه قرآن منتشر شد معاون سیاسی سپاه در مشهد: وضعیت سوریه به‌زودی تغییر می‌کند | شگفتانه‌های جدید از قدرت مقاومت در راه است مشهدالرضا (ع)، میزبان گردهمایی اساتید بسیجی حوزه‌های علمیه خواهران | فرهنگ، علم و تبلیغ، سنگر اصلی بسیج تأخیر طولانی پروازهای عمره و مشکلات جدی برای زائران خانه خدا کرونای ترک نماز! بررسی آثار حسادت بر سبک زندگی انسان بر اساس باورهای دینی | آتشی که خرمن زندگی را می‌سوزاند ویدئو | روایتی از طبخ غذا برای آوارگان سوری و لبنانی توسط مشهدی‌ها در آن سوی مرزها فرمانده سپاه امام رضا (ع)، درگذشت همسر شهید برونسی را تسلیت گفت «هُنر گمنامی»؛ رویدادی هنری برای تجلیل از مدافعان امنیت
سرخط خبرها

تو؛ پررنگ‌تر از همیشه

  • کد خبر: ۱۱۵۲۳۲
  • ۱۲ تير ۱۴۰۱ - ۱۲:۳۸
تو؛ پررنگ‌تر از همیشه
دکتر مهراب صادق‌نیا - عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب

خواهش‌های کودکانه ما و تشریفات جمعی دعا، گاهی ماهیت، کارکرد و معنای آن را پنهان می‌کنند. مهم‌ترین کارکرد دعا، نه در محتوای خواسته‌ها، که در تغییر رابطه انسان و خداست. رابطه‌ای که با گفتگو‌های کلامی، فلسفی، و فقهی به پیوندی خشک و سرد تبدیل شده بود، حالا و به‌وسیله دعا، به رابطه‌ای صمیمانه، گرم، نزدیک، و عاطفی تبدیل می‌شود. دعا رابطه انسان و خدا را از رابطه ترس‌آور «من_آن» به رابطه امیدبخش «من_ تو» تبدیل می‌کند.

به قول بوبر، خدا «تویی» است که هیچ‌گاه نمی‌تواند یا نباید به «آن» تبدیل شود. مناسک، واژگان، و نمایش‌های دعا فقط نقش اشارات نارسایی را بازی می‌کنند که به وصف‌ناپذیری خداوند معطوف‌اند. خداوند نمی‌تواند اصطلاحی عقیدتی، مفهومی مابعدالطبیعی، قاعده‌ای فقهی و اصولی یا اشاره‌ای آیینی باشد. خدا یک» تو»‌ی دوست‌داشتنی است:

هنگامی‌که تو در آستان من ظاهر می‌شوی
چرا دست‌آویختن به تو این‌چنین پُرغوغا ست؟
چرا این همه پیشکش‌های بیهوده؟!
ضیافت‌های آن‌چنانی شما را روح من منفور می‌دارد و‌...
از تحمل آن‌ها خسته‌ام.

در ادیان سامی، همه آموزه‌ها و فرمان‌ها و تشریفات در قلمرو رابطه «من-‌آن» قرار می‌گیرند و فقط وحی و الهامات شخصی در‌زمره رابطه «من-تو» جا دارند. هرکس کلام خدا را به زبان می‌راند و مخاطب او خداوند است، صرف نظر از آنچه ممکن است تصور او را متوهم کند، «تو»‌ی زندگانی خویش را مخاطب قرار داده است؛ تویی که هیچ توی دیگری مفهوم آن را محدود نمی‌کند و در‌عین‌حال این «تو» در موضعی قرار گرفته است که همه «تو»‌های دیگر را در‌بر‌می‌گیرد.

ویروس کرونا که تشریفات مناسک‌های دینی را کم کرده است، شاید این «تو» از پرده ضخیم مناسک و تشریفات به در افتد و نمایان‌تر شود. شاید بشود با خدا ساده‌تر، صمیمانه‌تر و خواستنی‌تر سخن گفت.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->