ثبت احوال: بیش از ۲۱۴ هزار ولادت در ۳ ماهه اول ۱۴۰۴ ثبت شد نشانه های تنبلی معده چیست؟ اهدای عضو بانوی مرگ مغزی در مشهد به ۴ بیمار زندگی دوباره بخشید (۴ مرداد ۱۴۰۴) ثبت‌نام دانش‌آموزان اتباع خارجی در مدارس فقط با ارائه کارت اقامت و اشتغال دانشجویان جدیدالورود از نیمه دوم مهر ۱۴۰۴ به دانشگاه می‌روند + زمان اعلام نتایج کنکور تمدید ۵ ساله همکاری آموزش و پرورش و حوزه علمیه مرگ عجیب و مرموز راننده مشهدی بعد از آتش زدن مامور پلیس راه کسب پنج نشان نقره در المپیاد جهانی فیزیک توسط تیم ایرانی قتل پدر به خاطر طلاهای مادر برای جلوگیری از غرق شدگی کاری انجام دهید هشدار درباره گرمازدگی | مراقب سالمندان و کودکان در پیاده‌روی اربعین باشید چطور از تجمع باکتری‌ها در غذا و نوشیدنی جلوگیری کنیم؟ پیش‌بینی هواشناسی امروز (۴ مرداد ۱۴۰۴) | باد و خاک در خراسان رضوی و ۶ استان دیگر + فیلم توصیه‌هایی برای پیشگیری از مشکلات گوارشی در پیاده‌روی اربعین بهترین رژیم غذایی تابستانی برای مقابله با گرمازدگی کیک، بیسکویت و آبمیوه نباید در صبحانه کودکان گنجانده شود سیگار و قلیان مهمترین عامل ابتلا به سرطان ریه وزیر آموزش و پرورش: مشارکت و مردمی‌سازی، مهم‌ترین رویکرد نهضت مدرسه‌سازی است حدود ۱۰ هکتار از مراتع بام ایران در آتش سوخت اسامی محصولات آرایشی فاقد مجوز منتشر شد (۳ مرداد ۱۴۰۴) شرکت ۳ هزار داوطلب در آزمون دادگستری خراسان رضوی (۳ مرداد ۱۴۰۴) خودروی کارکنان گمرک پیشین توسط قاچاقچیان سوخت مورد حمله مسلحانه قرار گرفت (۳ مرداد ۱۴۰۴) زمان آغاز تردد دریایی زائران اربعین از بندر خرمشهر به بصره اعلام شد حکم قصاص برای قاتل امیرحسین خالقی صادر شد | پرونده قتل الهه حسین‌نژاد در نوبت بررسی ویژه دادگاه کیفری افتتاح بیش از ۲۷۰ مدرسه جدید در خراسان رضوی تا پایان شهریور ۱۴۰۴ | بازنشستگان، عضو هیئت‌امنای مدارس جدید می‌شوند+ فیلم جذب پنج هزار و ۵۶۰ معلم جدید در مدارس خراسان رضوی| روزانه دو مدرسه در استان ساخته می‌شود (۳ مرداد ۱۴۰۴) انفجار، آتش‌سوزی و قطع برق سریالی در اسرائیل به تل‌آویو رسید مراسم افتتاحیه خانه چتر ویژه کودکان بی‌سرپرست در مشهد برگزار شد (۲ مرداد ۱۴۰۴) + فیلم مشاور وزیر آموزش و پرورش: مدارس غیرفعال، تعیین تکلیف می‌شوند
سرخط خبرها

درباره ملال و تازگی

  • کد خبر: ۱۳۰۴۸۷
  • ۲۸ مهر ۱۴۰۱ - ۱۴:۱۲
درباره ملال و تازگی
ما نمی‌دانیم چه می‌خواهیم و هم ازاین روست که آنچه می‌بینیم، همیشه برای ما نامطلوب است.

ما نمی‌دانیم چه می‌خواهیم و هم ازاین روست که آنچه می‌بینیم، همیشه برای ما نامطلوب است. شناخت آن جوهر شگفتی است که همه چیز را تازه نگه می‌دارد. اما ما گمان می‌کنیم باید به دنبال ناشناخته‌ها باشیم و غریبه‌ها و غریب ها؛ اما شناخت است که ما را از ملال دور می‌کند.

شناخت در ذات خود بی نهایت را دارد. هرچه را درست بشناسیم، می‌بینیم که درست نشناخته ایمش و همین کیمیا و اکسیر شناخت است که ما را مدام می‌برد و برمی گرداند. با خودمان و با هر چیز غریبه می‌کند و آشنا می‌کند. در آشنایی با هر پدیده تازه ما با خودمان هم آشنایی نوی به دست می‌آوریم و آن گاه برای خود غریب می‌نماییم.

پدر وقتی تا نصفه شب بر بالین فرزند بیمار بیدار می‌ماند، به واسطه شناختن نوزاد تازه و دردهایش با خود روبه رو شده است و حالا خود شگفت دیگری را در خود پیدا می‌کند که او را هیجان زده و شگفت زده می‌کند. داماد در چشم عروس عشقی را می‌بیند که وجود خود او را آینگی می‌کند و این آینگی او را مدام می‌برد و بازمی گرداند. نگهداری از یک بوته گیاه و توجه به یک گل هم همین قدر ما را با بی نهایت روبه رو می‌کند.

انگار آن نگار نازدار پنهان شده است از ما و همه چیز در ما و همه چیز مدام خودی می‌نمایاند و می‌گریزد و ما، چون گربه‌ای بازیگوش که به دنبال انعکاس نوری می‌دویم. به جست وجوی آن عزیز می‌دویم و از این آینه به آن آینه می‌شتابیم. ملال ناشی از فراموش کردن است و فراموش کردن از نوعی آشنایی نادقیق برمی خیزد. آشنایی عمیق و دقیق، اما شنایی در موج‌های ابدیت است و جزرومد‌های مداوم معرفت میان ما و هرچیز مدام ما را با خودی بزرگ‌تر و دقیق‌تر و ظریف‌تر روبه رو می‌کند.

جهان مدرن با تکثیر مداوم آینه‌ها و با جادوی خط تولید و تولید انبوه راز را از همه چیز گرفته است. دیگر نه کاسه گلین بوی نفس کسی را دارد و نه در لیوان‌های بسته بندی شده در خط تولید‌هایی که از نوازش انگشت‌های آدمی دور و دورتر شده اند، شمیمی از شربتی و شرابی ازلی هست که دماغ جان ما را تازه کند.

تولید انبوه سعی کرده است که انسان را و آن لحظات مأنوس شدن انسان با آینه و دیدار خود در آینه و هرچیز را از مسیر تولید حذف کند و این است که دیگر ما به یخچال سایدبای ساید، هر چقدر هم پولش را داده باشیم، دل بسته نمی‌شویم.

آن کوزه گلین، اما که انگشت‌های مادر به دورش کیسه‌ای نخی می‌کشید و نم دارش می‌کرد تا آب را بهتر سرد کند، همیشه انگار جزئی از مهربانی مادر بود که ما را سیراب می‌کرد. حالا، اما همه چیز هست. تالار آینه‌ای بسیار بزرگ‌تر فراهم شده است، اما چشمکی و نگاهی و عطری و رازی در میان نیست.

ما آمده ایم که همه چیز را مصرف کنیم، نیامده ایم که ببینیم و بشنویم و بچشیم و دیدار کنیم. آمده ایم که تمام کنیم و بعدی را برداریم و مصرف کنیم. تفاوتی میان گوساله و کالباس هست که به این راحتی‌ها پر نمی‌شود. کشتن و خوردن و بلعیدن و مصرف کردن راحت‌تر شده است و حالا ما بدون دیدار آینه می‌سازیم و آینه می‌خریم و آینه می‌شکنیم و درنهایت این مسیر چیزی به جز شیئی‌وارگی و چیزشدن انسان نیست.

ما چیز‌هایی هستیم که هستیم، چیز‌هایی بی چیزتر از همیشه و غرق در چیز‌های بسیاری. تا کدام چشم که این درد را ببیند و این تالار چرک وچیل آینه را با نگاهی روشن کند.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->