بشردوستی یعنی تمایل به کمک، درک مشکلات اجتماعی، اقتصادی، محیطزیست و همه عواملی که سبب ایجاد انگیزه برای کمک به دیگران میشوند.
این صفت آنقدر مهم است که در تقویم جهانی روزی برای بشردوستی نامگذاری شده است.
زنان نیز با اختصاص وقت، هزینه و قابلیتهایی که دارند نقش مؤثری در ایجاد سازمانهای مردمنهاد و فعالیتهای بشردوستانه دارند. در طول تاریخ و در بسیاری از جوامع، کوششهای بشردوستانه زنان سبب ایجاد جامعه مدنی و رفاه اجتماعی بیشتر شده است. زنان با کسب درآمد و تحصیل همچنان در حال تغییر و تحول اقتصادی هستند. رشد این شاخصها در سالهای اخیر مشارکت زنان را در فعالیتهای اجتماعی بشردوستانه بیشتر کرده است.
پایه، اساس و رشد بسیاری از صفات در خانواده تعریف میشود. استفاده از فعالیتهای بشردوستانه برای تقویت ارتباط با خانواده، اجتماع و کل جهان اثرگذار است. بیشتر تحقیقات نشان میدهد که تقریبا نیمی از زنان نیکوکار احساس میکنند که فرزندانشان همچنان سنت خود را در زمینه خیرخواهانه ادامه میدهند.
تمایل به درگیر کردن دیگران در فعالیتهای خیرخواهانه و تحریک روحیه بشردوستانه در همسالان و همچنین نسل بعدی بخشندگان در زنان بیش از مردان مشاهده میشود. گاهی بین دولت و خانواده یک دیوار بیاعتمادی وجود دارد. خانوادهها به روشهای تربیتی و آموزشی دولتی اعتقادی ندارند و اینجاست که نقش خود را بسیار پررنگتر ایفا میکنند.
روابط بین زنان و رفتارهای انساندوستانه همیشه قوی بوده و تأثیر زنان در اعمال انساندوستانه را نمیتوان نادیده گرفت.
بنیادهای خصوصی و مؤسسات خیریه اختصاصیافته برای جمعآوری کمکهای مالی و معنوی از سوی زنان و دختران با سرعتی بیش از بنیادهای عمومی و دولتی جامعه رشد کردهاند.
اهدای خیرخواهانه از طریق زنان، مستقیم یا از طریق بودجه زنان، بر بهبود کیفیت زندگی و فرصتهای دختران و زنان متمرکز است. رشد کارآفرینی و صندوقهای زنان حاکی از پذیرش فزاینده این ایده است که سرمایهگذاریهای بشردوستانه در زنان و دختران میتواند تحولات مثبتی در جوامع سراسر جهان ایجاد کند.
به طور کلی، یکی از عوامل ترغیب انسان در کمکهای بشردوستانه ایجاد حس رضایت و سرخوشی در کمک به همنوع است و دیدن نتایج فعالیتهای بشردوستانه باعث اعتلای فرد بشردوست خواهد شد.
زنان سازنده هستند و ارزشهای زندگی از طریق آنان پشتیبانی میشود. آنها خالق نسل هستند و نقش عظیمی در تربیت، رشد و تعالی خانواده سالم دارند؛ بنابراین یک زن به عنوان یک عضو سازنده اجتماع وظیفه سنگینی در تربیت و اصلاح افرادی دارد که علاوه بر خود، زندگی دیگران نیز برای آنها حائز اهمیت باشد.
آینده برای جامعهای روشنتر است که زنان به طور فزایندهای بایستند، صحبت و مشارکت کنند، تواناییهای انسان دوستانه خود را نشان دهند و مهربانی را رواج دهند.