درد هزینه‌ها برای بیماران کلیوی

ملیحه فلاح | شهرآرانیوز؛ قدرت خدا! دو اندام لوبیا شکل در اطراف لگن آن قدر سیستم پیچیده و کارکرد مهمی دارند که اگر خدای نکرده از کار بیفتند یک دنیا درد و بیماری تلنبار می‌شود روی باقی مانده روز‌های زندگی. مشقت بیماری اگر با رنج بی پولی توأم شود که دیگر بدتر. امروز نخستین روز از هفته «حمایت از بیماران کلیوی» است و قرار است در این گزارش درباره هزینه‌هایی که در کنار دیگر مخارج زندگی باری می‌شود روی دوش این بیماران، بنویسیم.

فقر درد دارد، اما اگر جان خود یا نزدیکانمان با گره کوری به پول بسته شده باشد این درد چند برابر می‌شود و عبور از بیماری را دشوارتر می‌کند. در این میان هستند کسانی که با نگاه خیرخوهانه به کمک بیماران خاص می‌آیند که انجمن بیماران کلیوی یکی از آن هاست. برای بررسی ریز و درشت هزینه بیماران کلیوی به سراغ مدیرعامل این انجمن رفتیم. خلاصه اینکه هرچند دولت از طریق سازمان‌های بیمه گر هزینه دیالیز را برای همه بیماران ایرانی صفر کرده یا بخشی از دارو‌های بیماران خاص را تحت پوشش قرار داده است، اما بازهم هزینه این بیماران به خصوص آن‌هایی که نیاز به پیوند دارند بسیار بالاست که در این قسمت مراکز خیریه پا به میدان می‌گذارند.

۳ دسته بیمار کلیوی

سعید خجسته باقرزاده، مدیرعامل انجمن بیماران کلیوی خراسان رضوی است که آنچه در ادامه می‌خوانید از زبان اوست:برای بررسی وضعیت بیماران کلیوی می‌توانیم آن‌ها را به سه دسته تقسیم کنیم. بیماران دیالیزی، آن‌هایی که در آستانه پیوند قرار دارند و بیماران پیوندی. ممکن است یک بیمار کلیوی سال‌ها با دیالیز کنار بیاید و اصلا نخواهد پیوند انجام دهد، اما بیمار دیگر بعد از یک جلسه دیالیز درخواست پیوند بدهد. بیمارانی که قصد انجام پیوند دارند هم به دو دسته تقسیم می‌شوند آن‌هایی که باید پیش از پیوند تحت درمان‌های خاص قرار بگیرند و افراد عادی. از طرفی اینکه پیوند از بیمار زنده باشد یا مرگ مغزی نیز در هزینه‌ها تأثیر مهمی دارد. ادامه گزارش را با در نظر گرفتن همه این توضیحات بخوانید.

هزینه‌های بیماران دیالیزی چقدر است؟

مدیرعامل انجمن بیماران کلیوی استان می‌گوید: همان ابتدا که فردی به دیالیز نیاز پیدا می‌کند باید یک عمل جراحی به نام «فیستول دیالیز» انجام دهد. (نوعی اتصال بین شریان و رگ است که برای انجام دیالیز باید دستگاهی معمولا در بازوی بیمار تعبیه شود.) هزینه این عمل جراحی در بیمارستان‌های دولتی ۳ میلیون تومان و در بیمارستان‌های خصوصی ۱۰ تا ۱۷ میلیون تومان است.

اگر این فیستول در بدن بیمار به مشکلی بر بخورد دوباره باید این هزینه را انجام دهد. هزینه داروی بیماران دیالیزی نیز حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار تومان است البته این مربوط به ماه‌های اول بعد از انجام دیالیز است و بعد از آن معمولا بیماران به انواع و اقسام بیماری‌ها دچار می‌شوند مثلا به تدریج مشکل پوکی استخوان و .. پیدا می‌کنند که هزینه درمان هر کدام از بیماری‌ها جداست.

هزینه رفت و آمد به بخش‌های دیالیز یکی از مخارج معمول بیماران است. خجسته باقرزاده می‌گوید: هر بیمار به طور معمول چهارده جلسه در ماه دیالیز انجام می‌دهد و معمولا بعد از آن حال خوشی ندارد، بنابراین نمی‌تواند از وسایل حمل ونقل عمومی استفاده کند که میانگین هزینه رفت و آمد او بیش از ۵۰۰ هزار تومان می‌شود. در مجموع می‌توان گفت هزینه دارو و ایاب و ذهاب یک بیمار دیالیزی در ماه حداقل یک میلیون تومان است.

به گفته او، هزینه هر جلسه دیالیز یک میلیون و ۱۵۰ هزار تومان است که البته هیچ پولی از بیمار ایرانی دریافت نمی‌شود، اما یکی از مشکلات مربوط به بیماران افغانستانی است که تحت پوشش هیچ بیمه‌ای قرار ندارند، البته برای این دست بیماران نیز برخی از مراکز نصف هزینه را دریافت می‌کنند و مابقی مخارج از طریق کمک‌های سازمان ملل تأمین می‌شود. با این همه، هزینه مهاجران افغانستانی که دچار بیماری‌های کلیوی هستند بسیار بالاست و باید فکری به حال آن‌ها کرد.

پیوند کلیه حداقل ۲۰۰ میلیون تومان

«اگر اهدای کلیه از فرد زنده به بیمار انجام شود، حداقل هزینه آن ۲۰۰ میلیون تومان است و تا ۴۰۰ میلیون تومان هم بالا می‌رود.» مدیرعامل انجمن بیماران کلیوی استان این را می‌گوید، اما حساب و کتاب هایش نشان می‌دهد حداقل هزینه بیش از این هاست. به گفته خجسته باقرزاده، قیمت قانونی کلیه ۸۰ میلیون تومان است که هیچ کس با این مبلغ حاضر به فروش کلیه نیست.
«هرچند ما قرارداد را طبق قانون انجام می‌دهیم، اما طبق بررسی‌های ما توافقی که بین فروشنده و دریافت کننده کلیه انجام می‌شود در این روز‌ها بالای ۲۰۰ میلیون تومان است. حالا جدا از هزینه خرید کلیه هزینه‌های جانبی انجام چنین عملی نیز کم نیست.

مثلا هزینه انجام آزمایش‌های پیش از انجام پیوند برای فروشنده و دریافت کننده هر کدام حدود ۱۰ میلیون تومان می‌شود که همه بر عهده بیمار است.
البته آزمایش‌های اولیه حدود ۳ میلیون تومان است که اگر منفی باشد ادامه آزمایش‌ها انجام نمی‌شود، ولی بیمار برای اهدا کننده بعدی باید دوباره این هزینه را پرداخت کند.

او ادامه می‌دهد: برخی از بیماران پیوندی به اصطلاح آزمایش پنل آن‌ها مثبت است یعنی باید برای انجام پیوند تحت درمان‌های خاصی به نام «پلاسما فرز» قرا گیرند که این درمان در مشهد وجود ندارد و بیماران باید برای انجام آن به تهران بروند. تا زمان دلار ۳۲ هزارتومانی هزینه آن ۳۰ میلیون تومان بود، حالا ایاب وذهاب و ... را هم به آن اضافه کنید. از طرفی این بیماران باید هر شش ماه آزمایشی با هزینه ۳ میلیون تومان را انجام دهند.
مدیرعامل انجمن بیماران کلیوی استان می‌افزاید: فقط یک بیمارستان در مشهد عمل پیوند کلیه  و آن هم ابتدا پیوند‌هایی را که از سوی افراد مرگ مغزی است انجام می‌دهد. همین موضوع باعث شده بسیاری از بیماران مجبور شوند به تهران سفر کنند.

هزینه‌های بعد از پیوند

اگر پیوند با موفقیت انجام شود، بیمار در ادامه زندگی خود مجبور به استفاده از دارو‌های خاص و انجام آزمایش‌های تخصصی است که به گفته خجسته باقرزاده، جانش به آن‌ها گره خورده است. او می‌گوید: هزینه داروی بیماران پیوندی بسیار بالاست و به دلیل تحریم داروی خارجی وارد نمی‌شود و ایرانی‌ها هم با بعضی‌ها سازگار نیست، اما در مجموع هزینه این دارو‌ها در ماه بین ۲۰۰ هزار تومان تا ۳ میلیون تومان است. همچنین این بیماران جدا از چکاپ و ... باید حتما حداقل ماهی یک بار بنا بر نظر پزشک آزمایش سطح دارو را انجام دهند تا بنا بر نتیجه آن در ادامه دز دارو‌های مشخصی دریافت کنند. هزینه انجام این آزمایش نیز ۳۰۰ هزار تومان است.

هفته‌ای ۲۰ درخواست برای فروش کلیه

رنج بیماران کلیوی از هزینه‌های بالای درمان یک روی سکه است و روی دیگر آن کسانی هستند که حاضرند نعمت سلامتی خود را برای رفع گوشه‌ای از مشکلات معیشتی به خطر بیندازند و کلیه خود را به فروش بگذارند. تنش‌های اقتصادی در سال‌های اخیر و بروز مشکلات معیشتی تقاضا برای فروش کلیه را افزایش داده است.

مدیرعامل انجمن بیماران کلیوی استان در این باره می‌گوید: در طی هفته دست کم بیست نفر می‌آیند و درباره شرایط فروش کلیه و قیمت آن سؤال می‌کنند، اما شرایط پذیرش آن‌ها سخت است. از ابتدای سال تاکنون ۷۱ نفر برای فروش کلیه در این انجمن ثبت نام شده اند که از این تعداد ۳۵ نفر پیوند کلیه انجام داده اند.