آتروفی همان ازدست‌رفتن بافت عضلانی است. به‌عنوان‌مثال اگر عضله جلوی بازویتان دچار آتروفی شود، باید هر روز شاهد کوچک‌تر و ضعیف‌تر‌شدن عضله جلوبازویتان باشید. در ادامه به راه‌هایی برای کاهش این روند اشاره شده که مهم‌ترین آن با فعالیت ورزشی و حرکت همراه است. به‌جای آتروفی واژه‌هایی همچون ازدست‌رفتن عضله، تحلیل عضله و حتی خشک‌شدن عضلات هم گفته می‌شود؛ واژه‌ای که در مقابل هایپرتروفی یا همان عضله‌سازی است.
چگونه آتروفی عضله اتفاق می‌افتد؟
زمانی که برای مدتی طولانی از عضلاتتان استفاده نکنید و بی‌تحرک باشید، آرام‌آرام بدن شما احساس می‌کند دیگر نیازی به بافت عضلانی ندارید و شروع به تجزیه و تخریب عضلاتتان می‌کند تا با آن سوخت بدنتان را تأمین کند. به‌همین‌خاطر بعد از عمل جراحی و زمانی که فرد باید زمانی طولانی روی تخت دراز بکشد، چند جلسه فیزیوتراپی هم برایش تجویز می‌کنند، چون بی‌تحرکی و ساکن‌بودن باعث ازدست‌رفتن بافت عضلات می‌شود. علاوه بر کم‌تحرکی، عوامل زیادی است که ممکن است منجر به تحلیل عضلات شود، مانند تغذیه نامناسب، بالارفتن سن، ژنتیک و بیماری.
چگونه آتروفی را تشخیص دهیم؟
تحلیل عضلات علائم زیادی دارد که کاملا بستگی به میزان عضله ازدست‌رفته دارد، مثلا عضلات یکی از دست‌ها یا پا‌ها از دیگری کوچک‌تر باشد، ضعف عمومی در یکی از اعضای بدن را احساس کنید و یا در حفط تعادل بدن با مشکل روبه‌رو هستید و برای مدتی طولانی ساکن هستید.
چگونه درمان کنیم؟
شیوه درمان مشکل آنتروفی و تحلیل عضله کاملا بستگی به درجه بروز علائم آن دارد؛ یعنی درمانتان باید با شدت و وخامت این عارضه تناسب داشته باشد و از پیشرفت این مشکل تا حد امکان جلوگیری کند. اولین و مؤثرترین راه درمان تحلیل عضلات، داشتن برنامه ورزشی و انجام منظم آن است. اصلی‌ترین علت بروز آنتروفی، کم‌تحرکی است که با تحرک و ورزش درمان می‌شود. بهتر است ساعتی از روز را به انجام حرکات کششی و برنامه ورزشی‌تان اختصاص دهید تا هم از پیشرفت آن جلوگیری کنید و هم عضله‌سازی داشته باشید. گاهی اوقات برای بازگرداندن نیرو به عضلات و درمان کم‌تحرکی باید از تمرینات فیزیوتراپی استفاده کرد. با انجام این تمرینات، جریان خون در بدن بیشتر می‌شود و به‌مرور‌زمان قدرت به عضلاتتان برمی‌گردد.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
