هوتن شکیبا: «تاسیان» را دوست داشتم ریزش ۳ میلیونی مخاطب فیلم‌های کمدی | سلیقه مردم در فیلم دیدن تغییر کرده است حامد بهداد: داریوش ارجمند نه اخلاق حرفه‌ای دارد نه تکنیک بازیگری خالق پیکی‌بلایندرز، فیلم‌نامه بعدی جیمزباند را می‌نویسد چرا انیمه «کرومی» در بین کودکان محبوب شد؟ + خلاصه داستان یاد و خاطره مهدی خلیلی در شبکه‌ مستند موافقت موسسه «سینما - شهر» با تبدیل ۲ مجتمع فرهنگی به سالن سینما در خراسان رضوی «زن و بچه» امشب (۱۰ مرداد) در «هفت» نقد می‌شود رونمایی از پوستر فیلم سینمایی «جزایر قناری» + عکس رابرت ویلسون، کارگردان تئاتر درگذشت + علت فوت انتشار جدول نمایش برنامه «سینمای ایران برای وطن» + عکس مانی حقیقی: فیلم من نه دروغ می‌گوید، نه راست! مریم حسینیان، داستان‌نویس مشهدی درگذشت+ علت فوت ویدیو | موسیقی استاد محمد نوری را باید با روح شنید، نه گوش! استوری هنرمند تئاتر مشهد دربارهٔ شرایط مجموعهٔ تئاتر شهر | کاش تئاتر مشهد بزرگ‌تر داشت + عکس تغییر چهره بازیگر نقش مومو سریال بچه مهندس + عکس ماجرای کتک خوردن جعفر دهقان در سریال «حکایت‌های کمال» مریم حسینیان، داستان‌نویس مشهدی، به کما رفت
سرخط خبرها

حکایت تفاهم بلندمدت مورچه و گنجشک

  • کد خبر: ۱۴۶۸۷۷
  • ۰۳ بهمن ۱۴۰۱ - ۱۸:۱۳
حکایت تفاهم بلندمدت مورچه و گنجشک
در روزگاران قدیم، در بیشه‌ای واقع در سرزمین‌های شمالی، گنجشک و مورچه‌ای با هم دوست شدند.

در روزگاران قدیم، در بیشه‌ای واقع در سرزمین‌های شمالی، گنجشک و مورچه‌ای با هم دوست شدند. شدت دوستی آن‌ها به حدی بود که صبح‌ها به دیدار یکدیگر می‌رفتند و درباره مفاهیم بنیادین هستی شناسانه و شناخت شناسانه و مسائل روز سیاسی و اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و بین المللی و آخرین تحولات منطقه با یکدیگر به بحث و تبادل نظر می‌پرداختند. پس از بحث و تبادل نظر، مورچه به جمع آوری آذوقه مشغول می‌شد و گنجشک نیز به جست و خیز بر روی شاخه‌های درختان می‌پرداخت.

روزی پس از بحث و تبادل نظر در موضوعات مورد علاقه، گنجشک به مورچه گفت: دوست من، تو چرا این قدر خودت را به زحمت می‌اندازی و روزی ده تا دوازده ساعت کار می‌کنی، بدون اینکه استراحتی داشته باشی؟ مورچه گفت: اولا من از کار لذت می‌برم. دوم اینکه زمستان سخت در پیش است. کاش تو هم آینده نگری می‌کردی و کمی آذوقه برای فردای خود ذخیره می‌کردی. گنجشک گفت: دوست من، حیف این وقت خوش و هوای عالی نیست که آن را با کار کردن و غم فردا خوردن از دست بدهیم؟ مگر نشنیده‌ای که گفته اند کار مال تراکتور است و نیز گفته اند چو فردا شود فکر فردا کنیم.

مورچه گفت: بسیار زیبا گفته اند، اما از من هم گفتن بود. دیگر خود دانی. روز‌ها و هفته‌ها و ماه‌ها گذشت و تابستان و پاییز رفت و زمستان فرا رسید و جبهه‌های کم فشار وارد بیشه شدند و بارندگی آغاز شد و همه جا را برف فرا گرفت، به طوری که هیچ چیز برای خوردن پیدا نشد. گنجشک در اثر شدت سرما و گرسنگی کم کم توان و نیروی خود را از دست می‌داد و ضعیف و ضعیف‌تر می‌شد. در این لحظه به یاد دوستش مورچه افتاد. با زحمت از لانه اش بیرون آمد و خود را به در ورودی لانه مورچه رساند و در زد. مورچه گفت: کیه کیه در می‌زنه؟ گنجشک گفت: حریفا، میهمان سال و ماهت پشت در، چون موج می‌لرزد.

مورچه گفت: اخوان تویی؟ گنجشک گفت: منم گنجشک. مورچه لای در را باز کرد و گنجشک را در حال نزار دید و گفت: آخی دوست من، یادت هست چقدر در باب آینده نگری با تو حرف زدم؟ یادت هست تو همواره از طرز فکر دم غنیمت شمری دفاع می‌کردی. گنجشک گفت: دوست من، یک چیزی بده بخورم جان بگیرم تا در ادامه در این باب گفتگو کنیم. مورچه گفت: ما با هم دوستیم و من نیز بسیار بیش از مصرف خودم آذوقه ذخیره کرده ام و به تو خواهم داد.

به این ترتیب مورچه گنجشک را به خانه خود برد و از غلاتی که ذخیره کرده بود به او داد و او را سیر کرد. آن‌ها سپس به بحث و تبادل نظر پرداختند و پس از ساعت‌ها بحث و تبادل نظر تفاهمی بلندمدت امضا کردند که طی آن مورچه بر اساس تفکر آینده نگری کار کند و آذوقه ذخیره کند و گنجشک نیز بر اساس دیدگاه لحظه را دریاب، بخورد و دم را غنیمت بشمارد و زمستان‌ها مهمان مورچه باشد. آن‌ها بر اساس این تفاهم سال‌های سال با لذت و خوشی و بهروزی و شادکامی در کنار هم زندگی کردند.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->