درباره «جستار سیاسی» با نگاهی به آثاری از جرج اورول و هرتا مولر | جمع بی طرفی و جامع نگری نمایشنامه «مولودی» تی‌. اس. الیوت منتشر شد گفتگوی جواد موگویی و سیدعباس عراقچی به زودی از شبکه سه + تیزر و توضیحات مجری محسن قصابیان به سریال «کوری» پیوست نوجوانان مشهدی در برنامه «بوم بوم تل‌آویو» تصویرگر مقاومت شدند مهلت پایانی برای شرکت در جشنواره فیلم کوتاه تهران+ جزئیات فیلم «یکی از آنها» در آمریکا رقابت می‌کند صفحه نخست روزنامه‌های کشور - یکشنبه ۵ مرداد ۱۴۰۴ تاریخ و ساعت دقیق بازپخش سریال جومونگ در سال ۱۴۰۴ مشخص شد + ساعت تکرار «دنی ویلنوو» کارگردان جدید جیمزباند شد نگاهی به نقش‌آفرینی بازیگران مرد اصلی سریال «از یاد رفته» مستند «من علی صیاد شیرازی هستم» روی آنتن + زمان پخش انتشار کتاب «حریر غزاله» برنده جایزه «بوکر» انتشار نسخه دیجیتالی پروژه موسیقایی «سوئیت سمفونی مینودر» تشدید بیماری «ایرج جنتی عطایی» شاعر و ترانه‌سرا «پدر، مادر، خواهر، برادر» جیم جارموش در راه جشنواره فیلم نیویورک ۲۰۲۵ تمدید مهلت ارسال آثار به جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی
سرخط خبرها

آدم خوشگل بمیره...

  • کد خبر: ۱۵۲۷۶۹
  • ۱۰ اسفند ۱۴۰۱ - ۱۳:۴۷
آدم خوشگل بمیره...
گوشی اش را از توی جیبش د رآورد. جست وجو کرد زیارت عاشورا با صدای فرهمند و دکمه پلی را زد و گذاشت روی سینه مسعود.
حامد عسکری
نویسنده حامد عسکری

گوشی اش را از توی جیبش د رآورد. جست وجو کرد زیارت عاشورا با صدای فرهمند و دکمه پلی را زد و گذاشت روی سینه مسعود.

لب هایش را روی هم فشار داد که باصدا گریه نکند. بعد دستمال یزدی اش را از جیب در آورد و شروع کرد اشک ریختن. تمام زیارت عاشورا را ریز گریه کرد و در تمام لحظاتش به خاطرات این سال‌های رفاقت فکر کرد. برای گریه کردن خیلی وقت داشت. کار‌ها روی زمین مانده بود، پخش زیارت عاشورا که تمام شد شروع کرد زنگ زدن. چند نفر را به خط کرد برای آمبولانس و کار‌های مقدماتی.

به مصطفی گفت کار‌های سالن و تشییع را بکند، به امیر کاکل گفت گوسفند را پیگیر باشد. به صادق هم گفت برود مسجد فخرآباد، نشد، مسجد پامنار را هماهنگ کند برای ختم. دوست نداشت برای رفیقش کم بگذارد.

خبر بد زود گر می‌گیرد.  جگر سرمه‌ای می‌کند. مانده بود به خانواده اش چه جوری خبر بدهد. وسط گریه گوشی اش زنگ خورد. نمره تهران بود، با دلهره جواب داد:

صدا را با «سلام آقا محسن» اول شناخت، بتول خانم بود مادر داش مسعود. چند دقیقه اول به گریه گذشت... بتول خانم گفت: «مگه نمیگی از زیر علامت بیرون اومده و دراز کشیده و تموم؟»

داش محسن گفت: «چرا حاج خانم!»

-مگه نمیگی هنو هیکلی تنشه

-چرا حاج خانم.

حاج خانم ادامه داد: «مگه الان جنازه تو صحن امام رضا (ع) نیست؟»

-چرا حاج خانم. اومدیم تو حرم گفت هرسال زیر علامتا اومدم توی صحن سلام دادم نا مردیه امسال نرم. یه هیکلی ببندم، ده قدم بسه جون محسن. حاج خانم ده بار بهش گفتم داداش تو قلبت مشکل داره امسال رو بی خیال. قبول نکرد.

- بسه! مهم اینه پسرم خوشگل مُرد! داشت نوکری می‌کرد که اربابش خریدش.  ایشالا دست ما رو هم می‌گیره. اونجا برنامه هیئت رو به هم نمی‌زنین یه جماعت بعد سالی مشهد رفتن علامت ببرن محضر آقا تعظیم کنن برگردن. زیارت یه قبیله رو پاسوز نعش پسر من نمی‌کنی ها! کاراتونو بکنید بیاین.

این مدت هم بذارینش سردخونه، من از اینجا براش قرآن و روضه می‌خونم شمام شبا چندتا بشین برید پشت در بیمارستان همون تو ماشین روضه بخونین، بچه ام رفیق باز بوده و خوش نداره دورش خلوت باشه. اینم بگم حاج محسن آقا اینجام اومدین ختم نداریم ها! پرچم بزنید و عکسشو تابلو کنید و اینام نداریم همه اش فدا سر علی اکبر امام حسین (ع)

-آخه حاج خانم...

- همین که گفتم. جنازه رو سوار هواپیما کردین خبر بدین روضه نبودم میام یه سر می‌بینمش خداحافظ.  

مادر مادر است و تو بگو پنجاه ساله ... تو بگو ریش و مو جو گندمی باز هم بچه اش حساب می‌شوی و نمی‌توانی غیر از چشم چیزی بگویی... تماس تمام شد و محسن به جنازه مسعود که حالا روی فرش‌های قرمز لاکی صحن آزادی آفتاب رویش خزیده بود گفت: آره وا... آدم خوشگل بمیره ...

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->