شهیدی که در تمام مسجد‌های مشهد نماز خواند لزوم تبیین جایگاه سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی با نگاه به زن و خانواده طراحی‌های محمود فرشچیان رونمایی می‌شود تبیین ۳ عنصر حیاتی برای کار فرهنگی از دیدگاه آیت الله اعرافی آیا هر خرج گران‌قیمتی اسراف است؟ دامنه مشمولان تشرف به حج ۱۴۰۵ گسترده‌تر شد آیا دعا را باید با رعایت تجوید خواند؟ از خدا چه تصوری داریم؟ عدل الهی و معمای رنج! | چگونه به سؤالاتی که درباره عدل خداوند به ذهنمان می‌آید، پاسخ دهیم؟ مسیح بلوچستان که بود؟ افتخارآفرینی سجاد نوری از خراسان رضوی در چهل و هشتمین دوره مسابقات سراسری قرآن کریم آغاز فصل سوم «زندگی با آیه‌ها» با هدف‌گذاری ۵۰ میلیون مخاطب ۷۰ میلیارد تومان بودجه برای تربیت حافظان قرآن تخصیص یافت آیین‌های حرم مطهر امام‌رضا(ع) | روایت ۴ قرن جاروکشی در آستان رضوی مهلت نقل و انتقال دانشجویان شاهد و ایثارگر وزارت علوم تا ۵ آبان ۱۴۰۴ توضیحات ستاد امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر درباره خبر آموزش ۸۰ هزار نیروی امربه‌معروف فراخوان دومین جشنواره فرهنگی هنری «میقات» ویژه زائران حج ۱۴۰۵ منتشر می‌شود حذف مسلمان در هند با پروژه «مسلمان خوب، مسلمان بد» ۷۰۰ دانش آموزی بروجردی به مناطق عملیاتی دوران دفاع مقدس اعزام می‌شوند
سرخط خبرها

آتشی در جان آدمیزاد

  • کد خبر: ۱۶۱۱۷۳
  • ۰۹ ارديبهشت ۱۴۰۲ - ۱۴:۲۰
آتشی در جان آدمیزاد
آدم‌هایی با خشم‌های درونی که به هر بهانه‌ای به دنبال بروز آن هستند. فرقی نمی‌کند خیابان و رانندگی باشد یا محله و با هم محله‌ای یا در خانه باشد و با اهل خانواده.

تحملش را نداشت که یک نفر با سرعت کمی جلو ماشین حرکت کند. دستش را روی بوق می‌گذاشت و چراغ می‌داد یا آن قدر می‌چسبید به پشت ماشین رو به رو تا بالأخره راه بدهد و سبقت بگیرد بعد هم از پنجره ماشین ناسزایی می‌گفت و با حرکتی مارپیچ ماشین را رد می‌کرد و این قصه با ماشین‌های بعدی هم ادامه داشت.

چندین بار هم به خاطر همین رفتارش سر چهارراهی، در خیابانی با راننده دیگری کارشان به دعوا رسیده بود. قصه به همین جا ختم نمی‌شد سر مکان پارک کردن با همسایه‌ها دعوا می‌کرد. توی صف نانوانی به خاطر کمی خمیر شدن نان یا سوخته بودن کنار نان یا شلوغی و... به هر بهانه دیگری دعوا راه می‌انداخت. احتمالا با چنین نمونه‌هایی در زندگی روزمره روبه رو شده اید.

آدم‌هایی با خشم‌های درونی که به هر بهانه‌ای به دنبال بروز آن هستند. فرقی نمی‌کند خیابان و رانندگی باشد یا محله و با هم محله‌ای یا در خانه باشد و با اهل خانواده. عصبی و پرخاشگرند و هر مسئله کوچکی می‌تواند شبیه جرقه‌ای کوچک آتش فشان وجودشان را شعله ور کند و دار و ندار و هستی شان را به آتش بکشد. بعد از مدتی که این خشم فروکش می‌کند، پشیمان می‌شوند و شرمنده از رفتاری که با دیگران داشته اند.  این موضوع را آن قدر تکرار می‌کنند که دیگر خودشان و عصبانیتشان در میان آدم‌های دور و بر بی اعتبار می‌شود. دیگر نه حتی وقتی که حق داشته باشند کسی عصبانی شدنشان را جدی می‌گیرد و نه وقت پشیمانی عذرخواهی شان به دل می‌نشیند.

خیلی‌ها هم برایشان همان مثال کلیشه‌ای را می‌زنند که وقتی ظرفی را شکستی دیگر با هیچ لطف و جبرانی نمی‌توانی پیوندش بزنی! اگرچه برخی از خشم‌ها و عصبانیت‌های شدید نیاز به درمان دارد، اما هیچ کس به اندازه خود انسان واقف به ضعف‌ها و مدیریت رفتارش نیست. از این روست که پیوسته در آموزه‌های دینی به گذشت و مهربانی و مدارا با مردم و کنترل خشم توصیه شده است. خشم آتشی است که هم جان فرد را می‌سوزاند و هم جان اطرافیانش را.

«وَالْکَاظِمِینَ الْغَیْظَ وَالْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ وَاللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ، خشم خود را فرو مى ‏برند و از مردم در مى‏ گذرند و خداوند نیکوکاران را دوست دارد.»
(فرازی از آیه ۱۳۴ سوره آل عمران)

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->