اعلام برنامه‌های دهه کرامت ۱۴۰۴ در حرم مطهر رضوی با شعار «ایران، امام‌رضاست» ثبت‌نام ۵ هزار ایثارگر در کاروان‌های حج ۱۴۰۴ برگزاری پویش ملی «سراج الله» در شب میلاد امام رضا (ع) مدیر امور خدمه حرم مطهر رضوی منصوب شد (۸ اردیبهشت ۱۴۰۴) افزایش مقاصد پروازی زائران ایرانی در حج تمتع ۱۴۰۴ | فرودگاه طائف اضافه شد جانبازان اعزامی به سفر حج، فرهنگ دفاع مقدس را ترویج دهند دهه کرامت ۱۴۰۴ با طعم کتاب | رونمایی از آثار تازه رضوی شروع جشن‌های دهه کرامت به تعویق افتاد درس‌هایی از نهج البلاغه | در ستایش امنیت نمایش قرآن منسوب به امام‌رضا(ع) در موزه ملک طی ایام دهه کرامت ۱۴۰۴ جشن میلاد حضرت معصومه (س)، ویژه بانوان اردوزبان ۹ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ در حرم مطهر رضوی برگزار می‌شود کانون‌های فرهنگی و هنری مساجد می‌توانند محلی برای تربیت سفرای قرآنی باشند بخش ویژه «اینستا قرآن» به جشنواره قرآن و عترت دانشجویی افزوده شد آغاز مرحله استانی سی‌اُمین مسابقات قرآن و عترت فراجا از ۱۵ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ اهدای «نشان ملی مودت» در همایش ملی بزرگداشت امامزادگان در دهه کرامت ۱۴۰۴ «سه‌شنبه‌های تکریم از جامعه ایثارگری» و پیشنهاد آن به عنوان ثبت روز ملی ائتلاف جهانی مساجد در دفاع از مسجدالاقصی زمان انتظار زائران حج در فرودگاه‌های عربستان به ۱۰ دقیقه کاهش یافت
سرخط خبرها

رازِ هادی

  • کد خبر: ۱۶۲۰۳۱
  • ۱۳ ارديبهشت ۱۴۰۲ - ۱۵:۲۰
رازِ هادی
هادی همین طور که داشت، برای کبوترهایش آب و دانه می‌ریخت و به آن‌ها رسیدگی می‌کرد، از قول و قرارش با امام رضا (ع) گفت و من داشتم به هادی کلاس پنجم و هادی امروز فکر می‌کردم که چقدر باهم فرق دارند.

همیشه صدای کبوترهایش در خانه ما می‌آید. بالای طبقه دوم خانه شان را دیوار آجری بدریختی چیده که گویی هیچ کدام از اصول معماری در چیدمان آجر‌ها رعایت نشده و قلمبه‌های بی ریخت سیمان از لا به لای آجر‌ها زده بیرون. هادی کلاس پنجم ابتدایی هم کلاسی من بود. بعد دیگر ندیدمش تا همین پارسال که با ما همسایه شدند. در واقع دیوار خانه هایمان را پشت به پشت هم زده بودند تا مقاوم‌تر باشند.

بعد سال‌ها همدیگر را بالای پشت بام دیدیم و او درحالی که داشت به کبوترهایش دانه می‌داد از شرق تا غرب سخن می‌گفت. یک روز که رفته بودم بالای پشت بام و اتفاقا هادی هم آن بالا بود، نشستیم به حرف زدن. دیدم یک کبوتر سپید را انداخت توی قفس. گفتم: «می خوای بفروشی اش؟» گفت: «نه، این قراره بره یه جای خوب» گفتم: «کجا؟» گفت: «من یک قولی به امام رضا (ع) داده ام و این نذر حرمه. فردا چهارشنبه است و من طبق قولم به آقا باید بر م حرم و آزادش کنم.»

هادی همین طور که داشت، برای کبوترهایش آب و دانه می‌ریخت و به آن‌ها رسیدگی می‌کرد، از قول و قرارش با امام رضا (ع) گفت و من داشتم به هادی کلاس پنجم و هادی امروز فکر می‌کردم که چقدر باهم فرق دارند. هادی اسم پسرش را جواد گذاشته است، خودش هم همین که بیکار می‌شود می‌نشیند ترک موتورش و گازش را می‌گیرد و می‌رود حرم.

به قول رحیم برادرش، هادی جَلد حرم آقا شده است. بعد‌ها از رحیم شنیدم که هادی چند سال قبل تصادف کرده و هرچه شده در همان چند روز کما شده. او با پای خودش از بیمارستان بیرون آمده، رفته است سر تور کبوترهایش، یک قمری که از همه بیشتر دوستش داشته را برداشته و رفته حرم آزادش کرده است. هادی با هیچ کس درباره آنچه در اغما دیده و ماجرای شفایش حرف نزده است، حتی مادرش.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->