میزبانی حرم مطهر رضوی از ۳۵۰۰ زائر افغانستانی در دهه پایانی صفر نخستین مدرسه فصلی «فلسفه اخلاق» در مشهد برپا می‌شود بخش بین الملل بنیاد امام رضا(ع) به زودی تقویت می‌شود معاون سازمان حج: بیش از ۵ میلیون نفر در نوبت اعزام به عمره مفرده هستند درباره «سید مجتبی حسینی»، نویسنده کتاب «حضرت سکینه (س)؛ اسطوره ادب و عرفان» رفاقت با امام رضا (ع) کلید بهار معنویت | چگونه اندوخته‌های معنوی ماه محرم و صفر را حفظ کنیم؟ آغاز نهادینه‌سازی فرهنگ نماز از مدارس تاکید بر طرح و تصویب قوانین در راستای ایجاد زیرساخت‌های مربوط به مساجد نگهداری تابلوی تمثال امام رضا(ع) در موزه آستان قدس رضوی تکذیب شد تلاش برای تحقق مسجد تراز اسلامی | فعال‌سازی ۲۰ هزار مسجد در طرح «محراب» حکم شرعی آموزش شعبده چیست؟ مسجد جمکران میزبان هیئات مذهبی در روز شهادت امام حسن عسکری(ع) ساماندهی شعب موسسات قرآنی سراسر کشور تا پایان سال ۱۴۰۴ مدیرکل بنیاد شهید خراسان‌رضوی: خدمات شهرداری مشهد برای اشاعه نام شهدا بسیار ارزشمند است تاریخچه‌ای از توسعه حرم امام رضا علیه‌السلام در عصر «وزیرنظام» در دوره قاجار خودتان را بزنید به آن راه آقا! خورشید، پشت این پنجره است عنایت خاص امام رضا (ع) به شیخ حبیب‌ا... آثار، برکات و چرایی زیارت امام رضا (ع) | عهدی که با زیارت ادا می‌شود گزارشی از نمایشگاه عکس های حسن توکلی از حرم مطهر رضوی در نگارخانه فردوسی | با عکس هایم از حرم، زندگی کردم
سرخط خبرها

مردی که برکت زمین است

  • کد خبر: ۱۶۷۱۱۱
  • ۱۰ خرداد ۱۴۰۲ - ۱۲:۵۵
مردی که برکت زمین است
هرکسی یک حالی داشت، یکی گریه می‌کرد، یکی می‌خندید و یکی داشت با ذوقی وصف ناشدنی به کسی که آن طرف خط تلفن بود، حال و هوای حرم را گزارش می‌داد.

سال‌ها پیش داشتم از دانشگاه بر می‌گشتم خانه، داخل اتوبوس خط‌۱۲ بودم که از حرم هم می‌گذرد. از پشت صدای چند تا خانم می‌آمد که داشتند حرف می‌زدند. یکی‌شان می‌گفت: «چند سالی است که روز میلاد آقا می‌روم از بازار گل فتح‌آباد هشت شاخه گل رز می‌خرم، بعد می‌آیم حرم و می‌اندازمشان بالای ضریح آقا.»

یکی دیگرشان می‌گفت: «چندسالی است، شب میلاد آقا می‌روم، برای کودکان سرطانی کادو می‌خرم، بعد می‌برم بیمارستان. می‌گویم که بگویید از حرم آورده‌اند.» هر کدامشان یک جوری تولد آقا امام رضا (ع) را جشن می‌گرفتند. اصلا همه روز‌های مشهد یک طرف، روز میلاد امام رضا (ع) یک طرف.

من خودم عادت دارم شب میلاد بروم صحن انقلاب، غرق در ریسه‌های رنگارنگ و لامپ‌ها شوم. از همه جای حرم نور می‌بارد. چند سال قبل که شب میلاد حرم بودم، بعد از اینکه نقارخانه کارش تمام شد، زائران همه‌شان با هم دست زدند، از همه جای صحن انقلاب صدای دست زدن می‌آمد.

هرکسی یک حالی داشت، یکی گریه می‌کرد، یکی می‌خندید و یکی داشت با ذوقی وصف ناشدنی به کسی که آن طرف خط تلفن بود، حال و هوای حرم را گزارش می‌داد، اما همه خوشحال بودند. حرم و آدم‌هایی که در شب و روز میلاد آقا به حرم می‌آیند، حال و هوایشان با همیشه فرق دارد. یکی از بستگان ما خانه‌شان قم است. او هر سال دو بار به مشهد می‌آید، یکی روز میلاد و یکی شب شهادت آقا.

از این نذر‌ها زیاد است، یک خانواده‌ای را می‌شناسم که ده‌ها سال است که صبح روز میلاد آقا امام رضا (ع) مراسمی دارند و به آن‌هایی که آمده‌اند، صبحانه مفصلی می‌دهند. خیلی‌های دیگر هم نذر دارند، صبح میلاد با پای پیاده می‌روند حرم.

زیاد تفاوتی ندارد که شما در شب و روز میلاد چه نذری دارید یا با چه نیتی به پابوس می‌روید، مهم این است که میلاد مردی را جشن می‌گیرید که امام مهربانی‌هاست که با آمدنش به زمین برکت داده است.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->