شادمانه‌ای کودکانه در عید غدیر ۱۴۰۴ | تکریم غدیر و یادمان شهدا در موکب انصارالحسن(ع) برگزاری راهپیمایی کیلومتری غدیر هم زمان با سراسر کشور در مشهد (۲۴ خرداد ۱۴۰۴)+ فیلم طبخ و توزیع ۳۴ هزار پرس غذای گرم در حاشیه شهر مشهد به‌مناسبت عید غدیر ۱۴۰۴ آخرین زیارت شهید حاجی‌زاده در حرم حضرت معصومه(س) ساعاتی قبل از شهادت + فیلم شهیدی که از شهید گفت | بازخوانی سخنان شهید طهرانچی درباره شهید طهرانی مقدم برگزاری برنامه کیلومتری غدیر با شعار «ایران، ذوالفقار علی(ع)» در مشهد + زمان و مکان ویدئو | آهنگ جدید محمد معتمدی با نام «ایرانِ علی (ع)» در روز عید غدیر منتشر شد برگزاری مراسم ۱۰ کیلومتری غدیر ۱۴۰۴ تهران + فیلم مساعدت مسئولان عربستان برای بازگشت حجاج ایرانی اطعام گسترده عید غدیر با مشارکت ۲ هزار خانواده مشهدی | هر خانه، یک سفره ولایت + فیلم لزوم برگزاری مراسم غدیر با محوریت ترویج فرهنگ مقاومت | به شایعات توجه نکنید امام جمعه نجف اشرف: عراق در کنار ایران خواهد ایستاد | عید غدیر باید باشکوه برگزار شود در روز عید سعید غدیر خم چه اعمالی انجام دهیم؟ پیام تسلیت معاون رسانه ای وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پی شهادت خبرنگار دفاع مقدس امامت در خطابه غدیر؛ انتخاب الهی یا مسئولیت تاریخی؟ نشست بررسی راه‌های بازگشت حجاج به کشور با حضور وزیر راه و شهرسازی برگزار شد حرم امام رضا(ع) پذیرای زائران و ارادتمندان اهل‌بیت (ع) در عید غدیر خم | استقرار ۱۳ موکب در حریم حرم اقدامات لازم برای حل مسئله بازگشت حجاج به کشور درحال بررسی است آرزوی سردار سرلشکر حسین سلامی چه بود؟ «سفره علوی» در خیابان امام رضا (ع) مشهد برپا شد+ ویدئو
سرخط خبرها

قلم، توتم من است

  • کد خبر: ۱۷۲۶۱۷
  • ۱۳ تير ۱۴۰۲ - ۱۲:۳۶
قلم، توتم من است
آن روز‌ها که هنوز گوشی‌های لمسی جای قلم را نگرفته بودند، هوای نوشتن که به سرمان می‌زد، یک تکه کاغذ و یک قلم و کنجی ساکت همه دنیایی بود که می‌توانست در آن لحظه کسی به تو ببخشد.

 

لحظات نوشتن گاهی شبیه بغضی است که بی قرارت می‌کند، گاهی شبیه حس مرموزی است که از تک تک سلول‌های مغزت می‌گذرد و زودتر باید به کلمه تبدیلش کنی و گاهی شبیه آرامشی است که پس از طوفان عظیمی در دل و جانت به آن پناه می‌بری! و قلم در این لحظه‌ها شبیه شریک باوفایی است که یک لحظه تنهایت نمی‌گذارد که در آن دقایق پرآشوب و بی قرار، واسطه اتصال روحت با تن سپید کاغذ شود! و بعد از آن در جان سپید کاغذ روح آدمی است که جاری می‌شود... هنوز هم نویسندگان زیادی را می‌شناسم که قلم برایشان برکت دیگری دارد.

هنوز هم هر وقت اشتیاق نوشتن دارند، وفاداری شان را به قلم حفظ کرده اند. هنوز هم آن حسی را که می‌خواهند هنگام نوشتن داشته باشند، فقط با قلم و کاغذ در میان می‌گذارند. شبیه کتاب‌ها و روزنامه‌ها که در عصر تکنولوژی‌ها و فناوری‌ها هنوز فراموش نشده اند، قلم را از ذهن و دل هیچ نویسنده‌ای نمی‌توان گرفت! قلم شریک لحظه‌های پرشوکتی است که به خلوت دل و اندیشه آدمی راه می‌یابد و پیام بری است که می‌تواند تا سال‌ها و شاید قرن‌ها بعد واسطه رساندن کلامی، سخنی، پیامی به دیگران باشد.

قلم یک استعاره است، حتی در روز‌هایی که شاید کمترکسی برای نوشتن به سراغش برود؛ استعاره‌ای از نوشتن، اندیشیدن و با کلمه‌ها زیستن. به قول دکتر علی شریعتی «هر کسی توتمی (نماد) دارد که با آن عشق می‌ورزد، دوست می‌دارد، می‌پرستد، می‌نالد، دعا می‌کند، می‌گرید، اشک می‌ریزد، انتظار می‌کشد، صبر می‌کند، اخلاص می‌ورزد، ارزش می‌نهد، درد می‌کشد، رنج می‌برد، ایثار می‌کند، می‌گدازد و توتم من قلم است.

روح من است که جسم یافته است. آدم بودن من است که شیئی شده است. آن امانت است که به من عرضه شده است.» امانتی که خداوند نیز به آن قسم یاد کرده است: «ن وَالقَلَمِ وَ مَا یَسْطُرُونَ»؛ «نون سوگند به قلم و آنچه مى نویسند.» (سوره مبارک قلم: ۱)

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->