جوان ۲۴ساله روسی در حرم امام‌رضا(ع) مسلمان شد اهدای پرچم متبرک حرم حضرت علی (ع) به آستان قدس رضوی ثبت بالاترین آمار اعزام زائران حج ۱۴۰۴ در فرودگاه مشهد معاون قرآن و عترت وزیر فرهنگ: نیازمند تحول در حوزه فعالیت‌های قرآنی هستیم | مؤسسات قرآنی موازی‌کاری نکنند بازگشت کاروان حجاج ایثارگر در ۲۳ خرداد۱۴۰۴ | تدابیر لازم برای رفاه حال جانبازان از ابتدا تا پایان سفر نقش محوری هوش مصنوعی و پهپاد‌ها در مدیریت و ایجاد امنیت حج ۱۴۰۴ شرکت آبفای خراسان جنوبی آماده تأمین آب برای زائران اربعین ۱۴۰۴ باشد از خطابه غدیر تا جهاد تبیین | نقش الگویی غدیر برای ساخت جامعه‌ای متعهد و اخلاق‌محور سازمان حج ایران جایزه لبیتم عربستان را دریافت کرد ۳ هزار موکب ایرانی برای اربعین ۱۴۰۴ تدارک دیده شده است | نظارت ویژه بر تغذیه و اسکان زائران اطعام بیش از ۲۵۰۰ نفر از نیازمندان حاشیه شهر مشهد در عید غدیر ۱۴۰۴ تغییر در محل سخنرانی شب اول محرم در حرم مطهر امام حسین(ع) برای سهولت زیارت زائران بررسی ریشه‌ها و راه‌های درمان حسادت براساس احادیث و روایات مساجد، پای کار حمایت از هنرمندان صنایع‌دستی دهه ولایت با طنین غدیر در صد‌ها مسجد مشهد و خراسان | از حرکت کاروان غدیر تا آزادسازی بیش از ۵۵۰ زندانی جرائم غیرعمد پای سفره امام | میزبانی حرم امام‌رضا (ع) از ۱۳ هزار نفر از اقشار آسیب‌پذیر در دهه ولایت ۱۴۰۴ جزئیات برگزاری «مهمونی ۱۰ کیلومتری غدیر ۱۴۰۴» در تهران + محل برگزاری هفتمین نمایشگاه پوشاک ایرانی‌اسلامی برگزار می‌شود
سرخط خبرها

قلم، توتم من است

  • کد خبر: ۱۷۲۶۱۷
  • ۱۳ تير ۱۴۰۲ - ۱۲:۳۶
قلم، توتم من است
آن روز‌ها که هنوز گوشی‌های لمسی جای قلم را نگرفته بودند، هوای نوشتن که به سرمان می‌زد، یک تکه کاغذ و یک قلم و کنجی ساکت همه دنیایی بود که می‌توانست در آن لحظه کسی به تو ببخشد.

 

لحظات نوشتن گاهی شبیه بغضی است که بی قرارت می‌کند، گاهی شبیه حس مرموزی است که از تک تک سلول‌های مغزت می‌گذرد و زودتر باید به کلمه تبدیلش کنی و گاهی شبیه آرامشی است که پس از طوفان عظیمی در دل و جانت به آن پناه می‌بری! و قلم در این لحظه‌ها شبیه شریک باوفایی است که یک لحظه تنهایت نمی‌گذارد که در آن دقایق پرآشوب و بی قرار، واسطه اتصال روحت با تن سپید کاغذ شود! و بعد از آن در جان سپید کاغذ روح آدمی است که جاری می‌شود... هنوز هم نویسندگان زیادی را می‌شناسم که قلم برایشان برکت دیگری دارد.

هنوز هم هر وقت اشتیاق نوشتن دارند، وفاداری شان را به قلم حفظ کرده اند. هنوز هم آن حسی را که می‌خواهند هنگام نوشتن داشته باشند، فقط با قلم و کاغذ در میان می‌گذارند. شبیه کتاب‌ها و روزنامه‌ها که در عصر تکنولوژی‌ها و فناوری‌ها هنوز فراموش نشده اند، قلم را از ذهن و دل هیچ نویسنده‌ای نمی‌توان گرفت! قلم شریک لحظه‌های پرشوکتی است که به خلوت دل و اندیشه آدمی راه می‌یابد و پیام بری است که می‌تواند تا سال‌ها و شاید قرن‌ها بعد واسطه رساندن کلامی، سخنی، پیامی به دیگران باشد.

قلم یک استعاره است، حتی در روز‌هایی که شاید کمترکسی برای نوشتن به سراغش برود؛ استعاره‌ای از نوشتن، اندیشیدن و با کلمه‌ها زیستن. به قول دکتر علی شریعتی «هر کسی توتمی (نماد) دارد که با آن عشق می‌ورزد، دوست می‌دارد، می‌پرستد، می‌نالد، دعا می‌کند، می‌گرید، اشک می‌ریزد، انتظار می‌کشد، صبر می‌کند، اخلاص می‌ورزد، ارزش می‌نهد، درد می‌کشد، رنج می‌برد، ایثار می‌کند، می‌گدازد و توتم من قلم است.

روح من است که جسم یافته است. آدم بودن من است که شیئی شده است. آن امانت است که به من عرضه شده است.» امانتی که خداوند نیز به آن قسم یاد کرده است: «ن وَالقَلَمِ وَ مَا یَسْطُرُونَ»؛ «نون سوگند به قلم و آنچه مى نویسند.» (سوره مبارک قلم: ۱)

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->