بیش از ۱۰ هزار زائر از خراسان رضوی عازم سرزمین وحی می‌شوند| آغاز اعزام کاروان‌های حج از ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۴ «محفل بزرگ ارادت» در شب میلاد امام رضا(ع) با حضور شاعران ملی در مشهد برگزار می‌شود تبعیت از امامزادگان یعنی از اهل بیت شدن| برای اینکه از خاندان پیامبر (ص) باشیم؛ راه آن تبعیت است ت‍ولیت آستان قدس رضوی مطرح کرد؛ لزوم توجه به مسائل روز و نیاز‌های جامعه در پژوهش‌های حوزوی حرم مطهر رضوی در شب شهادت امام صادق‌(ع) غرق در عزا و ماتم شد آیت‌الله علم‌الهدی: مقاومت، امتداد سیره سیاسی امام صادق(ع) است عضویت عراقچی و قاآنی در بنیاد حفظ آثار دفاع مقدس و مقاومت «مشهد، عزادار صدیق امام صادق(ع)» | اجتماع بزرگ صادقیون در مشهدالرضا(ع) برگزار شد (۴ اردیبهشت ۱۴۰۴) + فیلم نقش امام صادق(ع) در احیای امامت و عاشورا | از سنگ‌چین مزار امام علی(ع) تا مرثیه‌سرایی بر کربلا تنهاترین استاد به غیر گوشه بامت مباد جای قرارم ایستاده، چون سرو | سپهبد شهید سید محمد‌ولی قرنی، اولین رئیس ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران صادق آل‌محمد، پیشوای اهل سلوک امام صادق (ع) پرچم‌دار جهاد تبیین | مروری بر دستاورد‌های ششمین خورشید ولایت تولیت آستان قدس رضوی: هنر ابزاری برای انتقال مفاهیم دینی و انسانی است زمان آزمون استخدامی فرزندان شهدا و جانبازان اعلام شد ۵۰ هزار بسته نبات متبرک از حرم رضوی به سراسر کشور ارسال شد ویژه‌برنامه‌های حرم امام‌رضا(ع) به‌مناسبت سالروز شهادت امام‌جعفرصادق(ع) اعلام شد سامانه‌ اطلس محافل و تشکل‌های قرآنی، مرجع جامع دسترسی به محافل قرآنی پویش «سهم من از کرامت» در وبسایت آپارات در ایام دهه کرامت برگزار می‌شود + جزئیات
سرخط خبرها

قلم، توتم من است

  • کد خبر: ۱۷۲۶۱۷
  • ۱۳ تير ۱۴۰۲ - ۱۲:۳۶
قلم، توتم من است
آن روز‌ها که هنوز گوشی‌های لمسی جای قلم را نگرفته بودند، هوای نوشتن که به سرمان می‌زد، یک تکه کاغذ و یک قلم و کنجی ساکت همه دنیایی بود که می‌توانست در آن لحظه کسی به تو ببخشد.

 

لحظات نوشتن گاهی شبیه بغضی است که بی قرارت می‌کند، گاهی شبیه حس مرموزی است که از تک تک سلول‌های مغزت می‌گذرد و زودتر باید به کلمه تبدیلش کنی و گاهی شبیه آرامشی است که پس از طوفان عظیمی در دل و جانت به آن پناه می‌بری! و قلم در این لحظه‌ها شبیه شریک باوفایی است که یک لحظه تنهایت نمی‌گذارد که در آن دقایق پرآشوب و بی قرار، واسطه اتصال روحت با تن سپید کاغذ شود! و بعد از آن در جان سپید کاغذ روح آدمی است که جاری می‌شود... هنوز هم نویسندگان زیادی را می‌شناسم که قلم برایشان برکت دیگری دارد.

هنوز هم هر وقت اشتیاق نوشتن دارند، وفاداری شان را به قلم حفظ کرده اند. هنوز هم آن حسی را که می‌خواهند هنگام نوشتن داشته باشند، فقط با قلم و کاغذ در میان می‌گذارند. شبیه کتاب‌ها و روزنامه‌ها که در عصر تکنولوژی‌ها و فناوری‌ها هنوز فراموش نشده اند، قلم را از ذهن و دل هیچ نویسنده‌ای نمی‌توان گرفت! قلم شریک لحظه‌های پرشوکتی است که به خلوت دل و اندیشه آدمی راه می‌یابد و پیام بری است که می‌تواند تا سال‌ها و شاید قرن‌ها بعد واسطه رساندن کلامی، سخنی، پیامی به دیگران باشد.

قلم یک استعاره است، حتی در روز‌هایی که شاید کمترکسی برای نوشتن به سراغش برود؛ استعاره‌ای از نوشتن، اندیشیدن و با کلمه‌ها زیستن. به قول دکتر علی شریعتی «هر کسی توتمی (نماد) دارد که با آن عشق می‌ورزد، دوست می‌دارد، می‌پرستد، می‌نالد، دعا می‌کند، می‌گرید، اشک می‌ریزد، انتظار می‌کشد، صبر می‌کند، اخلاص می‌ورزد، ارزش می‌نهد، درد می‌کشد، رنج می‌برد، ایثار می‌کند، می‌گدازد و توتم من قلم است.

روح من است که جسم یافته است. آدم بودن من است که شیئی شده است. آن امانت است که به من عرضه شده است.» امانتی که خداوند نیز به آن قسم یاد کرده است: «ن وَالقَلَمِ وَ مَا یَسْطُرُونَ»؛ «نون سوگند به قلم و آنچه مى نویسند.» (سوره مبارک قلم: ۱)

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->