ویدئو| گپ و گفتی با خواهران حسینی، پدیده‌های نوجوان وزنه برداری ایران| دوقلو‌های افسانه‌ای در مشهد

به گزارش شهرآرانیوز، وارد سالن که شدیم دو خواهر کنار هم ایستاده بودند. یکی شان مقنعه سرش بود و دیگری شال. اسمشان را پرسیدم و گفتم خدا را شکر که متفاوت پوشیدید تا من بتوانم شما را تشخیص بدهم. البته خیلی از مصاحبتمان نمی‌گذرد که بر خلاف انتظار خودم از روی چهره و رفتار هم می‌توانم تشخیص بدهم کدام غزل است و کدام غزاله. برای دکور گفتگو قرار می‌گذاریم چندتا از میله‌های وزنه برداری را استفاده کنیم، ولی ما زورمان نمی‌رسد و خودشان وزنه‌های ۴۰، ۵۰ یا شاید هم ۶۰ کیلویی را جابجا می‌کنند، من خم می‌شوم تا کمکشان کنم، ولی به قدری سنگین است بلافاصله پا پس می‌کشم و با دست به چند وزنه ۲، ۵ و نهایتا ۷ کیلوگرمی که یک گوشه افتاده اشاره می‌کنم و با خنده می‌گویم این وزنه‌ها مناسب من است و نهایتا بتوانم همین‌ها را بلند کنم. غزاله از حرفم خنده اش می‌گیرد و می‌گوید تازه الان گرم نکردیم وگرنه این‌ها که چیزی نیست و من ۱۰۰ کیلو را هم بلند می‌کنم.

دوقلو‌های افسانه‌ای مشهدی

غزاله و غزل دو خواهر دوقلو با فاصله سه دقیقه پا به این دنیا گذاشته اند و امروز ۱۷ سال از آن لحظه که شادی را با تولدشان به خانه آورده اند می‌گذرد. اما این ۱۷ سال خیلی هم عادی نگذشت و این دو دختر شیرین و دوست داشتنی مشهدی، این روز‌ها نامشان بر سر زبان دوستدارانشان و دوستداران ورزش به ویژه ورزش بانوان است که توانسته اند افتخار ایران و ورزش ایران و خانواده و مربی شان شوند و در رقابت‌های ورزنه برداری قهرمانی آسیا ۲۰۲۳ در هند، در رده نوجوانان که تازه عرق این مسابقات خشک شده، با افتخار به شهرشان برگردند در حالیکه مدال طلا و نقره بر گردن داشتند و این در حالی بود که این خواهران دوقلوی افسانه‌ای مشهدی، سهم بیشتری در درخشش دختران ایران در آسیا داشتند.

برای اولین بار

برای اولین بار بود که دختران وزنه بردار در رده نوجوانان و جوانان آسیا در تاریخ ورزش ایران صاحب مدال طلا شدند. غزل حسینی با رکورد ۸۰ یک ضرب، ۹۴ دو ضرب و مجموع ۱۷۴ کیلوگرم در رده چهارم قرار گرفت و در یک ضرب مدال نقره را از آن خود کرد و در دو ضرب چهارم شد. غزاله هم با رکورد ۸۱ یک ضرب، ۱۰۱ دو ضرب و مجموع ۱۸۲ کیلوگرم قهرمان آسیا شد و در هر دو رکورد، نفر اول شد و در نهایت با ۳ مدال طلا به خانه بازگشت. جالب اینجاست هر دو خواهر با اینکه راه زیادی برای ادامه مسیر دارند، اما راضی به این رکورد نبودند و دلشان می‌خواهد بیش از این‌ها توانمندی هایشان را به خودشان و دیگران نشان دهند.

مربی، مثل خواهر در زندگی و ورزش کنارمان است

غزاله راحت‌تر صحبت می‌کند، اما غزل از اینکه جلوی دوربین شهرآرانیوز قرار گرفته انگار کمی هول شده است. خیلی کوتاه و خلاصه درباره مربی اش مینا عصفوری، برایمان می‌گوید؛ «خانم عصفوری را دوست دارم و برایش احترام قائلم. او همیشه مثل خواهر کنارمان بوده است.»
غزاله حرف او را تکمیل می‌کند و ادامه می‌دهد؛ «نقش مربی در زندگی من بسیار مهم است، اگر او نباشد شاید آن انگیزه‌ای که نیاز است را برای قهرمانی داشته باشم بدست نیاورم. او در تمام لحظات کنارمان بوده و زمان ورزش مثل یک مربی سخت گیر و دقیق است و در جمع‌های خانوادگی و دوستانه هم مانند خواهر و دوست می‌ماند.»

راه سخت وزنه برداری

مینا عصفوری، سرمربی تیم وزنه بردای بانوان خراسان رضوی و مربی تیم ملی که خیلی هم سن و سالی ندارد از راه سخت وزنه برداری بانوان در مشهد و ایران می‌گوید. اینکه هزینه‌های جانبی این ورزش مثل کفش و کمربند و مکمل‌های غذایی سر به فلک می‌زند، اینکه تیم وزنه برداری فقط می‌تواند از یک سالن و در گرم‌ترین ساعات روز تابستان، تمرین کند، اینکه از سوی مسئولان آنطور که شایسته مقام‌ها و افتخارات کسب شده توسط تیم وزنه برداری بانوان خراسان رضوی در ایران و جهان است، حمایت مالی و غیر مالی در خوری وجود ندارد. هر چند خودش به این رشته علاقه دارد و تلاش می‌کند در این مسیر بهترین خود را به نمایش بگذارد؛ اما هر چقدر هم که انگیزه داشته باشی باز هم نبود حمایت ها، یک جایی نفس تلاش آدم را می‌برد.