در دین اسلام به ما توصیه شده است که با رفتار و اعمال نیک میتوان در اجتماع اثرگذار بود یکی از این موارد بحث خرافات است. اسلام با آمدن خود با خرافات مبارزه کرده است و اولیای دینی ما رسوم جاهلی را پس زدهاند و از آنها نهی کرده و با آنها مبارزه کردهاند؛ اما متأسفانه گاهی دیده میشود که به اسم دین در آدابورسوم مردم کارهایی انجام میشود که هیچ ارتباط و مناسبتی با دین ندارد، بلکه کارهایی است که طبق عادتهای قدیمی و آغشته به خرافات انجام میشده است که باید آنها را شناخت و با آنها مبارزه کرد.
یکی از این رسومی که بسیاری از اوقات به خرافات و رفتارهای نهیشده در اسلام آغشته میشود، قربانیکردن است. قربانیکردن یکی از سنتهای دینی ماست که برای کسب رضایت خداوند و اینکه فقرا و نیازمندان هم بتوانند از خوراک افراد توانمند بهرهمند شوند، قرار داده شده است؛ اما اینکه گاهی در رأی و منظر مردم قربانی انجام میشود یا خون آن بین مسیر ریخته میشود یا به جایی مالیده میشود، از رفتارهای خرافی زننده است که بههیچوجه در دین ما تأیید نشده است.
در تفسیر نمونه ذیل آیه۳۷ سوره حج آمده است: این تعبیر که خون آنها نیز به خدا نمىرسد، با اینکه خون قابل استفاده نیست، ظاهرا به اعمال زشت اعراب جاهلى اشاره میکند که هرگاه حیوانى را قربانى مىکردند، خونش را بر سر بتها و گاه بر درودیوار کعبه مىپاشیدند و بعضى مسلمانان ناآگاه بىمیل نبودند که در این برنامه خرافى از آنها تبعیت کنند. در نتیجه، این آیه نازل شد و آنها را نهى کرد.
متأسفانه هنوز این رسم جاهلى در بعضى مناطق وجود دارد که هرگاه برای ساختن خانهاى قربانى مىکنند، خونش را بر سقف و دیوار آن خانه مى پاشند و حتى در ساختمان بعضى مساجد نیز این عمل زشت و خرافى را که مایه آلودگى مسجد است، انجام مى دهند. دراینبین، مسلمانان بیدار باید بهشدت با آن مبارزه کنند.
در حکم شرعی همه مراجع معظم تقلید وجود دارد که خونی که هنگام ذبح قربانی خارج میشود، نجس است و پس از خروج کامل خون، باید محل آلودهشده تطهیر شود. بعد از آن، خونهای باقیمانده در بدن قربانی پاک است.
بنابراین، برخی باورهای غلط و خرافات در زمینه قربانیکردن عبارتاند از:
- انجام قربانی جلو پای افراد (مانند عروس، حاجی یا متوفی)
- ردشدن از روی خون قربانی
- مالیدن خون قربانی به خودرو یا ساختمان
آیتا... مکارمشیرازی نیز دراینباره میگوید: قربانی کردن در رهگذرها و خیابانها همهجا را آلوده میکند و شرعا اشکال دارد. در جای مناسبی قربانی کنند و محل آن را بشویند و گوشت آن مصرف شود. این خونها نباید در خیابان ریخته شود، چراکه باعث آلودگی میشود.
آیتا... عابدی، از استادان بزرگ حوزه علمیه، نیز درباره این موضوع میگوید: اگر کسی قربانی کند و این خون را ببرد به جایی بمالد، اصلش برای دین یهود است. همین الان در بعضی ادیان شرقی بتپرستی اینطور است که بچه انسان را برای بت ذبح میکنند.
جالب این است که بچه خودشان را ذبح نمیکنند؛ بچهای را میدزدند و میآورند جلو بت قربانی و همانجا دفنش میکنند و خونش را به سروگردن بت میمالند. اصل مالیدن خون قربانی برای آنهاست و دین ما هیچوقت چنین چیزی نگفته است و هیچ فایدهای ندارد. اصل قربانی مستحب است، ولی خونش را مالیدن نه، بلکه خون نجس است و قرآن میفرماید.
از پلیدی دوری کنید و خون نجس است. این وظیفه همه ماست که اگر با این مدل خرافات و انحرافات برخورد کردیم، از آن نهی کنیم و مواظب باشیم خودمان و خانواده خودمان گرفتار این موضوعات نشویم تا آنکه به توفیق الهی جامعه اسلامی ما از این تصاویر زشت پاک شود. انشاءا...