حمیدرضا علیزادهرضایی در گفتوگو با خبرنگار شهرآرانیوز با اشاره به اهمیت توانمندسازی معلولان ازطریق کلاسهای موضوعی و ایجاد فرصتهای تازه با رویکردی اجتماعی توضیح داد: عمدهترین نقش و وظیفه سازمان بهزیستی، حرکت در جهتی است که بتواند برنامهها و طرحهایی را تدارک ببیند تا افراد معلول در مسیر توانمندسازی قرار گیرند.
وی ادامه داد: مسیر توانمندسازی مسیری است که با ارائه خدمات توانبخشی و در کنار آن ارائه سایر فعالیتها، منجر به حداکثر مشارکت افراد جامعه در فعالیتهای اجتماعی شود. برای تحقق این امر در وهله اول فرد باید با بهرهگیری از باقیمانده تواناییهای خود و با توانبخشی از طریق آموزشهای ADL آموزشهای روزمره، آموزشهای مهارت زندگی، آموزشهای مهارتهای ارتباطی و در کنار آن بهرهگیری از تجهیزات و زیرساختهای وسایل کمکیتوانبخشی بتواند همسان با دیگر افراد جامعه حرکت کند، راه برود، فکر کند و نقشپذیر باشد.
علیزاده به رویکردهای مهم در توانمندسازی افراد دارای معلولیت اشاره کرد و افزود: برنامهریزی برای اوقاتفراغت معلولان با تشویق و ایجاد انگیزه میتواند به توانخواه کمک کند تا برداشت و نظری مثبت به تفریحات سالم پیدا کند و تفریحات سالم و ورزشهای تفریحی باید با توجه به شرایط انفرادی و نیازهای فردی آنان انتخاب، برنامهریزی و اجرا شود. همچنین در آموزشها باید از آموزشهای اجتماعی بیشتر استفاده کرد تا به فرد دارای معلولیت برای کسب تجربههای جدید اجتماعی و شرکت در فعالیتهای گروهی کمک شود و در بهوجودآوردن شرایط، تلاش شود تا حد امکان، فرد معلول اوقات فراغت خود را با یکدیگر سپری کند.
معاون امور توانبخشی بهزیستی خراسانرضوی به برنامههای ویژه کلاسها اشاره کرد و توضیح داد: در ۸۸ مرکز روزانه، قریب به ۳ هزار و ۴۹۲ نفر از توانخواهان در مراکز روزانه آموزش موسیقیدرمانی، تئاتردرمانی و شعرخوانی دارند. همچنین در ۹۰ مرکز شبانهروزی که بیش از ۶ هزار و ۲۰۰ فرد دارای معلولیت دارد، آموزشهای حرفهای مانند سفالگری، معرق، چرمدوزی، و آموزشهای تحصیلی و درسی برای محصلان مراکز و آموزشهای هنری مانند موسیقیدرمانی، تئاتردرمانی، شعر و قصهگویی ارائه میشود.
علیزاده تصریح کرد: اردوهای ورزشی و تفریحی و برگزاری جشنهای مناسبتی و جشنوارههای مختلف نیز با توجه به نیاز افراد در مراکز ارائه میشوند که اهدای جوایز به افراد شرکتکننده را نیز دربر میگیرند. در برنامه اوقاتفراغت افراد دارای معلولیت، ورزش یکی از بهترین و مهمترین ارکان برای جلوگیری از منزویشدن معلول در جامعه است تا فعالیتهای ذهنی این افراد به سوی خوداعتباری، روحیه رقابت، دوستی و استقلال، رشد و پرورش یابد.