مراسم قرائت دعای عرفه در مشهد هم‌زمان با سراسر کشور برگزار شد + فیلم (۱۵ خرداد ۱۴۰۴) دعای عرفه از کدام شبکه‌های تلویزیونی پخش می‌شود؟ مناجات عرفه، کلاس درس امام شهیدان (ع) در یادآوری نعمات الهی دعای عرفه مقدمه‌ای برای قربانی نفس در عید قربان | غفلت از عرفه، ازدست‌دادن فرصتی ناب مراسم باشکوه دعای عرفه در حرم امام‌رضا (ع) امروز ، پنجشنبه (۱۵ خرداد ۱۴۰۴) ساعت ۱۵:۳۰ ۵۲ زائر ایرانی در عربستان بستری شدند (۱۴ خرداد ۱۴۰۴) اعمال مخصوص شب و روز عرفه پنج شب با امام(ره) | واکاوی ابعاد مغفول‌مانده یک رهبر تاریخ‌ساز در برنامه «رواق امام» ازدحام زائران کربلا در مرز مهران در آستانه روز عرفه + فیلم ۲۰ هزار لباس شیرخوارگان حسینی در حرم مطهر رضوی دوخته خواهد شد تولیت آستان قدس رضوی: ۳۶ سال زعامت رهبر معظم انقلاب، استمرار راه امام خمینی (ره) است انتشار برای اولین بار | دست نوشته شهید حاج قاسم سلیمانی درباره امام خمینی (ره) + عکس مردی که به وعده‌اش عمل کرد | روایت رئیس جمهور ونزوئلا از دیدار با شهید سلیمانی + عکس نشست تبیینی انتقال تجربه «پشت پرده» در مشهد برگزار شد| تمدن غرب در اختیار یهود+ فیلم بزرگداشت سالگرد ارتحال امام‌خمینی(ره) در بیش از هزار شهر و روستا‌های کشور | پوشش خبری برنامه توسط ۶ هزار خبرنگار حرم امام‌رضا(ع)، میزبان نمایشگاه «از نهضت تا رحلت» به‌مناسبت سالگرد ارتحال امام(ره) اعلام جزئیات اقامه نماز عید قربان در حرم امام‌رضا(ع)، جمعه (۱۶ خرداد ۱۴۰۴) برگزاری مراسم دعای پرفیض عرفه ویژه ناشنوایان و کم‌شنوایان در حرم امام‌رضا(ع)، پنجشنبه (۱۵ خرداد ۱۴۰۴) وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی: ارتباط با خانواده شهدا، قدرت مضاعفِ همه حرکت‌های نظام است تشریح ابعاد حج از دیدگاه امام خمینی(ره)
سرخط خبرها

نامه‌ای برای خدا

  • کد خبر: ۲۹۸۶۹۹
  • ۱۶ آبان ۱۴۰۳ - ۱۴:۴۳
  • ۱
نامه‌ای برای خدا
مصطفی به آرزوهایش فکر می‌کرد. به اینکه دلش می‌خواهد حال پدرش زودتر خوب شود و به سر کارش برگردد، به اینکه یک دوچرخه داشته باشد، به خوب شدن درس و مشق و نمره هایش فکر می‌کرد.

آقا معلم تهِ خودکارش را چند بار محکم به روی میز کوبید.
– بچه‌ها ساکت، حواستون رو جمع کنید که روی تخته چی‌ می‌نویسیم، این بار نمی‌خوام کسی بهانه بیاره که ندیدم و نفهمیدم. هفته آینده باید دستِ پر بیایید سرِ کلاس.

بچه‌ها که ساکت شدند، آقا معلم رو به تخته کرد و این کلمات را نوشت:
موضوعِ انشا - نامه‌ای برای خدا بنویسید و در آن از آرزوهایتان بگویید.
دوباره صدای همهمه بچه‌ها بلند شد.
- آقا اجازه؟! چند خط باشه؟
- اجازه آقا! آقا خیلی سخته!

صدایی از ته کلاس بلند شد: آقا کجا پستش کنیم؟ و بعد صدای خنده بچه‌ها در کلاس پیچید. آقا معلم لبخندی زد و گفت: هفته بعد که نامه رو نوشتی و آوردی، بهت میگم کجا پستش کنی. صدای زنگِ مدرسه جمله آقا معلم را قطع کرد. در یک چشم برهم زدن، بچه‌ها کتاب و دفترهایشان را جمع کردند و به سمت درِ کلاس دویدند. مصطفی قبل از اینکه از کلاس خارج شود، دوباره به تخته نگاه کرد. این بار باید حتما انشایش را بنویسد. وگرنه آن علامت منفی از کنار اسمش پاک نمی‌شود.

***

مصطفی به آرزوهایش فکر می‌کرد. به اینکه دلش می‌خواهد حال پدرش زودتر خوب شود و به سر کارش برگردد، به اینکه یک دوچرخه داشته باشد، به خوب شدن درس و مشق و نمره هایش فکر می‌کرد. مادرش گفته بود وقتی آرزویی داری اول برای دیگران بخواه و بعد برای خودت، مصطفی به این فکر می‌کرد که شاید همه آدم‌ها دلشان دوچرخه نخواهد، ولی حواسش بود که آرزوی خوب شدن همه مریض‌ها را حتما بنویسد. دفترش را که باز کرد و جمله اول را که نوشت، بقیه آرزوها، خودشان یکی یکی به روی کاغذ آمدند. نامه که تمام شد، ذوق کرد. بالاخره یکی از ورق‌های دفتر انشایش پر شده بود.

***

وقتی مادرِ مصطفی گفت بعدازظهر می‌خواهد برای زیارت به حرم برود، مصطفی درنگ نکرد.
– مویم می‌یام!

فکر بکری آمده بود توی ذهنش که همه بچه‌های کلاس را غافل گیر می‌کرد. آن ورقی که انشایش را توی آن نوشته بود از دفترش پاره کرد و توی جیبش گذاشت. مصطفی زودتر از آنکه آقا معلم بگوید، فهمیده بود نامه اش را باید کجا پست کند. وارد حرم که شدند مادرش طبق معمول دست او را محکم گرفت و به سمت پنجره فولاد رفتند. توی آن شلوغی، نامه توی دستِ مصطفی مچاله شده بود. وقتی مادرش فهمید پسرش می‌خواهد نامه‌ای را توی پنجره فولاد بیندازد او را بلند کرد.
مصطفی، نامه‌ای را که برای خدا نوشته بود پست کرد.

***

روز بعد سر کلاس وقتی آقا معلم اسمش را صدا کرد که انشایش را بخواند، از جایش بلند شد و گفت: آقا اجازه، مُو نامَمِه پست کِردُم.
همه بچه‌ها خندیدند. مصطفی دفتر انشایش را نشانِ آقا معلم داد، ورقِ اول دفتر کنده شده بود. آقا معلم پرسید: که این طور! کجا پستش کردی حالا؟ مصطفی با ذوق جواب داد: توی حرمِ امام رضا اِنداختُمِش پشت پینجِره یِ فولاد! کلاس ساکت شد. آقا معلم دفتر انشای مصطفی را دستش گرفت و پشت میز نشست. نگاهی به ردِ نوشته‌های مصطفی که روی ورقِ دوم دفتر افتاده بود انداخت و لبخندی زد. – حداقل می‌آوردی  برای ما می‌خوندی بعد پستش می‌کردی. مصطفی جواب داد: آقا اجازه، همه نامَمِه از بَرُم. آقا معلم با تعجب نگاهی به او انداخت و گفت: باریکلا! خب بیا بخون برامون.

وقتی زنگ خورد مصطفی شاد‌ترین شاگرد کلاس بود. بچه‌ها برایش دست زده بودند. آقا معلم دستی به سرش کشیده و گفته بود او نامه اش را درست‌ترین جای دنیا پست کرده است و مهم‌تر از همه، علامت منفی کنار اسم او، حالا تبدیل به یک علامت مثبتِ بزرگ شده بود.

عکس: پیمان حمیدی پور

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
بهار
Iran (Islamic Republic of)
۱۷:۳۷ - ۱۴۰۳/۰۹/۲۶
0
3
چقدر خوب بود ... امام رضا خیلی زود جواب نامه ی آدم رو میده . من نامه ام همونجا پست کرده بودم...
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->