نقدو بررسی کتاب ایرانیان و رؤیای قرآن پارسی در کافه‌کتاب آفتاب | پیوند میان الهیات و ادبیات «حاء سین دال» در مشهد به روی صحنه رفت رحیم‌پور ازغدی: حمایت برخی کشور‌های منطقه از اسراییل بزرگترین خیانت به امت اسلامی است «عنصر غمگین ماه» خواندنی شد «ممیزی» دوباره نمایش خانگی را درگیر کرد + ویدیو ارسال اثر از ۲۶ کشور جهان به دبیرخانه جایزه ادبی فلسطین تجربه هنری پس از دوران بازنشستگی | نگاهی به نمایشگاه نقاشی رنگ و خاطره، در نگارخانه فردوسی مشهد جذب مخاطب با رصد جامعه و مخاطب شناسی | گفت‌و‌گو با کیوان صباغ، کارگردان نمایش ملودی‌های جاودانه وقتی نقاشی‌ها، زبان روایت می‌شوند | نمایش «دلفی»، روی صحنه پردیس تئاتر مستقل مشهد نگاهی به کتاب «ایرانیان و رؤیای قرآن پارسی» اثر محمود فتوحی بازیگران در پشت صحنه سریال پایتخت ۷ + تصاویر اعتصاب دوباره روزنامه نگاران گاردین و آبزرور اثر هنرمند ایرانی منتخب مجله نشنال جئوگرافیک + عکس فیلم‌های سینمایی آخر هفته تلویزیون (۲۲ و ۲۳ آذر ۱۴۰۳) + زمان پخش و خلاصه فیلم صفحه نخست روزنامه‌های کشور - پنجشنبه ۲۲ آذر ۱۴۰۳ کتاب «خودآموز خبرنگاری حرفه‌ای» در مشهد رونمایی شد لزوم شکل‌گیری خودتنظیم‌گری با اتکا و بهره‌گیری از ظرفیت‌های صنفی ترویج هنر، مبتنی بر ارزش های اخلاقی نگاهی به بخشی از آثار تئاتری زنده یاد رضا سعیدی در مشهد | در جوانی درخشید و رفت
سرخط خبرها

شاعر پادشاه فصل‌ها، پاییز‌های مشهد را دیده بود

  • کد خبر: ۳۰۲۱۱۵
  • ۰۵ آذر ۱۴۰۳ - ۱۵:۱۷
شاعر پادشاه فصل‌ها، پاییز‌های مشهد را دیده بود
پاییز برای من برگ نارنجی چنار است و نارنگی. انبوهی از هر دوی این‌ها. یعنی یک خروار برگ خشک‌شده که وقتی از مدرسه به خانه برمی‌گشتم، دویدن‌هایم را خوش‌صدا می‌کرد.

اسم پاییز که می‌آید هرکسی توی سرش تصویری، منظره‌ای، عکسی یا حتی خاطره‌ای تجسم می‌شود. به گمانم این خاصیت پاییز است و رنگ‌هایش.

پاییز برای من برگ نارنجی چنار است و نارنگی. انبوهی از هر دوی اینها. یعنی یک خروار برگ خشک شده که وقتی از مدرسه به خانه برمی‌گشتم دویدن‌هایم را خوش صدا می‌کرد و یک کاسه بزرگ پر از نارنگی که تنها میوه پاییز بود که کارد و چنگال نمی‌خواست، و دست‌های کوچک یک دختربچه هفت‌ساله می‌توانست از پس پوست کندنش بربیاید و از پر پر کردنش کیف کند.

بعد به خودش بگوید: پرپر کردن فقط برای نارنگی کار می‌کند. برای گل‌ها نه، برای جوانه‌های تازه روییده از ساقه‌های خیس نه، برای آدم‌ها برای دل‌ها نه. چون که دختر همسایه‌مان می‌گفت پاییز برایش به معنای دلتنگی است. به معنای کندن است و پرپر شدن. کسی نارنگی دلش را پرپر کرده بود و کنده بود و رفته بود و هیچ وقت برنگشته بود.

اما من تداعی عاشقی و دل سپردن هم از آدم‌ها شنیده‌ام برای پاییزشان؛ که برایشان فصل وصل بوده. فصل دل سپردن و ماندن، فصل تولد و به دنیا آمدن که مهر و آبان و آذر توی دلش دارد. یا مثلا همین اخوان ثالث که پاییز، پادشاه فصل‌ها بوده برایش و نمی‌دانسته که با این شاعرانگی، وقتی در باغ بی‌برگی حیاط خانه‌اش در عشرت‌آباد، نشسته روی یک صندلی ارج سبز کله‌غازی و با یک دست سیگار آتش می‌زند و با یک دست کاغذ قلمی می‌کند، تصویر پاییز‌های مشهد را از تمام شهر‌های جهان ماندنی‌تر می‌کند.

راستی شما با اسم پاییز و تماشایش چه نگاتیوی از آرشیو عکاس‌خانه ذهنتان رنگ می‌گیرد؟

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->