با نزدیک شدن به انتخابات ریاستجمهوری ۱۴۰۰ گمانههای زیادی درباره نحوه حضور جناحهای مختلف بهویژه اصلاحطلبان مطرح میشود. در همینباره سراغ آذر منصوری، فعال سیاسی اصلاحطلب، رفتیم تا نظر او را درباره برنامه اصلاحطلبان برای انتخابات ۱۴۰۰ جویا شویم.
او در گفتگو با شهرآرا، با بیان اینکه راهبرد اصلاحطلبان در انتخابات ۱۴۰۰ ادامه همان راهبرد سال ۹۸ است، گفت: کانون برنامه ما احیای سرمایه اجتماعی است و باید به گونهای وارد میدان انتخابات شویم که بتوانیم از لحاظ گفتمانی، نمایندگی گروههای اجتماعی را از آن خود کنیم و با تکیه بر کاندیدایی که هم به گفتمان اصلاحطلبی باور دارد و هم توانایی اجرای برنامهها را دارد، باعث احیای سرمایه اجتماعی اصلاحطلبان شویم.
این فعال سیاسی با بیان اینکه اصلاحطلبان همانند سال ۹۲ سراغ کاندیداهای نیابتی نخواهند رفت، افزود: اگر شرایط برای اصلاحطلبان برای حضور با کاندیدای اختصاصی فراهم شد، با تمام توان حضور خواهیم یافت، اما اگر این حق از اصلاحطلبان سلب شد، بر اساس تجربهای که داشتهایم، تن به حمایت از هر کاندیدایی نخواهیم داد.
منصوری با تاکید بر اینکه داشتن برنامه مدون و واقعبینانه اهمیت فراوان دارد، اظهار کرد: هر جریان سیاسیای که میخواهد در انتخابات ۱۴۰۰ حضور یابد، ابتدا باید مسائل و مشکلات کشور را شناسایی و تبیین کند و سپس برنامه خود را در همه زمینهها اعم از سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی به مردم ارائه کند. این برنامه باید منطقی، واقعبینانه و اجراشدنی باشد.
منصوری با بیان اینکه اصلاحطلبان در سالهای ۹۲ و ۹۶ کاندیدا نداشتند و از کاندیدای غیراصلاحطلب حمایت کردند، گفت: در سال ۹۸ ما به این نتیجه رسیدیم که کاندیدای نیابتی، نمیتواند سرمایه اجتماعی اصلاحطلبان را احیا کند و برای همین منظور در انتخابات ۱۴۰۰ بهدنبال این هستیم که اصلاحطلبان با کاندیدای اصلاحطلب به صحنه وارد شوند و در قالب یک برنامه مدون، راهحل خروج کشور از بحرانهای کنونی را به مردم پیشنهاد دهند.
عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت ایران اسلامی، با اشاره به انتخابات مجلس دهم و نقدهایی که به لیست امید وارد است، اضافه کرد: واقعیت این است که با راهبرد مطالبه حداقلی و مشارکت حداکثری، نمیتوان حتی حداقلترین خواستههای مردم را پیگیری کرد و به همین علت بود که نمایندگان لیست امید نتوانستند مجلس را به جایگاه واقعی خود برگردانند و نقش نظارتی آن را ارتقا دهند.
منصوری افزود: اساسیترین مشکلی که درباره لیست امید وجود داشت، این بود که از یکسو اصلاحطلبان با محدودیتهای انکارناپذیری از طرف نهادهای نظارتی مواجه بودند و از سوی دیگر، دچار فقدان احزاب فراگیر و کارآمد بودیم. در چنین شرایطی نتوانستیم نیروی حداکثری خود را به مجلس بفرستیم. احزاب شورایعالی نیز نتوانستند نقش نظارتی و مطالبهگری خود را درباره لیست امید ایفا کنند.
وی یکی از مشکلات لیست امید را عضو بودن رئیس شورایعالی در این لیست اعلام کرد و افزود: ساختار شورایعالی باید به گونهای میبود که اعضای آن، حق کاندیداتوری در انتخابات مجلس و شوراها را نمیداشتند و به نظارت بر لیست امید بسنده میکردند، زیرا در غیر این حالت، نظارت بر این لیست دچار تناقض است و امکانپذیر
نیست.
عضو شورایعالی سیاستگذاری اصلاحطلبان درباره تنزل جایگاه نهادهای انتخابی در کشور گفت: متاسفانه نهتنها مجلس بلکه همه نهادهای انتخابی، جایگاه خود را در اداره کشور از دست دادهاند و این برای نظامی که برخاسته از مردم است و با رای مردم شکل گرفته، یک زنگ خطر بزرگ است.
منصوری با بیان اینکه تنها راهکار بازگشت نهادهای انتخابی به جایگاه اصلی خود، انتخابات آزاد است، تنها با انتخابات آزاد است که میتوان مجلسی را تشکیل داد که از همه عقاید و سلایق و همه طیفها در آن نمایندهای حضور داشته باشد. چنین مجلسی میتواند صدای ملت باشد و جایگاه خود را ارتقا دهد، وگرنه تا وقتی نهادهای نظارتی، دایره انتخاب مردم را محدود کنند و برای مجلس جدید هم خطونشان بکشند که از مجلس گذشته عبرت بگیرید، نمیتوان انتظار داشت که نهادهای انتخابی، نقش و جایگاه واقعی خود را در ساختار سیاسی کشور بازیابند.
این فعال سیاسی درباره نحوه تعامل مجلس جدید با دولت نیز گفت: همهچیز بستگی به نوع نگاه مجلس و جناح اصولگرا به انتخابات ۱۴۰۰ دارد. زیرا نحوه و زمینه روی کار آمدن این مجلس به گونهای بوده است که مجلسی یکدست و همگن شکل بگیرد و اگر این مجلس این نگاه را داشته باشد که باید زمینه را برای گرفتن کرسی ریاستجمهوری در ۱۴۰۰ آماده کند، به دولت فشار بسیار خواهد آورد و وزیران را بیشتر به مجلس خواهد کشاند و سعی خواهد کرد بار مشکلات کشور را به دوش دولت بیندازد.
منصوری با بیان اینکه اگر جناح اصولگرا چشم به خدمت به مردم دارد، باید از انتقامگیریها و تسویهحسابهای جناحی با دولت بپرهیزد، گفت: اگر اصولگرایان مشکلات کشور اعم از تحریمها و همچنین بحران کرونا را درک میکنند و میپذیرند که عبور از این بحرانها جز با انسجام و همدلی امکانپذیر نیست، باید با دولت همکاری کامل کنند و از تسویهحسابهای جناحی بپرهیزند.