جایگاه زیارت حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) در فرهنگ شیعی| از روایت ثواب تا پیوند اجتماعی خراسان رضوی، میزبان ۳۷۵ شهید گمنام در ۱۵۲ نقطه | ۲۶ گلزار شهدا همچنان فاقد یادمان است  موشن گرافی | یاران رضا (ع) | سردار شهید یوسف کلاهدوز گلزار‌های شهدا در آغوش اشک و آب و گلاب | آیین غبارروبی گلزار‌های شهدا در خراسان رضوی برگزار شد (۳ مهر ۱۴۰۴) موشن گرافی | یاران رضا (ع) | سردار شهید علی اصغر حسینی محراب دانشگاه علوم اسلامی رضوی آماده ایجاد رشته‌های رسانه‌ای آیین عمامه‌گذاری طلاب حوزه علمیه حضرت عبدالعظیم(ع) برگزار می‌شود به یاد سروان خالد حیدری، نخستین شهید خلبان جنگ تحمیلی | آخرین خط جاودانه روی آسمان چشمه فضیلت و برترى گفتاری درباره مسیر کسب رضایت امام زمان (عج) | انتظار علیه ایستایی اکران تصاویر ۱۸ هزار شهید خراسان رضوی در مشهد دعوت از مردم خراسان رضوی برای شرکت در راهپیمایی جمعه‌های خشم و نصر (۴ مهر ۱۴۰۴) «احیا»؛ دانشگاهی معنوی برای نسل بی‌نهایت + فیلم وزیر فرهنگ: شهید سید حسن نصرالله باعث سربلندی شیعیان شده است آستان قدس رضوی اقدام به جذب نیروی خدمت سربازی می‌کند زندگی شهدای منا با جزئیات روایت‌گری شود فضایل و طریقه ختم دعای نادعلی+ متن و ترجمه لزوم انتقال مفاهیم دفاع مقدس با زبان و ابزار روز ثبت ۹۴ درصد اشتغال توسط بسیج سازندگی جانشین فرمانده کل سپاه در مشهد: پیروز قطعی جنگ ۱۲روزه، ملت ایران بود |  نیرو‌های مسلح ایران در آمادگی کامل هستند
سرخط خبرها

در تب‌وتاب رفتنم

  • کد خبر: ۳۱۶۰۹۵
  • ۲۴ بهمن ۱۴۰۳ - ۱۴:۵۶
در تب‌وتاب رفتنم
ولادت‌های عزیز شعبان گذشت و من هنوز نتوانسته‌ام خودم را برسانم حرم؛ ما مشهدی‌ها رسم داریم که مناسبت‌ها را کنار اماممان باشیم، ولی نشد.

ولادت‌های عزیز شعبان گذشت و من هنوز نتوانسته‌ام خودم را برسانم حرم؛ ما مشهدی‌ها رسم داریم که مناسبت‌ها را کنار اماممان باشیم، ولی نشد. شب ولادت امام سجاد (ع) سعی کردم به بهانه حضور در انجمن شعری که در حرم برقرار است راهی زیارت شوم، اما نشد. چند روزی می‌شد که بچه تب داشت و نزدیک ولادت حضرت علی‌اکبر (ع) دلم بدجور هوای زیارت کرده بود. استامینوفن جواب نداد به پاهایش حنا و سرکه کشیدم، پاهاش که خنک‌تر شده بود شروع کردم به بوسیدنشان، اما وروجک با حال خرابش گفت: مامان نبوس پرتقاله!

پاهایش به‌خاطر حنا رنگ پرتقال شده بود. دستمال خیس را آغشته کردم به سرکه و گذاشتم روی سرش ولی تاب نمی‌آورد. رفتم به شب عاشورا. بیمار مصلحت عاشورا اگر تب داشته آبی در کربلا نبوده که تبش را پایین بیاورند. همان‌طور که اشک از گوشه چشمم سرازیر شد دعای نور را زمزمه می‌کردم. مادرشدن هم حال عجیبی است ها! 

بعد همین مادرشدن با تمام سختی‌هایش برای بار دوم و سوم هم می‌شود آرزو، قدرت و حکمت خداست و ما بی‌خبریم. تصور کردم که مثل همیشه ورودی شیرازی ایستاده‌ام و اذن دخول می‌خوانم که زنی عراقی شکلات نعنایی را می‌آورد نزدیک و کامم را خنک می‌کنم به عطر نعنا.

وارد حرم شدم و مثل مهمان‌ها وارد چایخانه رضوان، جمع خادمان چایخانه همیشه باصفاست و دسته‌جمعی زمزمه می‌کنند؛‌ای صفای قلب زارم هرچه دارم از تو دارم... توی صف طویل چای می‌ایستم و چای و شیرینی‌ام را می‌گیرم و به گوشه‌ای می‌روم و چای و شیرینی را که خوردم راهی صحن انقلاب می‌شوم و از همانجا به صف طویل زیارت ضریح می‌روم. زیارتنامه می‌خوانم و اشک می‌ریزم. قدم برمی‌دارم و صلوات می‌فرستم و ولادت مولودان شعبان را به امام هشتم (ع) تبریک می‌گویم.

نزدیک ضریح که می‌شوم بعد از عرض احترام چشمم می‌افتد به قاب عکس رئیس‌جمهور شهید و باز هم با دلی سوخته برایشان فاتحه می‌خوانم. با هدایت چوب‌پر‌ها از سمت دیگر صحن خارج می‌شوم. باید زودتر به خانه برگردم، چون دخترکم تب دارد. افکارم را از خیالات دور می‌کنم و چشم‌های خیس اشکم را باز می‌کنم و می‌بینم زیارت دلی‌ام تمام شده و وسط خانه کوچکمان نشسته‌ام و تب بچه را بررسی می‌کنم که پایین آمده.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->