حتمی بودن خروج حضرت ولیعصر (عج) و اینکه حضرت خواهد آمد، امری است که شیعه و سنی بر آن اتفاق نظر دارند و حتی غیرمسلمانان نیز در کتابهایشان، مژده یک نجاتدهنده را در آخرالزمان به پیروانشان دادهاند. برخی از این موارد در ادامه آمدهاند.
بهعنوان نمونه در تورات اشعیای نبی، فصل۱۱ آمده است: «مسکینان را به عدالت داوری خواهد کرد و به جهت مظلومان زمین، به راستی حکم خواهد کرد... گرگ با بره سکونت خواهد کرد و پلنگ با بزغاله خواهد خوابید و گوساله و شیر پرواری با هم، و طفل کوچک آنها را خواهد راند... در تمامی کوه مقدس من، ضرر و فسادی نخواهند کرد؛ زیرا که جهان از معرفت خداوند پر خواهد شد».
در عهد عتیق، کتاب مزامیر، مزمور۳۷، چنین آمده است: «.. زیرا که شریران، منقطع خواهند شد و، اما منتظران خداوند، وارث زمین خواهند شد. هان! بعد از اندک زمانی شریر نخواهد بود. در مکانش، تأمل خواهی کرد و نخواهد بود و، اما حلیمان، وارث زمین خواهند شد... و میراث آنها خواهد بود تا ابدالآباد».
در انجیل لوقا، فصل۱۲ آمده است: «کمرهای خود را بسته، چراغهای خود را افروخته بدارید و شما مانند کسانی باشید که انتظار آقای خود را میکشند که چه وقت از عروسی مراجعت کند، تا هر وقت آید و در را بکوبد، بیدرنگ برای او باز کنند. خوشا به حال آن غلامان که آقای ایشان، چون آید، ایشان را بیدار یابد، پس شما نیز مستعد باشید؛ زیرا در ساعتی که گمان نمیبرید، پسر انسان میآید».
روشن است که معنای عبارت انجیل لوقا، همان انتظار فرج است؛ چراکه از نظر شیعه، منتظر واقعی ظهور امامزمان (عج) مانند کسی است که منتظر آمدن میهمان عزیزی است و قبلا خانه را تمیز و غذا را آماده کرده است. او نیز خانه دل را از آلایشهای مادی، تمیز کرده است و از گناهان میپرهیزد، معروف را دوست دارد و بدان امر میکند و از منکر بیزار است (نه بیتفاوت) و از آن نهی میکند و، چون منتظر نابودی ظلم است، به اندازه توانش با آن میستیزد. یاور حق و عدل، و دشمن باطل و جور است. این است معنای انتظار فرج که در روایات، اهلبیت (ع) آن را افضل عبادات شمردهاند. ترمذی اصل روایت را از رسول گرامی اسلام (ص) نقل کرده است که: «افضلالعباده انتظارالفرج».
در قرآن کریم آیات زیادی را مفسران، مرتبط با عصر ظهور و برخی را خاص شأن حضرت دانستهاند: مانند «بقیه ا... خیر لکم ان کنتم مؤمنین» و «وَ لَقَدْ کَتَبْنا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصَّالِحُونَ». «یُرِیدُونَ لِیُطْفِؤُا نُورَ ا... بِأَفْواهِهِمْ وَ ا... مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْکافِرُونَ»؛ محمدبنفضیل از حضرت موسىبنجعفر (ع) معنى آیه یُرِیدُونَ لِیُطْفِؤُا نُورَ ا... را پرسید.
حضرت فرمود: مقصود دوستى امیرالمؤمنین (ع) است وَ ا... مُتِمُّ نُورِهِ یعنى خداوند امامت را به آخر میرساند بهدلیل آیه شریف: الذین فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذِی أَنْزَلْنا که مقصود از نور همان امام است. محمدبنفضیل میگوید: عرض کردم: «هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى وَ دِینِ الْحَقِّ» یعنى چه؟ فرمود: یعنى خداوند به پیغمبرش دستور داد که لزوم دوستى جانشین خود «امیرالمؤمنین (ع)» را به مردم اعلام کند و دوستى وصى پیغمبر، «دین حق» است.
عرض کردم: «لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ» چیست؟ فرمود: یعنى خداوند به هنگام ظهور قائم ما، دین حق را بر همه ادیان باطل، پیروز میگرداند؛ چنانکه خود فرموده است: «وَ ا... مُتِمُّ نُورِهِ» یعنى خداوند نور خود را با ولایت قائم آلمحمد (عج) تمام میکند: «وَ لَوْ کَرِهَ الْکافِرُونَ»؛ یعنى هرچند دشمنان على این را نخواهند. عرض کردم: اینکه میفرمایى، تنزیل و ظاهر معنى قرآن است! فرمود: آرى آنچه گفتم؛ تنزیل و ظاهر معنى قرآن است.
وَعَدَ ا... الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِیالْأَرْضِ کَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَیُمَکِّنَنَّ لَهُمْ دِینَهُمُ الَّذِی ارْتَضى لَهُمْ وَ لَیُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً یَعْبُدُونَنِی لا یُشْرِکُونَ بِی شَیْئاً.
وَ نُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّه وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِینَ؛ و ما بر آن هستیم که بر مستضعفان روى زمین نعمت دهیم و آنان را پیشوایان سازیم و وارثان گردانیم.
شیخطوسی (ره) از امیرالمؤمنین (ع) روایت میکند که در تفسیر این آیه فرمود: اینان که در زمین ضعیف شدهاند، آل پیغمبرند که خداوند، مهدى (عج) آنها را برانگیزد تا آنان را عزیز و دشمنانشان را ذلیل کند.