سکوت بقیع در روز میلاد کریم اهل‌بیت(ع) + فیلم
مدینه، در شب میلاد امام حسن مجتبی (ع) غرق در سکوت و غربت است. درهای بقیع بسته، زائران پشت حصارها دل‌شکسته، و هیچ نشانی از جشن و سرور دیده نمی‌شود.
به گزارش شهرآرانیوز، مدینه شهر پیامبر صلی‌الله علیه و آله امروز در سکوتی سنگین فرو رفته است. نیمه رمضان که می‌شود دل‌ها به مدینه می‌رود. شهری پر رمز و راز که مزار کریم اهل‌بیت امام حسن علیه‌السلام را در کنار مزار ۳ امام دیگر در خود جای داده است. مزاری در بقیع که با همه سادگی‌اش غریب است؛ نه تابلو یا نوشته‌ای و نه گنبد و بارگانی که مسیر را نشان دهد.
شمیم میلاد کریم اهل‌بیت امام حسن مجتبی علیه‌السلام در فضا پیچیده است، اما اینجا در جوار بارگاه ملکوتی نبوی، خبری از جشن و سرور نیست. گویی غبار غربت، بر چهره این شهر پاشیده شده است.
مزار امام حسن مجتبی علیه‌السلام با آرامش ظاهری خود در سایه سکوت و غم، داستانی از مظلومیت و غربت را روایت می‌کند؛ گویی پوشیده از غبار زمان و محدودیت‌هاست.
درهای بقیع بسته است. کسی نمی‌تواند به‌سوی مزار امام حسن علیه‌السلام برود. زائران دل‌شکسته، پشت دیوار‌های بقیع با چشمانی اشکبار به نرده‌های ورودی بقیع خیره شده‌اند. محدودیت‌های اعمال شده از سوی سعودی‌ها، زیارت مزار امام دوم شیعیان را برای بسیاری از عاشقان اهل‌بیت به‌ویژه بانوان به آرزویی دست‌نیافتنی تبدیل کرده است.
پیرزنی که از پاکستان به مدینه مشرف شده، درحالی‌که اشک از چشمانش جاری است، روبروی ورودی بقیع ایستاده و با حسرت به حصار‌های اطراف می‌نگرد. زیر لب ذکری را زمزمه می‌کند تا مبادا نیرو‌های سعودی صدایش را بشنوند. دستش را به یکی از نرده‌ها مثل مشبک‌های ضریح گره زده و وقتی من را می‌بیند، آرام ذکر «حسن حسن» را زمزمه می‌کند.
کسی اجازه نزدیک شدن به درهای بقیع هم ندارد. هم نرده گذاشته‌اند و هم نیرو‌های سعودی را آنجا مستقر کرده‌اند تا کسی از دور هم نتواند داخل بقیع را ببیند. حتی پنجره‌های بقیع هم قابل رویت نیست. اینجا درهای بقیع فقط ساعاتی از شبانه‌روز باز است آن هم نه برای بانوان. اینجا تو نمی‌توانی دلت که گرفت بر مزار کریم اهل‌بیت بروی و عقده دل بگشایی.
با خود می‌گویم که حالا روبروی ۴ امام شیعه ایستاده‌ای، اما گنبدی نیست سلام دهی. زائری هم نیست که وقتی به سمت ضریح برود، دلت را با او همراه کنی. همان لحظه به یاد مداحی نریمانی می‌افتم: «اسم تو نمک سفره پدری... زائر و حرمت رو بخشیدی به حسین».
مدینه کجا و کربلا کجا؟ مدینه‌ای که نه صدای دعا و مناجات‌خوانی از مأذنه‌های مسجدالنبی (ص) پخش می‌شود و نه حال و هوای میلاد کریم اهل‌بیت را دارد. اصلاً اینجا حتی مرقد و بارگاهی هم نیست. از آن طرف کربلا و حرم برادرش امام حسین علیه‌السلام کجا که زائران به‌راحتی به‌سوی حرم می‌روند. نه‌تنها از گلدسته‌های حرم‌ها، بلکه در بین‌الحرمین هم زائران در حال مولودی‌خوانی هستند. در هر گوشه و کنار حرم زائران دور هم جمع شده و نیمه رمضان را جشن گرفته‌اند.
انگار واقعاً امام حسن زائرانش هم به برادرش بخشیده است. اما در بقیع چه؟ نه زائری نه حتی حلقه‌ای زیارتی برای اینکه یاد امام حسن علیه‌السلام در روز میلادش زنده شود.
شب میلاد امام حسن مجتبی علیه‌السلام، هیچ چراغی در بقیع روشن نیست. هیچ دستی برای تزئین این خاک مقدس گل نمی‌چیند. انگار زمان در این گوشه از مدینه ایستاده و تنها نسیم غم‌انگیزی است که میان قبر‌های خاموش می‌وزد.
گویی امام حسن علیه‌السلام هم از دور نظاره‌گر این تنهایی است. می‌گویند او با بزرگواری‌اش حتی در این روز مبارک، دل‌های مشتاق را به‌سوی کربلا هدایت می‌کند. جایی که برادرش با عزت و شور پذیرای عاشقان است. بقیع در میلاد امام حسن علیه‌السلام غریب‌تر از همیشه است و این غربت حکایت مظلومیت او را فریاد می‌زند، بی‌آنکه صدایی به گوش برسد.
بعد از نماز صبح درهای بقیع برای آقایان برای ساعاتی باز می‌شود. کنار در ایستاده‌ام تا شاید بتوانم وارد بقیع شوم. اما هیچ راهی وجود ندارد. هیاهویی در مسیر زائران به پا می‌شود. یکی از همسرش خداحافظی می‌کند و دیگری با اشک‌های مادرش به‌سوی بقیع می‌رود. هر کسی توصیه‌ای دارد برای آنهایی که پا در خاک غریب بقیع می‌گذارند.
با ورود به بقیع، یک تنهایی عمیق حس می‌شود. هنوز ۲ ساعت هم نشد که ورودی‌های بقیع را بسته‌اند. می‌گویند که برخی از روز‌ها بقیع زودتر بسته می‌شود، اما چرا امروز؟ امروز که میلاد امام حسن است. شیعیان با هزار امید و آرزو وارد بقیع شده‌اند تا بتوانند نزدیکی قبر کریم اهل‌بیت، سلامی بدهند و به زیارت بروند، اما نه! اینجا خبری از زیارت نیست. اصلاً تو نمی‌توانی لحظه‌ای درنگ کنی. شیعیان امروز در مدینه به جای اینکه از حضور در نزدیکی بقیع خوشحال باشند، غم در چهره‌هایشان نقش بسته؛ غم سکوت مدینه و غربت بقیع.
مأموران سعودی با بهانه‌های مختلف مثل ایجاد بی‌نظمی مانع توقف زائران در نزدیکی قبور ائمه در بقیع می‌شوند. یکی از زائران که به زیارت بقیع مشرف شده، می‌گوید که «سعودی‌ها حتی اجازه نمی‌دهند که در بقیع لحظه‌ای درنگ کنی و حتی دعایی بخوانی، چه برسد به نماز زیارت.»
نیرو‌های سعودی علاوه بر اینکه ورود بانوان به بقیع را ممنوع کرده‌اند، خواندن روضه و زیارت‌نامه و دعا را هم در بقیع غیرمجاز دانسته و می‌گویند که «فقط حرکت کنید.» در مدینه حتی اجازه بلند صلوات فرستادن هم نداری...
این مکان مقدس که روزی پناهگاه یاران و محبان خاندان پیامبر صلی‌الله علیه و آله بوده، اکنون شاهد تنهایی و فاصله‌ای عمیق است. تنهایی بقیع، گویی زخم‌هایی را به یاد می‌آورد که بر دل مسلمانان نشسته است.
منبع: فارس
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
