برگزاری «کرسی تلاوت رضوی» هم‌زمان با دهه آخر ماه صفر ما منتظر معجزه تو هستیم قدمتان بر سر چشم کاش یک ماه برای تو محرم می‌شد برپایی محفل شرح کتاب «عیون اخبار الرضا(ع)» در دهه آخر ماه صفر درس نبوی و رسم مجتبوی ندیدن دلیل نبودن نیست، هست؟ ویژه‌برنامه‌های آیینی حرم امام‌رضا(ع) در ۵ شب پایانی ماه صفر ۱۴۰۴ + جزئیات بررسی وضعیت تشیع در زمان امام‌رضا(ع) از نگاه رئیس دانشگاه علوم اسلامی رضوی امام رضا (ع) ولی‌نعمت تمام عالم آغاز میزبانی مشهدی‌ها از زائران امام رضا (ع) |‌ ای خوشا روزی که ما معشوق را مهمان کنیم نیم روزی با زائران پیاده امام رضا (ع) و خدمتگزارانی که همه جوره پای کار مهمانان هستند | راهی حرم خورشید تولیت آستان قدس رضوی: خدمت به زائران رضوی، قله خدمتگزاری است برگزاری سومین آیین «قرار با شهدا» در بهشت‌رضا در آستانه شهادت امام‌رضا(ع) (یکم شهریور ۱۴٠۴) موکب امام مهربانی‌ها، مأمن زائران خسته در مسیر عاشقی آزادگان، الماس‌های درخشان دفاع مقدس | همایش تجلیل از آزادگان خراسان رضوی برگزار شد + فیلم برگزاری سوگواره «مرثیه آفتاب» ویژه بانوان آذری زبان در حرم مطهر رضوی اسکان رایگان بیش از ۴۰ هزار زائر امام رضا (ع) توسط کانون خادمین امام رئوف در همایش «پیامبر اعظم (ص)، اسوه اتحاد و اقتدار امت»، عنوان شد | وحدت شیعه و سنی رمز پیروزی ایران بر آمریکا و رژیم صهیونیستی در جنگ ۱۲ روزه طرح راهبردی «تأسیس مجلس قرآنی جهان اسلام» کلید خورد
سرخط خبرها

ندیدن دلیل نبودن نیست، هست؟

  • کد خبر: ۳۵۳۲۶۲
  • ۳۰ مرداد ۱۴۰۴ - ۱۲:۴۷
ندیدن دلیل نبودن نیست، هست؟
می‌دانم ندیدن، دلیل بر نبودن نیست و دریچه‌های نامرئی دعا و توسل همه سطح دیوار را پوشانده‌اند، ولی دلم دیدن می‌خواهد و دل‌خوش است به زیارتی از دور.

قلبم در خودش مچاله شده‌است. بلندای دیوار را که می‌بینم، بی‌اختیار اشکم سرازیر می‌شود. به‌ناگاه خاطرات بی‌رمق سیزده‌سال پیش در ذهنم جان می‌گیرد. درست در همین نقطه ایستاده‌ام و تا مسافتی دور از قبرستان را می‌بینم. در خیالم آن یکی سنگِ دور، نشانی از مادر گم‌شده‌مان است. لابد آن یکی هم نوردیده‌اش حسن است و آن یکی‌ها، نوه و نتیجه و ندیده. آخ که چه قوم غریبی‌اند!

تصویر دیوار حائلی برایم زنده می‌شود که شهرک‌نشینان غاصب آن را حصار خودشان و فلسطینی‌ها کرده‌اند، فاصله‌ای ناپیدا که خیر و شر را از هم جدا کرده‌است. می‌دانم ندیدن، دلیل بر نبودن نیست و دریچه‌های نامرئی دعا و توسل همه سطح دیوار را پوشانده‌اند، ولی دلم دیدن می‌خواهد و دل‌خوش است به زیارتی از دور. دیدن همان تکه‌سنگ‌های ایستاده در دل خاک. دل‌خوشی‌ای که با خودش برای این‌طرف دیواری‌ها هراس به‌بار آورده است.

«شیعه، زنش بیشتر ترس دارد.» این جمله را روحانی کاروان می‌گوید، ولی آهسته. انگار همه گوش‌اند و فارسی می‌دانند. پیش از آمدن هم منع شده‌ایم از ایستادن و تجمع پشت دیوار «تک‌تک بایستید. هرحرکت شما را زیرنظر دارند. ساکنان خفته آن‌طرف دیوار برای این طرفی‌ها هم، وَهم برانگیزند. نسب آل‌علی (ع) ترس دارند و غربت و تنهایی‌شان میراث پدر است.»

لب‌های روحانی هنوز هم، به‌هم می‌خورد و من دیگر چیزی نمی‌شنوم. انگار کسی یا چیزی به قلبم چنگ انداخته‌باشد و آن را به هرسویی بکشد. صدایی گوشم را پر کرده‌است. گویی آن‌طرف دیوار، کسی چیزی زمزمه می‌کند با نوحه‌ای جگرسوز:

دلم گرفته؛ دلم برای بقیع بی‌حرم گرفته

حرم نداره مدینه؛ حتی یه مسافرم نداره

براش بمیرم که یه زائرم نداره؛ حرم نداره

ان‌شاءا... زائر بقیع شم.

یه آرزو مونده تو قلب من

خدا می‌دونه که چه حالیه روضه،

توی صحن امام حسن

ان‌شاءا... که می‌بینم اون روزی رو که

مدینه مثل کربلا می‌شه

عصر جمعه و غربت بقیع، یاد یکی از سکانس‌های فیلم مختار را در ذهنم تازه می‌کند. جایی که قرار است مختار نتیجه مذاکراتش با جعده، همسر امام را به عرض عمویش، حاکم مدائن برساند. یک جمله و تمام: «حسن درخانه خودش هم تنهاست!»

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->