تولیت آستان قدس رضوی: قهرمانی تیم‎‌های ملی کشتی، گسترش وحدت و همدلی را در جامعه رقم زد قطار مهربانی چه مکان‌هایی برای اقامه نماز مکروه است؟ سخن رهبر انقلاب درباره مجتهدان زن، صرف توصیه نیست بلکه الزام‌آور است «نقاره‌چی»؛ داستان زندگی زنده‌یاد احمد قوام شکوهی و پیوند تاریخ، حرم امام رضا(ع) و ادبیات نوجوان تولیت آستان قدس رضوی: رسالت علمای دینی، افشای توطئه‌های دشمنان و حفظ کیان اسلام است تهیه و توزیع بسته‌های فرهنگی با موضوع فرهنگ رضوی برای کشورهای همسایه فواید شگفت‌انگیز آیت‌الکرسی پرونده‌های جانبازی ساماندهی می‌شوند مصطفی محدثی‌خراسانی دبیر یازدهمین جشنواره شعر بسیج شد آغاز ثبت‌نام مرحله جدید عمره مفرده درب طلایی جدید حرم حضرت عباس(ع) نصب شد + فیلم انفاق، بدون مرز | آموزه‌های دینی درباره مسئولیت‌پذیری اجتماعی چه می‌گویند؟ آیت‌الله علم‌الهدی: وظیفه خطیر ائمه‌ جمعه در درجه اول، جذب جوانان به مساجد است راه‌اندازی برج فناوری ایثار | حمایت از ۱۱ هزار نخبه شاهد و ایثارگر قهرمانان تیم ملی کشتی جمهوری اسلامی ایران به حرم مطهر امام‌رضا(ع) مشرف شدند آغاز رقابت مسابقات قرآن بسیج سراسر کشور از ابتدای آبان ۱۴۰۴ مشهد، خاستگاه فقیهی که علم را با اخلاق آمیخت | نگاهی به خدمات علمی و اجتماعی آیت‌الله مروارید آغاز ثبت‌نام المپیاد علمی حوزه‌های علمیه سراسر کشور تأکید بر ترویج فرهنگ رضوی و نهج‌البلاغه در مدارس کشور
سرخط خبرها

گل‌هایی که عاقبتشان پژمردگی نیست

  • کد خبر: ۳۲۷۰۴۹
  • ۲۷ فروردين ۱۴۰۴ - ۱۴:۲۰
گل‌هایی که عاقبتشان پژمردگی نیست
انگار اشیا و اجسام و نباتات هم مثل آدمیزاد می‌توانند عاقبت‌به‌خیری داشته باشند و جایی به ادامه زیست و جاودانگی برسند که از ذهن هیچ بنی‌بشری نمی‌گذرد.

مهم نیست پنبه بوده یا الیاف؟ طبیعی بوده یا صنعتی هرچه بوده‌اند، یک گوشه‌ای بوده‌اند از طبیعت و حالا تبدیل شده‌اند به نخ، به الیاف، به رشته‌هایی برای بافته شدن و نقش گرفتن. این نخ‌ها شاید می‌توانستند کت‌و‌شلوار شوند، بنشینند بر تن سیاست‌مداری یا مدیر کلی یا رئیس کارخانه‌ای! یا عبا و قبایی بر تن روحانی یا پتو و شمدی بر جان بیماری یا طفلی، سربازی...، اما هیچ‌کدام از اینها نشدند! این نخ‌ها حالا بافته و تافته‌اند و‌تلنبار شده‌اند روی هم تا نوازشگر کف پا‌هایی باشند از گوشه گوشه دنیا و بستری باشند برای عبادت و اشک.

انگار اشیا و اجسام و نباتات هم مثل آدمیزاد می‌توانند عاقبت‌به‌خیری داشته باشند و جایی به ادامه زیست و جاودانگی برسند که از ذهن هیچ بنی‌بشری نمی‌گذرد.

اینکه چندبار جمع‌و‌پهن می‌شوند و چند بار آفتاب بر آنها طلوع و غروب می‌کند هم حسابش را فقط خود حضرتش دارد. بعد که حسابی پا خوردند و خاک پای زائران بر آنها نشست، تازه نوبت بالانشینی آنهاست، بریده می‌شوند، شسته می‌شوند و قابشان می‌گیرند و می‌شوند زینت طاقچه‌ها و دیوار‌ها و میزها! سرنوشت مقوله عجیبی است. کاش ماهم هر‌قدر پا خوردیم عاقبتمان، چون گل‌های قالی حرم هیچ‌وقت پژمرده نشود.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->