نگاهی به رونق آیینه‌کاری در شهر مشهد | مشهد، قطب آیینه‌کاری کشور نگاهی به هنر ایرانی آیینه‌کاری که اوج آن در حرم مطهر رضوی است | انعکاس خورشید خراسان در آیینه‌ها رزق پاییزی من یادی از آیت‌ا... اشرفی اصفهانی، هم‌زمان با سالروز شهادتش به دست منافقان | صاحب صفای نفس بررسی انگیزه‌های پنهانی زیارت هجرت امام رضا (ع) تاریخ ایران را دگرگون کرد | تبیین برخی ابعاد شخصیت ثامن‌الحجج (ع) آغاز اجرای نظام جامع آموزشی با محوریت مهارت‌افزایی طلاب انتصاب رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران به عنوان عضو افتخاری هیئت اجرایی کمیته ملی پارالمپیک ثبت‌نام برای قرعه‌کشی عمره دانشگاهیان سال ۱۴۰۴ تا ۲۵ مهرماه ادامه دارد چگونه تدبر در قرآن ما را به ولایت الهی نزدیک می‌کند؟ ۷۶ هزار جانباز اعصاب و روان، زیر چتر حمایت بنیاد شهید دیدار جانشین فرمانده کل سپاه با خانواده سردار شهید سلطانی زمان‌بندی حج تمتع ۱۴۰۵ اعلام شد | آغاز پذیرش زائران از ۲۹ فروردین حفظ حرمت خانواده‌های شهدا در هر مکانی رعایت شود | لزوم به کارگیری ابتکار برای گسترش فرهنگ ایثار و شهادت تجلیل از بانوان قرآنی کشور، در سفرهای استانی برنامه‌ریزی می‌شود آیت‌الله علم‌الهدی: حل مشکلات دانشجویان، نیازمند ایجاد فضای گفت‌و‌گومحور است حضور داور ایرانی در مسابقات بین‌المللی قرآن کریم پاکستان مسجدی در غزه که مورد هدف اسرائیل قرار نگرفت تشرف فرماندهان عقیدتی‌سیاسی منطقه پدافند هوایی شمال‌شرق ارتش به حرم مطهر امام‌رضا(ع)
سرخط خبرها

گل‌هایی که عاقبتشان پژمردگی نیست

  • کد خبر: ۳۲۷۰۴۹
  • ۲۷ فروردين ۱۴۰۴ - ۱۴:۲۰
گل‌هایی که عاقبتشان پژمردگی نیست
انگار اشیا و اجسام و نباتات هم مثل آدمیزاد می‌توانند عاقبت‌به‌خیری داشته باشند و جایی به ادامه زیست و جاودانگی برسند که از ذهن هیچ بنی‌بشری نمی‌گذرد.

مهم نیست پنبه بوده یا الیاف؟ طبیعی بوده یا صنعتی هرچه بوده‌اند، یک گوشه‌ای بوده‌اند از طبیعت و حالا تبدیل شده‌اند به نخ، به الیاف، به رشته‌هایی برای بافته شدن و نقش گرفتن. این نخ‌ها شاید می‌توانستند کت‌و‌شلوار شوند، بنشینند بر تن سیاست‌مداری یا مدیر کلی یا رئیس کارخانه‌ای! یا عبا و قبایی بر تن روحانی یا پتو و شمدی بر جان بیماری یا طفلی، سربازی...، اما هیچ‌کدام از اینها نشدند! این نخ‌ها حالا بافته و تافته‌اند و‌تلنبار شده‌اند روی هم تا نوازشگر کف پا‌هایی باشند از گوشه گوشه دنیا و بستری باشند برای عبادت و اشک.

انگار اشیا و اجسام و نباتات هم مثل آدمیزاد می‌توانند عاقبت‌به‌خیری داشته باشند و جایی به ادامه زیست و جاودانگی برسند که از ذهن هیچ بنی‌بشری نمی‌گذرد.

اینکه چندبار جمع‌و‌پهن می‌شوند و چند بار آفتاب بر آنها طلوع و غروب می‌کند هم حسابش را فقط خود حضرتش دارد. بعد که حسابی پا خوردند و خاک پای زائران بر آنها نشست، تازه نوبت بالانشینی آنهاست، بریده می‌شوند، شسته می‌شوند و قابشان می‌گیرند و می‌شوند زینت طاقچه‌ها و دیوار‌ها و میزها! سرنوشت مقوله عجیبی است. کاش ماهم هر‌قدر پا خوردیم عاقبتمان، چون گل‌های قالی حرم هیچ‌وقت پژمرده نشود.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->