نگاهی به تازه‌ترین اثر اسامه حجاج، کارتونیست مطرح عرب با موضوع غزه | حقیقت غزه در برابر نمایشی مضحک درباره سیدضیاءالدین سجادی و پژوهش های او درباره خاقانی | نوری که از شرق به غرب تابید اکران پویانمایی «فرمانروای آب» در مناطق بدون سینما سریال جدید وینس گیلیگان در اپل تی وی پلاس + زمان پخش شعار جدید جشنواره امام رضا (ع) مشخص شد: «ایران امام رضا (ع)» آمار فروش نمایش‌های روی صحنه تئاتر در مشهد طی هفته گذشته (۴ مرداد ۱۴۰۴) دلتنگی «هوتن شکیبا» برای امیر سریال تاسیان + عکس آمار فروش سینما‌های خراسان‌رضوی در هفته گذشته (۴ مرداد ۱۴۰۴) کنسرت «رضا فکری» در سالن بزرگ «لیسینسکی زاگرب» آغاز قدرتمند «چهار شگفت‌انگیز» در راه اکران بازگشت عمو‌های فیتیله‌ای بعد از ۱۰ سال به تلویزیون | سریال «دوقلو‌ها در شهر ۵ ستاره» در راه قاب شیشه‌ای آغاز مرحله انتخاب پویش فیلم‌سازی مردمی «وطن به روایت من» رقابت انیمیشن «گل‌های کاغذی» در جشنواره ای ایتالیایی وداع «نازنین بیاتی» با سریال «تاسیان» + عکس «تابستانی که برف آمد» در راه اکران سینما سریال «ده پهلوان» در راه است | عاشقانه دیگر به روایت حسن فتحی پوستر بیست و دومین جشنواره بین‌المللی امام رضا (ع) رونمایی شد انتشار کتاب «شوق ایمان»، خاطرات اولین فرمانده سپاه پاسداران استوری مهسا حجازی، نقش شیرین سریال تاسیان + عکس
سرخط خبرها

ما چوک بندریم

  • کد خبر: ۳۲۹۳۰۵
  • ۰۸ ارديبهشت ۱۴۰۴ - ۱۵:۱۱
ما چوک بندریم
رضا صادقی یک ترانه‌ای دارد به نام هیچ‌جا بندر نابو ... چوک یعنی فرزند یعنی بچه و مو چوک بندروم یعنی من بچه بندرم.
حامد عسکری
نویسنده حامد عسکری

ما ایرانی‌ها خصلتی داریم که وقتی چیزی یا کسی را خیلی دوست‌داشته باشیم اسمش را مصغر می‌کنیم، یا با نام کوچک صدایش می‌کنیم مثلا به آقای امین‌پور می‌گوییم قیصر به خانم فرخزاد می‌گوییم فروغ و به علی اسفندیاری می‌گوییم نیما و ... میان شهر‌ها هم همین است وقتی هرجای ایران بگویی بندر بودم همه می‌فهمند منظورت بندرعباس است و در بندرعباس هم به رضا صادقی می‌گویند رضا و رضا صادقی یک ترانه‌ای دارد به نام هیچ‌جا بندر نابو ... چوک یعنی فرزند یعنی بچه و مو چوک بندروم یعنی من بچه بندرم.

حالا بندری که می‌دانیم و تا اینجاش را گفتم به سوگ فرزندانش نشسته است و ما همه حس می‌کنیم چوک بندریم. در همه بندر‌های جهان مردم‌اند که بر کناره دریا زیست گرفته‌اند و در بندرعباس ماست فقط که دریا آمده تا در کنار مردمانش دریادلی بیاموزد.

دیروز بندر دچار حادثه‌ای مهیب و دردناک شد، تعداد زیادی کانتینر اجناس مردم و ماشین‌های پارک شده سوخته و از بین رفته‌اند. کلی آدم مجروح شده‌اند و تعدادی هم متأسفانه به رحمت خدا رفته‌اند. این ور دردناک قصه‌است ولی قشنگی هم دارد. قشنگی‌اش این است که دیشب باران دخترم که کم‌خونی هم دارد وسط هفده‌سالگی‌اش گفت: من گروه خونم O است و فراخوان داده‌اند برای اهدای خون بیایید و من را ببر... نخواستم توی ذوقش بزنم و گفتم: چشم می‌رم آمار می‌گیرم میام.

بعد نشستم ترک موتورم و رفتم شعبه انتقال خون وصال و آقایی که نوبت می‌داد گفت: سه‌ساعت‌و‌نیم دیگر نوبتتان می‌شود. زنگ زدم و به باران گفتم: فردا شب می‌برمت. زنگ می‌زنم به جلال ملکی می‌گوید: بندرعباسیم. آتش به این وحشیگری ندیدم. انگار شیطان فندک را زده باشد. بچه‌ها دعوا دارند سر آمدن. همه ایران آمده‌اند و ان‌شاءا... به زودی شاخش را می‌شکنیم و مهارش می‌کنیم.

این روز‌ها را این سرزمین کم ندیده. اولی نبوده آخری هم نیست قطعا. درد، کوه‌کوه می‌آید و مومو می‌رود. بسیار دیده‌ایم و بچه‌هایمان هم خواهند دید هرچند ان‌شاءا... امیدوارم نبینند و حرفی نمی‌ماند جز هم‌دردی عمیق با مردمان داغ‌دیده و امیدوار.

ولی این یک اصل است وقتی زخمی برپیکری می‌نشیند مگس‌ها هم پیدا می‌شوند و‌کفتار‌ها هم ابرو بالا می‌کشند به خیال اینکه تکه‌ای از گوشت شیر را به نیش بکشند. مگس‌های نجاست‌خوار حقیر که فقط زبانشان فارسی است نشسته‌اند به بشکن و بالا انداختن و داریه تنبک زدن که آی ایران زمین خورد، ضرب دید و زخم بر جانش نشست.

بدبخت‌تر از این بی‌وطن‌ها دیگر در جهان نداریم. خدا هرچه از آدم می‌گیرد بگیرد الا شرف و وجدان را.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->