آموزش داستان نویسی | گسل های آدمیزادی (بخش اول) درباره آثار منثور مهدی اخوان ثالث در سی وپنجمین سالگرد درگذشت او | امید نویسندگی پیام تسلیت معاون امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد برای درگذشت «موسی اسوار» کنسرت «ایرانم» علیرضا قربانی تمدید شد دوبله فیلم سینمایی «کارگر» برای تلویزوین سینماهای مشهد جزو پرمخاطب‌ترین ها در کشور ماجرای حضور مهران مدیری در دبی چیست؟ +‌ عکس استعفای عکاس رویترز در اعتراض به کشتار خبرنگاران در غزه همکاری دوباره مک کانهی با خالق «کارآگاه حقیقی» انتشار «خانه ارواح» در سینما آنلاین فیلم‌نت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی : سعی کرده‌ایم تعامل بیشتری با اصحاب فرهنگ و هنر و رسانه داشته باشیم حمایت «آنجلینا جولی» از مردم غزه جکی چان با «لبه سایه» در گیشه چین می‌تازد چه شوخی زشتی! | توهین به فردوسی و «شاهنامه» بسیاری از مردم را رنجاند هم‌خوانی «پیام عزیزی» خواننده ایرانی با سامی یوسف در حاشیه یک کنسرت + فیلم واکنش کارگردان «غیبت موجه» از حذف ۱۶ دقیقه از فیلم‌اش صفحه نخست روزنامه‌های کشور - سه‌شنبه ۴ شهریور ۱۴۰۴
سرخط خبرها

دلیلی برای زندگی

  • کد خبر: ۳۳۹۸۵۶
  • ۲۹ خرداد ۱۴۰۴ - ۱۸:۳۷
دلیلی برای زندگی
محله‌مان‌خلوت‌شده، خیلی‌ها رفته‌اند، خدا به سلامتشان دارد، هرکجا هستند صحیح و سالم باشند و به سلامت در اولین فرصت سر خانه زندگی‌شان برگردند.
حامد عسکری
نویسنده حامد عسکری

محله‌مان‌خلوت‌شده، خیلی‌ها رفته‌اند، خدا به سلامتشان دارد، هرکجا هستند صحیح و سالم باشند و به سلامت در اولین فرصت سر خانه زندگی‌شان برگردند، خیابانی که گاهی ترافیک می‌شد و هر پنج‌ثانیه موتوری یا ماشینی رد می‌شد حالا نیم‌ساعتی هم صدای ترددی سکوتش را چاک نمی‌دهد و در این میان فقط یک دل‌خوشی دارم، پشت خانه ما مجتمعی است که حیاط بزرگی دارد، پرواحد است و مدیرساختمان با سلیقه‌اش همت کرده یک تعدادی اسباب‌بازی پارکی توی حیاط گذاشته، من شب‌ها را بیدارم پای رصد پرنده‌هایمان و روز‌ها را تا ظهر می‌خوابم و به محض بیدار شدن می‌پرم پشت پنجره تراسمان و گوش تیز می‌کنم که ببینم حیاط مجتمعشان را آن چهارتا تربچه گذاشته‌اند روی سرشان یانه؟ ببینم سر نوبت تاب و سرسره دعوا دارند یا نه؟ ببینم وقت چرخیدن روی چرخ‌و‌فلک زمینی جیغ می‌زنند یا نه؟

این تربچه‌ها همان کاری را با اندوه قلبم می‌کنند که پدافند با ریزپرنده‌های حرامزاده. تماشایشان کنم و کیف کنم و بغض کنم و لذت ببرم و خدا را سپاس بگویم. جنگ که تمام شد می‌روم چندتا کادوی قشنگ می‌خرم و درست وسط جیغ و هیاهوشان می‌روم زنگ ساختمان را می‌زنم و تک‌تکشان را می‌بوسم و می‌گویم شما دلیل زندگی نه، شما خود زندگی بودید، شما آیه روشن و بلند زندگی بودید که آن حنجره‌های کوچولوتان را خرج ایران کردید و دل چهل‌و‌چندساله من را قرص و امیدوارم کردید به اینکه ایران بچه‌هایش هم از نسل رستم‌اند.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->