به گزارش شهرآرانیوز، حسن متینراد با مجموعه شعر «رسوب غارنشینی در ژن» در تابستان ۱۴۰۲ عنوان کتاب شعر برگزیده هفدهمین دوره جایزه شعر خبرنگاران را از آن خود کرد. حالا قرار است مجموعه شعر تازه او با عنوان «جلز با کل سطح ممکن پوست»، در هفته آینده منتشر شود. متینراد در این مجموعه تلاش کرده تا با حفظ ریشههای کلاسیک و در عین حال با نگاهی نو و تازه، فضایی ایجاد کند که خواننده بتواند به راحتی با آن ارتباط برقرار کند. ترکیب شعر آزاد و قالبهای کلاسیک باعث شده تا هر قطعه، به شیوهای متفاوت حرف بزند و خواننده را وارد دنیایی عاطفی و پرتنش کند.
در این مجموعه، بخشبندی و ساختار به شکلی است که انگار هر قسمت، بخشی از یک روایت بزرگتر است. شعرها هم موضوعاتی شخصی و هم اجتماعی را دربرمیگیرند و تلاش شده تا زبان و فرم به گونهای انتخاب شود که مخاطب همزمان با خواندن، حس کند بخشی از یک تجربه مشترک است.
این دفتر شعری، بیشتر از هر چیزی یک دعوت است برای تأمل، احساس و همراهی در لحظاتی که زبان شعر به کمک ما میآید تا بهتر خودمان و دنیای اطرافمان را بشناسیم. در ادامه گفتوگوی ما با حسن متینراد شاعر این مجموعه شعر را میخوانید.
حسن متینراد درباره روند شکلگیری مجموعه تازهاش چنین توضیح میدهد: فعالیت من در زمینه شعر از سال ۱۳۹۶ آغاز شد. طی حدود چهار سال، مسیر آفرینش شعری را دنبال کردم تا اینکه در سال ۱۴۰۰ به دریافتهای تازهای در حوزه زبان و فرم رسیدم. احساس کردم زمان آن رسیده که فرآیند چاپ کتاب را پشت سر بگذارم. در این مرحله، پرداختن جدیتر به مباحث ساختاری در شعر آزاد برایم اهمیت پیدا کرد. به همین دلیل، علاوه بر تجربههای جدید، توجه ویژهای به سنتهای شعری گذشته و قالبهای کلاسیک پیدا کردم و بهمرور به سمت بخشبندی و ساختار کلاسیک گرایش یافتم.
او ادامه میدهد: تمرکزم را روی همین حوزه گذاشتم و از دوستان شاعر نیز کمک گرفتم. بیشتر تجربهها با روش آزمون و خطا پیش رفت. تا اینکه امسال به نتیجهای نسبی رسیدم و احساس کردم آن چیزی که در ذهنم بود، تا حدودی محقق شده است. در این مسیر، کارهای متنوعی نوشتم و تصمیم گرفتم همه آنها را در قالب یک مجموعه گردآوری کنم. حاصل این تلاش، مجموعهای است که نسبت به دفتر اولم انسجام و یکپارچگی بیشتری دارد.
شاعر کتاب «رسوب غارنشینی در ژن» با اشاره به تجربه نخست خود در چاپ کتاب، تاکید میکند: دفتر اول را صرفاً با هدف تجربهکردن فرآیند چاپ منتشر کردم و پس از آن دیگر آن مجموعه را ادامه ندادم. اما در این دفتر جدید، ساختار و هدفگذاری مشخصتری داشتم.
متینراد ادامه میدهد: بخش دوم شامل تجربههایی است که در حوزههای مختلف داشتهام. بسیاری از شعرهای این بخش از نظر ساختاری منسجماند و حاصل کار دقیقتری هستند. این بخش شامل ۶۰ قطعه شعر است. در مجموع، کتاب حدود ۱۲۰ صفحه دارد و نسبت به دفتر اول، هدفمندتر و ساختارمندتر نوشته شده است.
او در پایان درباره مضمون و ویژگی زبانی شعرهایش بیان میکند: مجموعه شعر جلز با کل سطح ممکن پوست تا ده روز دیگر منتشر خواهد شد. شعرهای آن در موضوعات اجتماعی، عاشقانه، مرثیه و ... نوشته شدهاند. با این حال، مهمترین نکته برای من در این مجموعه نوع زبان است. به نظرم، زبان این دفتر به ثبات رسیده و مخاطبانی که شعرهایم را دنبال میکنند، با این شیوه بیان آشنا شدهاند. از نظر ریشههای زبانی، شعرهایم به ادبیات کلاسیک نیز متصلاند و تلاش کردهام در فرم و زبان، پیوندی میان سنت و تجربه شخصی برقرار کنم.
این شاعر مشهدی درباره ساختار و پیوستگی مجموعه جدیدش با دفتر نخست اضافه میکند: این مجموعه ادامه منطقی دفتر نخست من با عنوان «رسوب غارنشینی در ژن» است. کتاب جدید در دو بخش تنظیم شده است. بخش نخست شامل عناصر روایی و عاطفی است که حول شخصیتی شکل گرفته که سالها با او زیستهام؛ نمایندهای نیمهجسورتر از خودم با نام «مهدی»، که در سرنوشتی مهیب از آتش و بنزین گرفتار شده است. این بخش متنی حادثهمحور و متشکل از دوازده قطعه شعر پیوسته است.
شعری از «جلز با کل سطح ممکن پوست»:
سلامتی سهکس
باخته و بریده و سوخته
بهبه! چه خیل دلی، همه تنگ!
مگر از شما هم سرکفتر کندهاند؟
من که هنوز اسمی نبرده
مهدی از کجا بلدید؟
سلامتی دو کس
دیده و نهگریسته
بچگه از خرابه درآمد
با گلو، خفت چیزی چنان
که لغت جز به لکنت از او، محال
صورت از مخمصه، مالیتر از خولیا
که:« حسن! کند
هر سیسر را تیله به تیله»
سلامتی،
چه سلامتی؟
آن روز
که سیهباد سیستان
خاکستر از روی استخوان
پشت بامهای محل ریخت، اللهاکبر
اذان صبح بود
مشت مقریان، پر دان
نپاشیده و پاشیده، خبر آمد
حالا چرا
دست روی دست میکشید؟
پرهایتان سر جا، به ردیف، ها
جگرتانست آنچه سوخته
حال شما همه را من، حفظم
وسعتان، میرسید
دست میفرو درون خویش
آن پرنده را سر دست میکردید
سلامتی
سلامتی هرکه
دیده، ندیده، باخته، گریسته، بل سوخته
راستی، یه پرندهه بود!!!!؟
بر میروزی از خاکستر خویش، خاست
ها، ها، هماو