دهلی نو محفل شاعرانه در پاسداشت حضرت زهرا(س) شد تأکید معاون وزیر فرهنگ در حمایت از تولید محتوای قرآنی در مناطق روستایی و عشایری آیت الله مکارم شیرازی: حوزه علمیه در استفاده از هوش مصنوعی پیشگام باشد مشکل معیشت طلاب حل شود | انتقاد از برخورد گزینشی رسانه‌ها نسبت به روحانیت مشهد، میزبان برگزاری دهمین کنگره ملی اعتکاف تجهیز کتابخانه آستان قدس رضوی به تولیدات پژوهشی بنیاد بین المللی امام رضا(ع) جشنواره «میقات» فرصتی برای شناسایی هنر زائران در ایام حج غسال ۸۰۰ شهید دفاع مقدس به فرزند شهیدش پیوست هزار و ۴۲۲ اثر به اجلاسیه سراسری نماز ارسال شد حماسه‌ساز حماس | درباره «شیخ احمد یاسین» نماد مقاومت فلسطین شرح جزئیات اولویت‌ها و هزینه اولیه ثبت‌نام حج ۱۴۰۵ داشته‌ها و نداشته‌ها ملاک محبت خداوند است؟! در پناه بی‌کرانگی | مروری بر نتایج رفتاری درباره توحیدباوری نمایشی که فاصله نسل‌ها را شکست تولیت آستان قدس رضوی: قهرمانی تیم‎‌های ملی کشتی، گسترش وحدت و همدلی را در جامعه رقم زد قطار مهربانی چه مکان‌هایی برای اقامه نماز مکروه است؟ سخن رهبر انقلاب درباره مجتهدان زن، صرف توصیه نیست بلکه الزام‌آور است «نقاره‌چی»؛ داستان زندگی زنده‌یاد احمد قوام شکوهی و پیوند تاریخ، حرم امام رضا(ع) و ادبیات نوجوان تولیت آستان قدس رضوی: رسالت علمای دینی، افشای توطئه‌های دشمنان و حفظ کیان اسلام است
سرخط خبرها

خودتان را بزنید به آن راه آقا!

  • کد خبر: ۳۵۴۷۴۶
  • ۰۵ شهريور ۱۴۰۴ - ۲۰:۲۶
خودتان را بزنید به آن راه آقا!
آدم‌ها وقتی از گوشه‌کنار‌ها کرامت می‌شنوند، فکر می‌کنند علت کرامت گیرنده است و دنبال خوبی‌های گیرنده می‌گردند تا علت نگرفتنشان را در مقایسه خودشان با گیرنده پیدا کنند و این‌جوری حواسشان از عطاکننده پرت می‌شود.

خادم حرم است و آن‌قدر معروف که اگر اسم‌و‌نشانی‌اش را بدهم، امکان ندارد که نشناسید! یک‌جوری در حرم امام‌رضا (ع) معروف است که اگر کد بدهم، حواستان پرت آن آدم می‌شود و جان مطلب را گم می‌کنید. دلیل دارد، آدم‌ها وقتی از گوشه‌کنار‌ها کرامت می‌شنوند، فکر می‌کنند علت کرامت گیرنده است و دنبال خوبی‌های گیرنده می‌گردند تا علت نگرفتنشان را در مقایسه خودشان با گیرنده پیدا کنند و این‌جوری حواسشان از عطاکننده پرت می‌شود.

مثلا فکر می‌کنند اگر خدا به فلانی داده، به‌خاطر این است که فلانی از من بهتر است؛ حال آنکه یادشان می‌رود که خدا همان خداست که هم موسی را از نیل گرفت و هم نمرود را از دریا نجات داد. حالا اگر به شما بگویم که فلانی که فلان فضیلت دنیایی یا اخروی را دارد، چنین شد و چنان، فوری ذهنتان می‌رود سمت اینکه طبیعی است که او بگیرد و ما نگیریم، یا اینکه فلانی نگیرد، که بگیرد؟! ما بگیریم؟! حاشا و کلا! برای همین است که اسم و نشانی‌اش را نمی‌دهم، همان خادمی که موتورش را دزد از دم حرم برد! همانی که توی دلش چهارتا فحش داد، بعد خودش را آرام کرد، همان که می‌گفت از من نبرده، از خود آقا برده. 

روغن ریخته را نذر امامزاده کرده بود، عجب زرنگی! تا وقتی موتور زیر پایش بود، موتور خودش بود، حالا که دزد برده، از آقا برده! بعضی‌ها چقدر کاسب‌اند، نه؟! حالا نمی‌خواهم حواستان را به آن موتورسوار کاسب پرت کنم، به‌هرحال هرچه بود، یکی پیدا شد و موتورش را سه روز به این خادم قرض داد و بعد هم قرار شد پولش را قسطی بگیرد و موتور مال خادم بشود و دست‌آخر هم گفت قسط هم نخواستم، مال خودت! 

من حتی نمی‌خواهم حواستان را به آن نفر دیگر پرت کنم که موتور را به خادم داد، دست خود آدم نیست که، مگر شما به جایی کمک می‌کنید، دست خودتان است؟! چندتا فقیر سمت شما آمده‌اند، خواستید کمک کنید و نشده؟! از قضا می‌خواهم توجه شما روی امام رضا (ع) بماند، امام رضا (ع) که از من و شما بهتر می‌دانند توی دل آن خادم چه گذشته که آن حرف را زده، ولی خودشان را به آن راه زدند و موتور نوی نو را انداختند زیر پایش که خوش باشد، که حال کند، که فکر کند کلکش گرفته است! من و شما که می‌دانیم، امام معصوم نمی‌داند؟!

 از آن حرف‌هاست! اینها را گفتم که بگویم امام‌رضاجان! بابای مهربان ما، ما که خودمان می‌دانیم چقدر به دوری از شما عادت داریم، ولی هربار اسم شما می‌آید، یک چیزی ته‌دلمان دینگ می‌کند، دلمان نمی‌شکند ها، همین دینگ می‌کند! لطفا خودتان را بزنید به آن راه! لطفا ما را بغل کنید! ما را ببرید به حرم!

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->