کافا ماهیت تیم ملی را عیان کرد

حضور در مسابقات کافا چندان هم بی فایده نبوده است. شرکت در این مسابقات لااقل به ما فهماند تیم ملی در غیاب بازیکنان بزرگ فرسنگ ها دور تر از انتظارات است.

خبرنگار حمیدرضا عرب

تیم ملی فوتبال ایران در دیدار اخیر خود مقابل هند(در تورنمنت کافا)، با وجود برتری نسبی در جریان بازی، ۶۰ دقیقه موفق به باز کردن دروازه حریف نشد. این ناکامی باعث شد انتقاد‌های شدیدی نسبت به عملکرد تیم و مدیریت فنی آن متوجه سرمربی، امیر قلعه‌نویی، شود. کارشناسان و هواداران فوتبال ایران، ناکامی در گلزنی و از دست رفتن فرصت‌های متعدد را با سبک بازی و تاکتیک‌های انتخاب شده توسط سرمربی مرتبط می‌دانند.

در کنار عملکرد ضعیف در زمین، اظهارات قلعه‌نویی پیرامون حضور تیم ملی در رقابت‌های کافا نیز باعث حاشیه‌‌هایی شد. قلعه‌نویی در بخشی از سخنان خود این حضور را زیر سوال برد؛ با این حال، از منظر قانونی و سازمانی، این بحث عملاً بی‌معنا است، چرا که فدراسیون فوتبال پیش‌تر برای حضور تیم ملی در این مسابقات قرارداد رسمی بسته و تصمیم نهایی درباره آن خارج از اختیار سرمربی بوده است.

مشکل اصلی، تلفیق عملکرد فنی نه‌چندان موفق تیم ملی با اظهارات نسنجیده قلعه‌نویی است. این ترکیب باعث شده رسانه‌ها و هواداران به شدت واکنش نشان دهند و پرسش‌هایی جدی درباره آینده سرمربیگری او و روند آماده‌سازی تیم ملی مطرح شود. برخی کارشناسان معتقدند مدیریت تیم ملی در این شرایط نیازمند دقت بیشتری در حوزه رسانه و ارتباط با هواداران است، چرا که بدون کنترل این فضا، حتی نتایج نسبتا قابل قبول هم می‌تواند به بحران تبدیل شود و اعتماد عمومی را کاهش دهد.

یکی دیگر از واقعیت‌های تلخ، عملکرد تیم ملی در رقابت‌های کافا است. در غیاب ستاره‌های اصلی خود، تیم ملی فاصله زیادی با انتظارات نشان داده و عملکرد ضعیف آن فرسنگ‌ها دور از آن چیزی است که هواداران انتظار داشتند. این ناکامی نه تنها کیفیت فنی تیم را زیر سوال می‌برد، بلکه نشان‌دهنده ضعف در عمق ترکیب و آماده‌سازی بازیکنان جایگزین نیز هست.

از سوی دیگر، عملکرد ضعیف در گلزنی، به ویژه در دیدار مقابل هند، نکته‌ای است که نمی‌توان نادیده گرفت. تیم ملی با وجود برتری در جریان بازی، نتوانست از موقعیت‌های خود به شکل مؤثری استفاده کند. این موضوع نه تنها بازتاب تاکتیک‌های انتخابی سرمربی است، بلکه ضعف در هماهنگی بازیکنان و آماده‌سازی تیم نیز نقش پررنگی دارد.

به نظر می‌رسد تیم ملی ایران در این مرحله از مسیر آماده‌سازی، نیازمند بررسی همه‌جانبه است؛ هم در زمینه فنی و تاکتیکی، هم در حوزه مدیریت رسانه‌ای و روانی. بدون توجه به هر دو جنبه، خطر از دست رفتن اعتماد هواداران و ایجاد فشار مضاعف بر تیم ملی افزایش می‌یابد. در شرایطی که رقابت‌های بین‌المللی حساس در پیش است، این مسئله می‌تواند چالشی جدی برای کادر فنی و بازیکنان ایجاد کند.

تجربه نشان داده عملکرد تیم ملی تنها با تاکتیک و کیفیت بازیکنان تعیین نمی‌شود؛ نحوه مدیریت و برخورد سرمربی با انتقادات و رسانه‌ها نیز نقش تعیین‌کننده‌ای در حفظ آرامش تیم و اعتماد عمومی دارد. ترکیب اظهارات نسنجیده، عملکرد ضعیف و غیاب ستاره‌ها می‌تواند بحرانی جدی در مسیر آماده‌سازی تیم ملی ایجاد کند، بحرانی که مدیریت آن نیازمند تصمیم‌گیری هوشمندانه و هماهنگی کامل بین فدراسیون و کادر فنی است.