امیری|شهرآرانیوز، جلال شهبازنژاد جزو آندسته افرادی است که تئاتر را با عشق و از صفر شروع کرده است. از اعضای یک گروه قدیمی بهنام گروه تئاتر پویا است که در دهه ۸۰ تشکیل شد و از همان زمان شهبازنژاد را بهعنوان بازیگر، نویسنده و کارگردان طنزپرداز میشناسند. او نویسنده آثاری از جمله «گلاریس» بوده است و در نمایشهای زیادی بازی کرده است که «باغ وحش شیشه ای» و «ریبوت» جزو آنهاست.
بیشتر بخوانید:
شهبازنژاد همچنین در کنار اینها بهعلت صدای رسا و علاقهاش به شاهنامهخوانی، از جمله نقالهای فعال در مشهد هم هست. جمع اینها شغل و منبع درآمد شهبازنژاد را تشکیل میدهد، منبع درآمدش و راهی که تا پیش از کرونا بهنحوی با استفاده از آن معاش زندگی خود و خانوادهاش را تأمین میکرد. اما او هم مثل دیگر اهالی تئاتر فکرش را نمیکرد که روزی صحنههای تئاتر اینچنین خاموش شوند.
او الان بهعنوان راننده اسنپ فعالیت میکند. نه از این کار ابایی دارد و نه اینکه به آن افتخار میکند. این همان حالت بیحسی و کرختی است که این روزها برای خیلی از هنرمندان آشناست.
بیشتر بخوانید:
میگوید: وضعیت معیشتی تئاتریها اصلا درست نیست، سالنها تعطیل است و تئاتر اجرا نمیشود. من شغلی غیر از تئاتر ندارم و الان با این وضع، منبع گذران زندگیام تعطیل شده است.
شهبازنژاد میگوید، باز خوب است همین خودرو را دارم که در اسنپ کار کنم و نگران آنهایی است که مثل خودش کاری جز تئاتر ندارند و وسیلهای هم برای کارکردن زیر پایشان نیست.
او در عین حال میگوید که کارکردن در اسنپ از روی حس کنجکاوی هم بوده و دوست داشته است از این طریق با آدمها آشنا شود و در ارتباط با آنها قصههایی روی کاغذ بیاورد، اما بازهم تأکید میکند این فقط یک بخش کوچک ماجراست و معیشت مسئله مهم هنرمندان است.
بیشتر بخوانید:
این مواجهه با آدمهای مختلف، حتی کسی که در تاکسی حرفی نمیزند و سکوت میکند، از نظر شهبازنژاد میتواند هر کدام ایده یک نمایشنامه باشد. میگوید: در کل تمایل به قرارگرفتن در چنین موقعیتی دارم که بتوانم آدمها و قصههایشان را بشناسم، اما الان با این اوضاع تئاتر، این کار را بیشتر برای کسب درآمد در اولویت قرار دادهام.