نجات یک قلاده پلنگ به کمک مرزداران آستارا (۴ مرداد ۱۴۰۴) مشاهده دو قلاده یوزپلنگ آسیایی دیگر در یوزکنام پل ابریشم (۴ مرداد ۱۴۰۴) راه‌اندازی میز هدایت تحصیلی با کمک مشاوران متخصص بیانیه وزارت دادگستری در محکومیت حمله تروریستی به دادگستری زاهدان فرایند داوری و ارزشیابی بسته‌های تربیت و یادگیری کودکستان‌ها آغاز شد (۴ مرداد ۱۴۰۴) نتایج اولیه آزمون ارشد علوم پزشکی اعلام شد (۴ مرداد ۱۴۰۴) درباره دوچرخه‌های اشتراکی مشهد و صرفه جویی روزانه ۱۰۰۰  لیتری سوخت | باید و نباید‌های بایدو سیگار دست دوم و سوم را جدی بگیرید پلمب کارگاه تولید غیرمجاز محصولات بهداشتی و آرایشی در مشهد (۴ مرداد ۱۴۰۴) چه ساعاتی نباید زیر نور آفتاب باشیم؟ موفقیت طب سنتی در کاهش علائم آلرژی‌های فصلی افزایش ۱۳ درصدی مبتلایان به آرتریت روماتوئید خراسان رضوی در جمع زلزله‌خیزترین استان‌های کشور طی هفته گذشته (۴ مرداد ۱۴۰۴) کشف ۱۱۲ ماینر غیرمجاز از یک کارگاه صنعتی در مشهد زلزله نسبتا شدید در عسلویه بوشهر + جزئیات (۴ مرداد ۱۴۰۴) مجروحان جنگ ۱۲ روزه در صورت تأیید معلولیت خدمات بهزیستی دریافت می‌کنند ترکیدگی لوله گاز در جاده مشهد_چناران | تردد پس از نیم ساعت از سر گرفته شد (۴ مرداد ۱۴۰۴) کشف ۱۲ کیلوگرم حشیش از قاچاقچی حرفه‌ای در تهران بازداشت ۳ شرور درپی حمله به مأموران در طرح جمع‌آوری اتباع تزریق ۸.۳ میلیون مترمکعب پساب به بخش صنعت خراسان رضوی تهران تشنه است | ناترازی آبی نتیجه تمرکزگرایی و توسعه غلط برقراری پرواز‌های فرودگاه سبزوار پس از آغاز مجدد پرواز‌های داخلی (۴ مرداد ۱۴۰۴) پوشش بیش از ۱۲۴ هزار کلاس‌اولی در طرح سنجش سلامت نوآموزان خراسان رضوی اطلاعات مجرمان برای ایام اربعین به‌روزرسانی شد مرگ بیش از ۴۲ هزار موتورسوار در تصادفات دهه ۹۰ پیش‌ثبت‌نام پایه دهم مدارس شاهد آغاز شد (۴ مرداد ۱۴۰۴) تعیین تکلیف دانشگاه آزاد برای امتحانات باقی مانده ترم بهمن ۱۴۰۳ اتمام بخش‌هایی از مرمت بازار وکیل شیراز (۴ مرداد ۱۴۰۴)
سرخط خبرها

احمد، فرزند علی‌محمد

  • کد خبر: ۶۹۰۵۴
  • ۱۰ خرداد ۱۴۰۰ - ۱۶:۰۵
احمد، فرزند علی‌محمد
محمدرضا امانی - نویسنده

در آغاز همه ما امیدوار بودیم؛ امیدوار به اینکه این ویروس مرگبار همچون رگبار بهاری، هر چند زیان‌بار و پربلا، خیلی زود از روی آسمان شهرمان بگذرد و در پشت کو‌ه‌ها ناپدید بشود، اما خیلی‌هایمان وقتی دیدیم که این سایه سیاه، قصد عبور ندارد، غمگین و افسرده شدیم و امیدمان از دست رفت. هر روزی که شاهد تصاویر آخرالزمانی بودیم، از بیمارستان‌ها و گورستان‌ها ناامیدتر شدیم و این تازه آغاز ماجرا بود.
در این میان، اما احمد، پسر علی‌محمد، از معدود آدم‌های کره زمین بود که امیدش را از دست نداد و هر صبح وقتی روی تنه افتاده درخت توت می‌نشست، بوی بهبود را از اوضاع جهان می‌شنید و هر صبح به امید دنیای بدون ویروس و مرض، بیدار می‌شد.


احمد به غیر از اهالی روستای ما، آشنای دیگری در دنیا ندارد. هیچ‌کس مادرش را به یاد ندارد و پدرش هم خیلی سال قبل به شهر رفت و گم شد. حالا احمد فرزند‌خوانده میانسال تمام خانه‌های روستاست.
مردم خوراک و پوشاکش را تامین می‌کنند. خانه‌اش را تمیز می‌کنند و آخر هفته چند نفر مامور می‌شوند تا او را به حمام عمومی روستا ببرند. اینکه می‌گویم چند نفر به‌دلیل این است که احمد از آب وحشت دارد و بهتر است وقتی به حمام نزدیک می‌شوید، دست‌هایش را محکم بچسبید تا همراهانش، جراحت کمتری برایشان پیش بیاید.


او برکت روستای ماست. عصر‌ها که گوسفند‌ها از صحرا برمی‌گردند، هر میشی را که احمد سرش را بگیرد تا شیرش دوشیده بشود، آن میش شیر بیشتری خواهد داد. هر نهالی را که احمد توی خاک نگه دارد تا صاحب باغ دورش را خاک بریزد، هیچ آفتی دیگر آن درخت را نخواهد گرفت.
البته احمد آدم بسیار قدردانی هم هست و این قدر‌دانی را وقتی یکی از روستایی‌ها به رحمت خدا می‌رود، با گریه‌های تمام‌نشدنی‌اش نشان می‌دهد. جلوی در مسجد می‌نشیند و میان گریه‌های بی‌پایانش، تمام مهربانی‌هایی را که آن مرحوم در حقش کرده است، بازگو می‌کند.


اما ویژگی بارز احمد، مهربانی اوست. هر روز صبح پیش از همه بیدار می‌شود و راهش را می‌گیرد و می‌رود تا اول جاده و روی درخت توت افتاده می‌نشیند. بعد هر مردی را که از روستا خارج یا به آن وارد می‌شود، به نام پسرعمو صدا می‌زند و نگه می‌دارد و توی بغل می‌گیرد و برایش آرزوی موفقیت می‌کند. همیشه خدا هم آغوشش بوی چوب سوخته می‌دهد.


البته این تا پیش از آمدن بلای ویروس کرونا بود. احمد از معادلات جهان معاصر، بی‌خبر است و نه می‌داند رئیس‌جمهور کیست و نه از قیمت ارز خبر دارد، با این‌همه او هم از وجود ویروس کرونا خبردار شده است.
در ایامی که روستای کوچک ما گرفتار شیوه‌نامه‌های بهداشتی شده، احمد ملتفت شده است که تا اطلاع ثانوی دست دادن و بغل کردن و روبوسی قدغن است. شاید تنها تفاوت احمد با ما در این باشد که او در فاصله عبور یکی از پسر‌عمو‌ها با پسر‌عمویی دیگر که شاید ۲۰ دقیقه هم طول نکشد، امید به بهبود اوضاع دارد. او آن‌قدر امیدوار است که از هر رهگذری که می‌گذرد، سوال می‌کند که آیا کرونا از بین رفته است یا هنوز هست.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->