زمان پیش‌فروش بلیت قطار‌های اردیبهشت ۱۴۰۴ مشخص شد+ جزئیات اطلاعیه تأمین‌اجتماعی درباره تأخیر در زمان پرداخت مابه‌التفاوت متناسب‌سازی: عذرخواهیم، معوقات نهایتاً تا فردا (دوشنبه، ۲۵ فروردین ۱۴۰۴) واریز می‌شود شغل آتش‌نشانی با حکم دیوان عدالت اداری سخت و زیان‌آور شناخته شد (۲۴ فروردین ۱۴۰۴) بازنشستگان تامین اجتماعی در انتظار | معوقات حقوق بازنشستگان چه زمانی پرداخت می‌شود؟ از آن بالا چرخ‌بال می‌آید، یک دانه سشوار می‌آید! خودکشی دسته‌جمعی نهنگ‌ها بازتاب گزارش شهرآرا از سرا‌های سالمندان و پیشنهاد شهروندان | مدیران بهزیستی خراسان رضوی سری به سرا‌ها بزنید خراسان رضوی ۳۴ مدرسه سنگی دارد گلایه های ساکنان محله سیدی مشهد برای آنتن دهی خطوط مخابراتی | دردسرهای خاموشی ارتباطات! آنچه باید درباره خرید و نگهداری جوجه رنگی‌ها بدانیم راه‌اندازی سامانه جدید قیمت‌گذاری دارو از اردیبهشت‌ ۱۴۰۴ اجرای عملیات تکمیلی سالانه واکسیناسیون فلج اطفال بانوی جوان مرگ مغزی در مشهد نجات بخش زندگی سه بیمار شد  (۲۴ فروردین ۱۴۰۴) تلخی این قند | آیا شیرین‌کننده‌های مصنوعی بی‌خطرند؟ دعوای مالک و مستأجر به نزاعی هولناک در مشهد منجر شد | مالک تبربه‌دست داروخانه را  آتش زد تذکر نماینده مجلس به دلیل وجود مدارس کانکسی طوفان مشهد را درنوردید (بامداد یکشنبه، ۲۴ فروردین ۱۴۰۴) واکنش آموزش و پرورش به موضوع تعرض به دانش‌آموزان در جنوب تهران نگاهی به واکنش‌ها نسبت به تصمیمات جدید شورای انقلاب فرهنگی در خصوص کنکور ۱۴۰۴ جزئیاتی از معادن نویافتۀ هخامنشی‌ها در آبدانان ایلام جانشین فرمانده انتظامی خراسان رضوی: مشهد، الگوی مدیریت و خدمات‌رسانی برای سایر شهر‌های کشور است ۱۵ درصد ایرانی‌ها مسواک نمی‌زنند خبر ناخوش برای یازدهمی‌ها | امتحان نهایی تمام دروس در خرداد ۱۴۰۴ پیش‌بینی هواشناسی مشهد و خراسان رضوی امروز (یکشنبه ۲۴ فروردین ۱۴۰۴) | افزایش سرعت وزش باد و کاهش دما تا پایان هفته جاری ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی تجهیزات پزشکی حذف شد مشکل سربازی متأهلان دانشگاه فرهنگیان رفع خواهد شد رئیس پارک علم و فناوری سلامت مشهد منصوب شد (۲۴ فروردین ۱۴۰۴) آیا افزایش حقوق سال ۱۴۰۴ شاغلان و بازنشستگان صندوق لشکری در فروردین ماه اعمال می‌شود؟ پیش‌بینی بارش برف بهاری در برخی نقاط کشور (۲۴ فروردین ۱۴۰۴) آبله مرغان برای چه افرادی خطرناک است؟ ۵ روش مؤثر در درمان کمردرد
سرخط خبرها

آزمون یک فرضیه تأسف‌بار

  • کد خبر: ۸۹۳۶
  • ۲۲ آبان ۱۳۹۸ - ۰۶:۳۵
آزمون یک فرضیه تأسف‌بار
عباس عبدی رئیس انجمن صنفی روزنامه‌نگاران
بیایید با یکدیگر فرضیه‌ای را بیازماییم؛ مقایسه انتصاب‌های فامیلی و خانوادگی از نسل جوان در حوزه‌های علوم تجربی مثل پزشکی و مهندسی و... با حوزه‌های مدیریتی و علوم انسانی و اجتماعی. برای روشن شدن مطلب، می‌توان نگاهی به پیش از انقلاب انداخت. بسیاری از فرزندان بااستعداد فعالان فکری و سیاسی به‌طور معمول در رشته‌های علمی و تجربی قبول می‌شدند؛ مهندسی، پزشکی، علوم، داروسازی و امثال آن‌ها. حتی می‌توان نام‌های آنان را ردیف کرد که عموما در حوزه تحصیلی خود نیز موفق بودند، ولی پس از انقلاب مشاهده می‌شود که بیشتر این افراد وارد حوزه‌های علوم اجتماعی و انسانی شده‌اند و پله‌های ترقی را در ساختار اداری کشور از این طریق طی نموده‌اند. آمار دقیقی برای اثبات این ادعا ندارم، ولی مشاهده عمومی و توضیحات بعدی نشان‌دهنده درستی آن است. چرا این تفاوت وجود دارد؟ حتی آنان که پس از انقلاب وارد پزشکی و مهندسی شده‌اند، به حوزه مدیریتی کمتر ورود پیدا کرده‌اند. آیا این امر به معنای آن است که علاقه به علوم انسانی و اجتماعی بیشتر شده است؟ آیا این فرزندان توانسته‌اند در این شاخه‌های علمی خلاقیتی نشان دهند؟ چند نفر از آنان صاحب سبک و نظر در حوزه تحصیلی خود هستند؟ بعید می‌دانم هیچ‌کدام از جوانان متولد دهه ۱۳۵۰ که رشد اصلی آنان بعد از انقلاب بوده است و انتساب خانوادگی به مقامات داشته باشند، واجد این ویژگی باشند. بنده حتی یک نمونه هم سراغ ندارم. چند نفری هستند که در حاشیه مشغول فعالیت علمی هستند، ولی در عوض تا دلتان بخواهد مدیرانی از این دست فرزندان دهه ۱۳۵۰ و ۱۳۶۰ داریم که با تحصیلات علوم انسانی و اجتماعی، فعلا بر صندلی‌های مدیریتی تکیه زده‌اند و حکمرانی خود را نه در عرصه عمومی علم و دانش، بلکه در اتاق‌های مدیریتی و جلسات به نمایش می‌گذارند!
چرا؟ به این علت که علوم اجتماعی و انسانی سهل و ممتنع است، می‌توان به‌راحتی دکترا گرفت، پایان‌نامه شما را شخص دیگری بنویسد و هر حرفی بزنی، قابل سنجش و آزمون نباشد. این درباره پزشکی صادق نیست. پزشک اگر کار خود را بلد نباشد، بیمار را می‌کشد یا در بهترین حالت درمان نمی‌کند. به همین علت است که بسیاری از آقایان برای درمان بیماری‌های خود عازم فرنگ می‌شوند، ولی هنگام مدیریت اجتماعی و فرهنگی که می‌شود، هر شخص بی‌اطلاعی از اقوام را مدیر می‌کنند؛ درحالی‌که ایران از نظر نظام درمانی و نیروی متخصص پزشکی جزو کشور‌های خوب است و از نظر تجهیزات نیز چیزی کم و کسر ندارد، ولی در عوض در حوزه علوم انسانی و اجتماعی جزو کشور‌های متوسط هم شناخته نمی‌شود. از این مقایسه چه نتیجه‌ای می‌توان گرفت؟ نتیجه‌ای جز این نیست که وضعیت عمومی جامعه و توزیع رانت‌های مدیریتی موجب می‌شود که فرزندان آنان به سوی علوم اجتماعی و انسانی متمایل شوند تا خیلی سریع به باروری مالی و اقتصادی رانتی برسند و مدرکی را هر جور شده سر هم کنند و با عنوان آقای دکتر راهی مدیریت‌های فرهنگی و اجتماعی شوند. این وضع به تخریب دانش اجتماعی، انسانی و بی‌فایده بودن آن منجر شده است؛ درحالی‌که اگر نیک بنگریم، نیاز ما به این دانش بیش از نیاز ایران به پزشکی و مهندسی است.
گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->