ترکمنستان در زمره کشورهایی است که بهدلیل همسایگی و هممرزی، مراودات تجاری دیرینه با ایران و خراسانرضوی دارد. اگرچه جمعیت این کشور حدود ۶ میلیون نفر است، بهلحاظ سایر شاخصهایی که در آن وجود دارد، ضروری است که ارتباطات اقتصادی خودمان را بهصورت دوجانبه گسترش دهیم. براساس آمارهای منتشرشده، تولید ناخالص داخلی ترکمنستان ۷۶۱/۴۰ میلیارد دلار است.
بررسیها نشان میدهد این کشور، مسیر مناسبی برای ترانزیت کالاهای ایرانی به اوراسیا بهشمار میآید و رتبه نهم تولید پنبه در دنیا را دارد و نیازمند صنایع وابسته به صنعت نساجی است. ترکمنستان برنامه دارد به زیرساختهای جدید در صنعت حملونقل دست پیدا کند و دارای صنعت روبهرشد در حوزه کشاورزی و صیفیجات است و به صنایع تبدیلی نیاز دارد.
اکنون همکاری با ترکمنستان به شکل قراردادها و تفاهمنامههای استانی متناظر و همسایه در دست پیگیری است. بهعنوان نمونه خراسانرضوی با استان مرو و خراسانشمالی با آخال قراردادهایی دارند.
یادداشت تفاهمی بین خراسانشمالی و آخال ۶ سال پیش به امضا رسیده بود که شامل بخشهای مختلف بازرگانی، آموزشی و... میشد. باتوجهبه اتمام مدت این تفاهم، تمدید آن در دستورکار قرار گرفته است؛ لذا آنچه مهم است، برنامه بعدی ما درباره نحوه اجرایی کردن این تفاهمنامه است.
باتوجهبه دسترسی خراسانرضوی و جنوبی وسیستانوبلوچستان به پاکستان، افغانستان و جنوب هند، ایران ظرفیتهای خوبی برای ارتباط تجاری با ترکمنستان و اتصال آن به کشورهای مذکور دارد. بندر چابهار از ظرفیت خوبی برای توسعه ارتباط با ترکمنستان برخوردار است.
این بندر از تحریمهای آمریکا مستثنا شده است که مزیت مناسبی برای سرمایهگذاری در چابهار توسط تجار ترکمنستانی است و این موضوع میتواند در پیشنهادها به طرف ترکمنستانی در هنگام انعقاد تفاهمنامه، مدنظر قرار گیرد.
علاوهبر این، دولت سیزدهم بر تسهیل روند موجود مراودات بین دو کشور تاکید میورزد و سفر چندی قبل مسئولان و بخش خصوصی به ترکمنستان، نشاندهنده این است که باید با دقت و سرعت بیشتری به بهبودی لازم در این مراودات دست پیدا کنیم.
درمجموع دولت سیزدهم بر ایجاد روندی بهتر برای توسعه مراودات با کشورهای همسایه تاکید میورزد و اگر استانهای همجوار با ترکمنستان وارد تعامل و همکاری شوند و موانع و مزیتهای توسعه صادرات به این کشور را شناسایی کنند، بیتردید ظرفیت جدیدی برای صادرات کشور بهوجود خواهد آمد.