من از دخترم چه میخواهم؟ انتظار او از من بهعنوان مادرش چیست؟ جذب دختران بهویژه در سنین نوجوانی و حفظ رابطه دوستانه میان مادر و دختر به چه عواملی بستگی دارد؟
با رسیدن به دوران بلوغ، شخصیت نوجوانان دگرگون میشود و بسیاری اوقات فرزندان ما در این برهه از زندگی، تمایل بیشتری به تنهایی پیدا میکنند یا بیشتر درگیر تخیلات میشوند. در مقابل، بسیاری از نوجوانان نیز به دوستان و گروه همسالان خود مایل هستند و کمتر با والدینشان ارتباط برقرار میکنند.
این موضوع یکی از دغدغههای اصلی ذهن پدران و مادران است. ترس از دست دادن فرزندان به لحاظ روانی و اجتماعی و افتادن آنها در دام افراد ناباب، این تشویش را تشدید میکند و گاهی سبب بروز رفتارهایی غیرمنطقی از سوی آنها (والدین) میشود.
این در حالی است که همین برخوردها میتواند عاملی برای دورتر شدن فاصله میان این دو نسل باشد. هرچند دختران به دلیل عاطفی بودن وابستگی بیشتری به مادر دارند، برای حفظ رابطه دوستانه با دخترمان باید در گذار وی از کودکی به نوجوانی، همراهی مناسب و درخور اعتماد برایش باشیم و گامبهگام با او همسفر شویم تا فاصله بیننسلیمان کمتر احساس شود.
نصایح مادرانه خستهکنندهترین سخنان برای بسیاری از دختران است، زیرا به نظر دخترها در هر نصیحتی انتقادی نهفته است. قطعا نصیحت مادرها از سر دلسوزی است، اما فرزندان این سخنان را منتقدانه میشنوند.
مهمترین موضوع در حفظ رابطه مادردختری این است که مادر باید رازدار باشد، دخترش را تحسین کند و به او قدرت دهد. مادران باید مسائل را از دیدگاه دخترشان ببینند و تنها بر اساس تجربیات شخصی برای آنها نسخه نپیچند.
مادران باید با تفریحاتی کمدردسر و کوتاه در هفته، زمانی را به دخترشان اختصاص دهند. برای جلب اعتماد فرزندان باید حمایتگر باشیم، نه ملامتگر.
به حرفهای دخترمان با دقت و در حالی که به چشمهایش نگاه میکنیم گوش دهیم، زیرا این رفتار میتواند اعتمادساز باشد و مانع بروز بسیاری از مشکلات شود.
هنگام گفتگو او را تأیید کنیم و هرجا لازم شد، ضمن همدلی، سؤال بپرسیم. گاهی درباره مسائلی که دخترمان میپسندد آغازگر گفتگو باشیم. در استفاده از فضای مجازی با او همراهی کنیم تا علاوه بر ایجاد احساس دوستی، ضمن نظارت بر مراوداتش، از ذائقه اجتماعی دخترمان آگاه باشیم. او را به محیطهایی که دوست دارد ببریم.
از او مشورت بخواهیم. خود را جای او بگذاریم و مانند یک دختر نوجوان احساسات فرزندمان را درک کنیم. گاهی بدون دلیل به او سر بزنیم. در آغوشش بگیریم. هدیه کوچکی بخریم و مانند یکی از بهترین دوستانمان با وی رفتار کنیم.
باید بدانیم مهمترین عامل در ایجاد و ماندگاری یک رابطه دوستانه میان مادرها و دخترها احترام متقابل و شاخصه دوم اظهار محبت صادقانه به یکدیگر است. خوب است همراه هم پیادهروی برویم و خیلی دوستانه گفتگو کنیم، بهویژه درباره موضوعات و پرسشهایی که ممکن است دختران از بیان آن خجالت بکشند پیشدرآمد کنیم و بهعنوان یک موضوع کاملا طبیعی و عادی، با محور قرار دادن خود، صحبت کنیم.
حتی برای هم داستانهای خندهدار یا خاطرهای از گذشته تعریف کنیم و با صدای بلند بخندیم. رازهای مشترک دخترانه کوچکی با هم داشته باشیم که هردو از حفظ آن لذت ببریم. مادران باید بدانند یک دختر جوان دوست دارد علاوه بر افراد خانواده، مورد توجه دیگران نیز قرار گیرد و نباید از این بابت نگران باشیم.
بسیاری از دختران از اینکه مادرشان به آنها اجازه بیرون رفتن نمیدهد یا از طرز لباس پوشیدن و نوع معاشرتشان ایراد میگیرد رنجیدهخاطر میشوند. گاهی به این باور میرسند که مادرها از زندگی هیچ چیز نمیدانند و دخترشان را درک نمیکنند، اما مادری که در نخستین گامهای ورود دخترش به دنیای بزرگسالی با وی همراه شود و به او درباره این تجربه جدید زندگی که سالها پیش خودش آن را تجربه کرده است آرامش خاطر میدهد، میتواند رابطه مادردختریشان را از تنگنا بیرون آورد.