حامد عسکری
آخرین مطالب حامد عسکری
از حلق بحران‌ها بیرون می‌آییم
وسط خشکسالی هستیم. اوضاع آب خوب نیست. جالب است که با یک صرفه‌جویی بیست‌درصدی از آن بیرون می‌آییم، مثلا اگر هر روز هفته دوش می‌گرفتی کافی است دو روز را کم کنی، کارواش رفتن و حیاط و گل آب دادن هم همین.
سایه شوم پهپاد روی فرش ترنج
جزئیات است که فرهنگ می‌سازد و فرهنگ مجموعه‌ای است از داشته‌های منقول و غیرمنقول محسوس و نامحسوس مثل معماری و موسیقی و ادبیات و راه‌سازی و غذا و لباس و افسانه و اسطوره که یک پهنه تمدنی را شکل می‌دهد.
یکی مرد جنگی به از صدهزار
بعضی آدم‌ها هستند که تو شاید به عمرت ندیده باشی‌شان از نزدیک و یک چای هم با آنها نخورده باشی ولی اگر مشق مسیر آنها کنی، ندیده، لمس نکرده و مزه نکرده، مرید و شاگرد آنها می‌شوی.
روضه علی‌اصغر (ع) بخوانید
کیوان دوست من است، توی یک کشور آفریقایی زندگی می‌کند و آنجا با چند مسلمان هندی، پاکستانی، بنگلادشی و فلیپینی و مالزیایی یک هیئت عزاداری زده‌اند و فعالیت‌های مذهبی می‌کنند.
دلیلی برای زندگی
محله‌مان‌خلوت‌شده، خیلی‌ها رفته‌اند، خدا به سلامتشان دارد، هرکجا هستند صحیح و سالم باشند و به سلامت در اولین فرصت سر خانه زندگی‌شان برگردند.
خوراک پمپ‌بنزینی برای دشمن فراهم نکنیم
این خاک و این سرزمین این‌قدر از این خون‌ها دیده و روزگار‌هایی سخت‌تر از این گذرانده که این یک شوخی بیشتر نیست. صبور باشیم، مقاوم باشیم.
یک نشدن تاریخی و دردناک
حذف شدن گاهی از یک عرصه ورزشی است مثل ریوالدوی برزیلی است که جادوگر فوتبال بود و بختک حذف خواسته و ناخواسته به علت قصور یا تقصیرش به جانش افتاد و نابودش کرد. گاهی به علت نامرادی است که روزگار سرت می‌آورد.
برای این پرچم
همیشه حوالی سوم خرداد که می‌شود، دلم یک‌جوری می‌شود، سوم خرداد یک غم لاکردار باشکوهی دارد.
بدعادتمان کردید آقای رئیس‌جمهور
همین پریروز یکی از شیوخ عرب رفته بود خانه شهید امیرعبداللهیان و خانه‌زندگی‌اش را دیده بود و می‌گفت شما دارید صحنه‌سازی می‌کنید من با خانه‌زندگی وزیر امورخارجه کشور خودم مقایسه می‌کنم باورم نمی‌شود.
رگ‌های آبی فرانک
مگر می‌شود دختری برای پدر نای‌نای نکند، کفش سوتی نپوشد، النگوی طلا روی دست‌های کپلش نبندد و برود؟ عروسی و عقد و بله گفتن هییییچ.
ما هم مقصریم
توی دهه ۸۰ بود. به گمانم گوگل بود یا گوگل‌مپ که اسم خلیج فارسمان را تغییر داد و چیزی نوشت که حتی از نوشتنش هم بدم می‌آید.
سِرّ عشق
همه کفترهایش اسم داشتند. از همه رنگ. از ساراخانم بگیر تا قلندر و طاسمنوچ. طاسمنوچ کله‌اش پر نداشت و از منوچهر خریده بود و این اسم را برایش انتخاب کرده بود.
شبی که همه ایران، امام‌رضا(ع) بود
شماره ارتباط زنده با حرم امام‌رضا(ع) تنها شماره‌ای بود که وقتی زنگ می‌زد، دلش می‌خواست همه جهان ساکت باشد تا آقای آن‌طرف سلیس و راحت و بلند بشنود «توجه این تماس از زندان رجایی‌شهر است».
قصه‌های امام‌رضا(ع)
از روستا تا بجنورد آمدنش را هر روز اشک می‌ریخت از غم حانیه. از ترسش، از دل‌شوره‌اش از بیماری‌ای که به جانش خزیده بود و تحلیلش می‌برد.
تنگ بلور در میدان مین
دختر داشتن و پدر دختر بودن یک امر غریب و مهیب پدرانه است. یعنی همان‌طور که یک مرد تعریفی از زایمان ندارد، همان مرد وقتی دختر هم نداشته باشد همان‌قدر بی‌تعریف است از پدر بودن.
ما چوک بندریم
رضا صادقی یک ترانه‌ای دارد به نام هیچ‌جا بندر نابو ... چوک یعنی فرزند یعنی بچه و مو چوک بندروم یعنی من بچه بندرم.
پدر در پدر پهلوان‌زاده‌ایم
«من ناوبان‌سوم حامد عسکری تفنگدار دریایی گردان اویس قرنی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران هستم امییییییر...»؛ این معرفی من بود در روز‌های خدمت.
چند داستان تقریبا واقعی درباره سنگ‌های قیمتی
روایتی درباره سنگ‌های قیمتی که این روزها به واسطه پخش سریال «پایتخت» دغدغه خیلی از مردم شده است.
۱ بعدی
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.