گپ و گفتی با آزاده نظام دوست، درباره آثار او در نمایشگاه «خواب زمستانی»

نعیمه زمانی | شهرآرانیوز - نمایشگاه «خواب زمستانی»، آثار نقاشی و تصویرگری آزاده نظام دوست است که با الهام از نگارگری ایرانی به تصویر کشیده شده است. این هنرمند مشهدی که از کودکی به دنیای هنر علاقه‌مند شده و در دانشگاه هنر تحصیل کرده، نزدیک به ۱۰ سال است که به طور حرفه‌ای در زمینه نقاشی و تصویرسازی فعالیت دارد و با آنکه تا کنون در چند نمایشگاه گروهی شرکت کرده، اما این بار اولین نمایشگاه انفرادی خود را برپا کرده است.

او دور شدن از سنت‌ها و فرهنگ گذشته مان را نقطه ضعفی می‌داند که از آن به عنوان خواب زمستانی یاد می‌کند و با این دغدغه آثارش را عرضه کرده است. در این مجموعه هنری همه عناصر از سنگ‌هایی که بی محابا فرود می‌آیند تا گل‌هایی که زندگی و مرگ را تجربه می‌کنند و اسب‌هایی که همراه صاحبانشان به خواب فرو رفته اند، رنج بی هویتی را به تصویر می‌کشند و راه درمانش گویا فروخفتن در مکانی امن با دیوار‌های بلند و مستحکم است که به نمایش گذاشته شده اند. با این هنرمند درباره نمایشگاه و آثارش گپ زد ه ایم که در ادامه می‌خوانید.

خلق ۱۰  اثر در ۴ سال

«کشور ما هنری غنی دارد با این حال، گاهی هنرمندان و مردم تحت تأثیر هنر اروپاییان قرار می‌گیرند و از فرهنگ و هنر قدیمی کشور خود دور می‌شوند. به طوری که در بیشتر خانه‌های ایرانی دیگر نشانه‌ای از سنت‌ها دیده نمی‌شود و همه چیز رنگ و بوی مدرنیته به خود گرفته است.» این‌ها بخشی از حرف‌های آزاده نظام دوست است که از دغدغه‌های نشأت گرفته.

او می‌گوید: این موضوع همواره دغدغه من بوده است و به همین دلیل تصمیم گرفتم آن را در قالب آثار نقاشی و تصویرگری با عنوان «خواب زمستانی» نشان دهم.

به گفته این هنرمند، آثار با تکنیک ترکیب مواد انجام شده است. برای مثال زمینه بعضی از آن‌ها با اکریلیک نقاشی شده و پس از آن از رنگ روغن و سپس مداد کنته و یا مدادرنگی استفاده شده است.

او یادآور می‌شود: تمام آثار با یکدیگر مرتبط هستند و یک داستان را دنبال می‌کنند. شخصیت‌های به کار گرفته شده، مینیاتور‌های ایرانی اند. برای نقش آن از مینیاتور‌های دوره شاه طهماسب بدون هیچ دخل و تصرفی کمک گرفته ام و از تخیل خود نیز برای فضاسازی بهره برده ام.

نظام دوست، با اشاره به یکی از قاب‌ها که چهره یک شخصیت مینیاتوری و یک فیل را نشان می‌دهد و اولین اثر از این مجموعه است، توضیح می‌دهد: در بیشتر کار‌ها شخصیت‌ها به خواب زمستانی فرو رفته اند. طوری که اگر فیلی از آسمان بر سرشان بیفتد از جای خود بر نمی‌خیزند.

او ادامه می‌دهد: فضا‌هایی که انتخاب شده نیز دالان‌های برزخ گونه است و مخاطب متوجه نمی‌شود که برزخ را نشان می‌دهد یا رؤیا. به این معنا که شخصیت‌ها درون نقاشی در محیط‌هایی به تصویر کشیده شده اند که هیچ کس به آ ن‌ها دسترسی پیدا نمی‌کند و مخاطب باید در رؤیاهایش به جست وجوی آن‌ها بپردازد.

این نقاش مشهدی بیان می‌کند: در این مجموعه از نماد‌های هنر ایرانی مانند سرو و سنگ که در مینیاتور‌های ایرانی وجود دارند، استفاده شده است. گرچه تنوع رنگ‌های مینیاتور‌های ایرانی بسیار بوده و حتی براق و شاد است، اما برای نشان دادن فضایی که در ذهن من شکل گرفته بود در آثار از رنگ‌هایی استفاده شده که براق نبوده و شفافیت ندارند.

او بیماری کرونا و خانه نشینی افراد را عاملی تأثیرگذار در خلق نقاشی هایش می‌داند و می‌گوید: در دوران اولیه کرونا که افراد در قرنطینه به سر می‌بردند فرصتی برای من ایجاد شد که دغدغه ام را به تصویر بکشم. از طرف دیگر تنها بودن انسان‌ها در آن روز‌ها را سعی کردم در آثارم نیز نشان بدهم.

نظام دوست ادامه می‌دهد: مردم در خانه تنها بودند و برای خود دنیای جدیدی به وجود آوردند، اما حقیقت این است که ما انسانیم و انسان با رابطه اجتماعی زنده است و کرونا سبب شد بسیاری افراد از یکدیگر جدا شوند.

به باور او، با تخریب میراث فرهنگی به سمتی پیش خواهیم رفتیم که نسل‌های بعدی از گذشته خود چیزی ندانند و احساس کنند خانه‌های امروزی همان خانه‌های قدیمی است و این به معنی بی هویتی است.

نظام دوست یادآور می‌شود: فضای مجازی سبب شده است ارتباط نسل امروز با میراث گذشته و فرهنگ‌های قدیم با مشکل همراه شود؛ بنابراین بهتر است با به نمایش گذاشتن آثار، جوانان را با هنر و سنت کهن خود آشنا کنیم. اگر چنین کاری انجام شود ناخودآگاه آن‌ها هم به این سمت گرایش پیدا می‌کنند. زیرا هنر ما آنچنان غنی است که برای همگان جذابیت دارد. تنها نحوه ارائه ما مهم است که به درستی انجام شود.

این نمایشگاه تا ۸ اسفند در نگارخانه «هنگام» برپاست. علاقه‌مندان برای بازدید از این رویداد هنری می‌توانند از ساعت ۱۷ تا ۲۰ به محل نمایشگاه واقع در بولوار خیام جنوبی، خیابان ارشاد، بین ارشاد ۶ و ۸، شماره ۹۲/۱  مراجعه کنند.