شهادت پاسدار تیپ ۱۲ قائم (عج) سمنان حین ماموریت رزمی + عکس (۱۶ مهر ۱۴۰۴) تجربه زیارت اختصاصی کودکان در حرم مطهر رضوی برای نخستین‌بار انتخاب ۱۰ هزار مسجد شاخص در طرح «محراب» تقدیر مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه از نیروهای خدوم انتظامی فرنی‌پزان در شربت‌خانه حضرتی | نگاهی مستند و متفاوت به یکی از نهادهای فراموش‌شده پذیرایی در حرم‌مطهر تدوین خاطرات شهدای دانش‌آموز جنگ تحمیلی ۱۲ روزه بانگ خوش، مروج اخلاق جنگ با استکبار را ادامه می‌دهیم به سویت پر کشیدم با دلی از قبل‌ شیدا‌تر نسبتِ فرهنگی و تمدنی ما و امام رضا(ع) حکم شرعی خرید اضافی وسایل زندگی چیست؟ «اوس حبیب» جنس نور و نظم را می‌شناخت | یادی از مرمتگر گنبد و آینه‌کاری‌های حرم مطهر رضوی سفری برای دل دیدار رئیس بنیاد شهید با خانواده شهید فراجا ۳ هزار و ۱۵۷ موکب در اربعین ۱۴۰۴ خدمات ارائه کردند زیارت، مهمان‌شدن در خانه امام رضا(ع) | حق امام معصوم را با زیارت ادا کنیم آغاز همایش تجلیل از خادمان اربعین با پیام رئیس‌جمهور (۱۶ مهر ۱۴۰۴) الگوگیری از سیره امام‌رضا(ع) در تربیت کودک | پیوندی از عقلانیت، عاطفه و نظم دهلی نو محفل شاعرانه در پاسداشت حضرت زهرا(س) شد تأکید معاون وزیر فرهنگ در حمایت از تولید محتوای قرآنی در مناطق روستایی و عشایری
سرخط خبرها

روزه؛ بی ریاترین عبادت

  • کد خبر: ۱۰۴۰۵۶
  • ۱۸ فروردين ۱۴۰۱ - ۱۳:۳۲
روزه؛ بی ریاترین عبادت
حسین ابراهیمی - فعال فرهنگی

یکی از آفت‌های اخلاقی که متاسفانه گاهی در جامعه ما رواج پیدا می‌کند، دورویی و ریاست. این رذیله اخلاقی از بسیاری از گناهان بدتر و بزرگ‌تر است و شخصی که دچار این بیماری روحی است، درواقع دچار شرک مخفی است.

گفته شده است این دورویی و نفاق در مصادیق پررنگ و شدید آن و در مجازاتی که خداوند برای اعمال زشت تعیین کرده است، حتی از کفر هم بدتر است.

البته از یک نظر دیگر هم می‌شود به این پدیده در جامعه ما نگاه کرد که مثلا در فضا‌های سازمانی یا اداری، اجبار‌ها و تحقیق و تفحص‌ها و سخت گیری‌های ظاهری که وجود دارد (صرف نظر از اینکه چقدرش لازم است و چه مقدارش اشتباه) افراد را بر آن می‌دارد که دنبال تظاهر به چیزی باشند که گاهی نیستند و خوشایند رئیس مربوط است، برای اینکه درنهایت بتوانند جایگاه خودشان را تثبیت یا ارتقا پیدا دهند و این موضوع پرابتلا، مروج بعضی دورویی‌ها و ریا‌ها در جامعه ما و از بدترین آفت‌های اخلاقی است.

در این میان، یکی از بی ریاترین عبادت ها، روزه داری است که اگر کسی به زبان نیاورد، هیچ وقت با یک نگاه به مردم یک جامعه یا کارمندان یک اداره معلوم نمی‌شود که چه کسی روزه دارد و چه کسی روزه ندارد.

درواقع فقط خود شخص و خدای او می‌داند که او در زمره روزه داران است یا روزه خواران و البته تفحص و تجسس هم جایز نیست که خداوند خودش پرده پوش و ستارالعیوب است و دوست دار کسانی است که دنبال عیب پوشی هستند نه عیب جویی. اولیای خدا و بزرگان عرفان و اخلاق، خودشان از پرده پوشان و سالکان این طریق و عاملان به این خصلت نیک هستند.

شاید به دلیل همین ویژگی و خصوصیت بی ریا بودن این عبادت بزرگ و همین تمایز مهم است که این روایت بی نظیر و مشهور درباره روزه وارد شده است که «روزه مال من است و خودم پاداش آن را می‌دهم.» (من لایحضره الفقیه، ج۲، ص۷۵) یا در معنای دیگری که بهتر است: «روزه مال من است و خود من، پاداش روزه دار هستم»؛ یعنی روزه داری که به خاطر خدا از لذت‌ها و خوردنی‌های حلال رو برمی گرداند و عاشقانه و بی ریا او را طلب می‌کند، به وصال حضرت دوست می‌رسد. امیدوارم که خداوند، ما را قدردان فرصت این میهمانی بزرگ و این عبادت پررمزوراز و از روزه دارانی قرار دهد که با این عبادت بی ریا به خدا می‌رسند.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->