چرا سینما و تلویزیون برای بازسازی تاریخ بنا‌های تاریخی را ویران می‌کنند؟

عروجی | شهرآرانیوز؛ پرسش اصلی اینجاست که آیا ساخت یک سریال اهمیت دارد یا حفاظت از بنایی مثل کاخ گلستان که یکی از منحصربه فردترین مجموعه‌های تاریخی ایران است؟ و مهم‌تر اینکه به عنوان میراث بشری در یونسکو به ثبت رسیده است. آیا تمام ساخته‌های تاریخی در سرتاسر جهان در لوکیشن‌های واقعی فیلم برداری شده اند یا از جلوه‌های ویژه یا ساخت دکور واقعی استفاده می‌کنند؟ این روز‌ها با پخش سریال «جیران» به کارگردانی حسن فتحی از شبکه نمایش خانگی دوباره مسئله حفاظت و حراست از بنا‌های تاریخی مطرح شده است.

این سریال به زندگی جیران یکی از همسران ناصرالدین شاه قاجار می‌پردازد و برخی از صحنه هایش در دربار قاجار و در کاخ گلستان می‌گذرد. سؤال اینجاست با وجود اینکه در تیتراژ «جیران» به مسئله حفاظت از این بنا‌های تاریخی اشاره شده است و فیلم برداری را زیر نظر کارشناسان سازمان میراث فرهنگی بیان کرده اند واقعا این سریال شلوغ و پرتعداد هیچ آسیبی به این بنا نرسانده است؟ و مهم‌تر اینکه چرا سازمان میراث فرهنگی به این راحتی به هر گروه فیلم برداری اجازه ورود به این بنا‌های تاریخی را می‌دهد؟ چرا میراث فرهنگی آستین بالا نمی‌زند و با اهالی سینما شهرک سینمایی بزرگ و تازه ‎ای در ابعاد واقعی نمی‌سازد؟

این اتفاق یک نمونه درخشان ایرانی هم دارد. مثلا علی حاتمی برای ساخت سریال «هزاردستان» یک شهرک سینمایی بزرگ ساخت که تا همین حالا کمک دست کارگردانان سینما و تلویزیون ایران است. بهمن ماه پارسال ساخت سریال «سووشون» کار تازه نرگس آبیار در باغ تاریخی عفیف آباد شیراز سروصدا‌های زیادی به پا کرد. تصاویر و ویدئو‌هایی که از ساخت وساز‌های غیرمجاز در محوطه این باغ منتشر شده بود نشان می‌داد طبق ادعای مدیران سازمان میراث فرهنگی هیچ نظارتی بر ساخت وساز‌ها و آسیب رساندن به بنا‌های تاریخی وجود ندارد و آبیار و تیم دکورش تقریبا هرکاری که دلشان می‌خواهد انجام می‌دهند.

تغییراتی که نشان می‌داد به بهانه ساخت یک فیلم تازه بنایی غیراستاندارد در کنار یکی از معروف‌ترین باغ‌های قاجاری ساخته شده است. کار آن قدر بیخ پیدا کرده بود که مدیرکل سابق میراث فرهنگی شیراز گفته بود: «من از باغ عفیف آباد دیدن کردم و متأسفانه صحنه‌هایی را دیدم که واقعا دلم برای این باغ سوخت، حتی در حجره‌هایی که از داخل راه داشته، دست به تغییر زده اند.» حالا پرسش اصلی اینجاست که فضل و بخشش‌های سازمان میراث فرهنگی برای اهالی سینما قرار نیست چهارچوب معینی پیدا کند و دستورالعمل‌های سخت گیرانه‌ای نوشته شود؟